عقيله بني هاشم مي فرمايد: ((در شب عاشورا، ديدم برادرم از خيمه بيرون آمده و خارهاي بيابان را با غلاف شمشير از جاي مي كند. جلو رفتم و سؤ ال كردم : چرا چنين مي كني ؟ فرمود: مي دانم فردا اطفال من بايد روي اين خارها با پاي برهنه ، راه بروند.))

سپس ، امام به خواهرش فرمود: ((تو قافله سالار من هستي . مواظب باش جلوي دشمن گريه نكني و نگذاري اطفال من سيلي و تازيانه بخورند. بدان كه تو را به كوفه و شام خواهند برد.))1

منبع: عباس عزیزی،کتاب:دویست داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع)، چاپ چهارم،1381 ،ص73

1)عقيله بني هاشم ص 20