روز هفتم غمي ديگر بر غمهاي زينب (سلام الله علیها ) افزوده گشت . فرماني از ابن زياد رسيد كه نگذاريد حسين و اصحاب او از آب استفاده كنند، و بدين طريق تشنگي ياران به ويژه فرزندان و كودكان دل زينب (سلام الله علیها ) را به درد مي آورد.

هر چند در اين فرصت گاه و بي گاه ابوالفضل و علي اكبر (علیه السلام ) در كنار ساير ياران امام حسين (علیه السلام ) مقدار كمي آب تهيه مي كردند، و صفوف فشرده دشمن را به عقب مي راندند، ولي جوابگوي نياز شديد تشنگي و مشكلات همه ياران و عزيزان نبود؛ آن هم در هواي گرم تابستان كربلا.

سكينه دختر امام حسين (علیه السلام) مي گويد: صبر كن . چگونه صبر كند بچه شير خواره اي كه دوام صبر ندارد؟!(1)

(1)كبريت الاحمر، ص 479.

منبع: عباس عزیزی،کتاب:دویست داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع)، چاپ چهارم،1381 ،ص69