گرچه مقام عصمت از گناه و مصون بودن از لغزشها در عین قدرت برخطا مقامی است خاص انبیاء عظام و اوصیاء آنان به ویژه چهارده معصوم پاك؛ ولی بودند كسانی كه به دلیل طاعت و بندگی مخلصانه پروردگار و اطاعت و پیروی كامل از رهروان راه پاكی و وارستگی به درجه ای از تقوی و طهارت روحی رسیدند كه از معاصی و رذایل اخلاقی دور مانده و دامن روح و جان خویش را از ناپاكی ها زدودند .
فاطمه معصومه (علیها السلام) كه خود پرورش یافته مكتب ائمّه طاهرین (علیهم السلام) و یادگار صاحبان آیه تطهیر است ، نمونه عالیی از طهارت و پاكی است به گونه ای كه خاصّ و عام او را بعنوان معصومه شناخته اند تا بدانجا كه بعضی از بزرگان ایشان را فردی برخوردار از طهارت ذاتی و تالی معصومین دانسته و حضرت رضا (علیه السلام) به ایشان لقب معصومه داده و فرمود: ” مَنْ زارَ الْمَعْصُومَةَ بِقُمْ كَمَنْ زارَنی": كسی كه ” فاطمه معصومه” را در قم زیارت كند مثل آن است كه مرا زیارت كرده باشد". و در یكی از فرازهای زیارت دوّم حضرت آمده است كه :"السَّلامُ عَلَیْكِ اَیَّتُهَا الطّاهِرَةُ الحَمیدَةُ الْبَرَّةُ الرَّشیدَةُ التَّقِیَّةُ النَّقِیَّةُ": سلام بر تو ای بانوی پاك و ستایش شده ، نیكوكردار و هدایت شده ، پرهیزگارِ وارسته".

دیده شده توسط نویسنده وبلاگ در کتاب فروغی از کوثر نور/ص 31