از حضرت زينب (سلام الله علیها ) نقل شده فرمود: در شب عاشورا، نصف شب به خيمه برادرم حضرت عباس (علیه السلام ) رفتم ديدم جوانان بني هاشم به دور او حلقه زده اند و او مانند شير ضرغام با آنها سخن مي گويد و به آنها مي فرمايد: ((اي برادرانم و اي پسر عموهايم ! فردا هنگامي كه جنگ شروع شد، نخستين كساني كه به ميدان رزم مي شتابد، شما باشيد، تا مردم نگويند: بني هاشم جمعي را براي ياري خواستند، ولي زندگي خود را بر مرگ ديگران ترجيح دادند…)).

جوانان بي هاشم پاسخ دادند: ((ما مطيع فرمان تو مي باشيم )).

حضرت زينب (سلام الله علیها ) مي گويد: از آنجا به خيمه ((حبيب بن مظاهر)) رفتم ديدم با ياران (غيربني هاشم ) جلسه مذاكره تشكيل داده و به آنها مي گويد: ((فردا وقتي كه جنگ شد، پيشقدم شويد و نخست به ميدان برويد، و نگذاريد كه يك نفر از بني هاشم ، قبل از شما به ميدان برود، زيرا كه بني هاشم ، سادات و بزرگان ما مي باشند…))

اصحاب گفتند: ((سخن تو درست است )) و به آن وفا كردند.(1)

منبع: عباس عزیزی،کتاب:دویست داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع)، چاپ چهارم،1381 ،ص70

(1)كبريت الاحمر، ص 479