مطابقت با قرآن
 اصول چهارگانه رسیدن به سعادت در قرآن
با تاملی در سوره مبارکه والعصر خداوند متعال در راستای سعادت انسان برنامه جامعى تنظيم كرده كه در آن بر چهار اصل تكيه شده است:
اصل اول در اين برنامه مساله «ايمان» است كه زيربناى همه فعاليتهاى انسان را تشكيل مى‏دهد، چرا كه تلاشهاى عملى انسان از مبانى فكرى و اعتقادى او سرچشمه مى‏گيرد، نه اینکه همچون حيوانات صرفاً انگيزه‏هاى غريزى داشته باشد. و به تعبير ديگر اعمال انسان تبلورى است از عقائد و افكار او، و به همين دليل تمام انبياى الهى قبل از هر چيز به اصلاح مبانى عقيدتى امتها مى‏پرداختند، مخصوصا با شرك كه سرچشمه انواع رذائل و بدبختي ها و پراكندگي ها است به مبارزه مى‏پرداختند.
در اصل دوم به ميوه درخت بارور و پر ثمره ايمان پرداخته از «اعمال صالح» سخن مى‏گويد.
و از آنجا كه ايمان و اعمال صالح هرگز تداوم نمى‏يابد مگر اينكه حركتى در اجتماع براى دعوت به سوى حق و شناخت و معرفت آن از يك سو، و دعوت به استقامت و صبر در طريق انجام اين دعوت از سوى ديگر صورت پذيرد، به دنبال اين دو اصل، به دو اصل ديگر اشاره مى‏فرمايد كه در حقيقت ضامن اجراى دو اصل اساسى «ايمان» و «عمل صالح» است.
در اصل سوم به مساله «تواصى به حق» يعنى دعوت همگانى و عمومى به سوى حق اشاره مى‏كند، تا همگان حق را از باطل به خوبى بشناسند و هرگز آن را فراموش نكنند در مسير زندگى از آن منحرف نگردند.
به هر حال جمله «تَواصَوْا بِالْحَقِّ» معنى بسيار وسيعى دارد كه هم «امر به معروف و نهى از منكر» را شامل مى‏شود، و هم «تعليم و ارشاد جاهل» و «تنبيه غافل» و «تشويق» و «تبليغ» ايمان و عمل صالح را. بديهى است كسانى كه يكديگر را به حق سفارش مى‏كنند، خود بايد طرفدار حق و عامل به آن باشند.
در اصل چهارم مساله شكيبايى و «صبر» و استقامت و سفارش كردن يكديگر به آن مطرح است، چرا كه بعد از مساله شناخت و آگاهى، هر كس در مسير عمل در هر گام با موانعى روبرو است اگر استقامت و صبر نداشته باشد هرگز نمى‏تواند احقاق حق كند، و عمل صالحى انجام دهد و يا ايمان خود را حفظ كند.

قسمتی از پایان نامه خانم محبوبه طاهری (طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)