زينب (سلام الله علیها) متكايي براي حسين (علیه السلام ) گذاشت ، و آن حضرت با خواهر خود آهسته به سخن پرداختند و زماني كه صداي زينب به خاطر بي سرپرستي فرداي بانوان به گريه بلند شد، حسين (علیه السلام ) او را دلداري داد. بعد زينب ادامه داد: برادرم ! آيا براي وفاداري و مقاومت لازم فردا، اصحاب را كاملا امتحان كرده اي كه مبادا فردا تو را تنها بگذارند؟

حسين (علیه السلام ) فرمود: بلي آنان را بارها آزمايش كرده ام ، و تا زنده هستند از من و بانوان و اطفال حمايت و حفاظت خواهند كرد! بعد حسين (علیه السلام ) از خيمه زينب بيرون آمد، و به خيمه حبيب بن مظاهر رفت و مشاهده كردم كه حبيب براي اطمينان خاطر و دلداري زينب ، مطلب را با ساير ياران در ميان گذاشت و آنان سرهاي خود را برهنه كردند و قبضه شمشيرها را در دست فشردند و براي حفاظت از بانوان و ناموس پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) كه زينب (سلام الله علیها) روي آن حساسيت فوق العاده داشت . با اداي سوگند، براي چندمين بار اعلام وفاداري كردند.(1)

منبع: عباس عزیزی،کتاب:دویست داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع)، چاپ چهارم،1381 ،ص72

1- مقتل الحسين ، مقرم ، ص 266.