براى قم و مردم قم افتخارات فراوانى است. 

از جمله افتخارات آنان اين است كه اوّل كسانى كه براى امامان معصوم، خمس فرستاده‏اند و از جمله آن‏ها اينكه بعضى از آنان مورد اكرام و احترام خاص ائمه عليهم ‏السّلام قرار گرفته، انگشتر يا خلعتى از ناحيه آن بزرگواران به آنها عطا شده است. 

و از جمله اينكه بعضى از امامان عليهم‏ السّلام جماعت بسيارى از آنان را اكرام كرده، هدايا و تحفى به آنها عطا فرموده‏ اند و به بعضى از آنان كفن داده، يا كفن برى آنها فرستاده‏اند. 

به طور كلّى شهرستان قم سابقه ‏اى بسيار درخشان در ارتباط با على و آل على عليهم‏ السّلام دارد و در اين باب، داستانها نقل شده است كه از جمله آنها قضيّه‏ دعبل خزاعى است. وى اشعار جالبى راجع به اهلبيت سرود كه در حدود صدوبيست بيت است و طبق نقلى، او از حضرت رضا عليه‏ السّلام جامه ‏اى خواست كه آقا پوشيده باشند تا آن را جزء كفن خود قرار دهد. حضرت رضا عليه ‏السّلام پيراهنى كه در تن داشتند را درآورده، به او مرحمت فرمودند. مردم قم از اين جريان آگاه شدند و از دعبل درخواست كردند كه آن را به سى ‏هزار درهم به آنان بفروشد و دعبل نپذيرفت. آنان آمدند و راهى را كه او عبور مى‏ كرد، بستند و به زور آن جبّه را از او گرفتند و به او گفتند: اگر مى‏ خواهى اين پول را بگير و اگرنه خودت بهتر مى‏ دانى.

او گفت: به خدا سوگند كه من از روى رضا و رغبت آن را به شما نخواهم داد و به صورت غصب هم كه نفعى از براى شما ندارد و من شكايت شما را به حضرت رضا عليه ‏السّلام خواهم كرد. بالاخره با او مصالحه كردند كه سى‏ هزار درهم و يك آستين پيراهن از ناحيه آستر به او بدهند و بر اين مطلب توافق كردند و به او دادند و او راضى گرديد و دعبل آن آستين پيراهن حضرت رضا عليه‏السّلام را در كفن خود قرار داد.

دیده شده توسط نویسنده وبلاگ(سليماني) در کتاب بانوی ملکوت/ص155