ولایت در لغت به معنی ولی و سرپرست می باشد و در اصطلاح محقق اصفهانی می فرماید: «فَالوِلایه حقیقتُها کـ و نُ زمامِ امورِ شیءٍ بِیَد شخص مَن وَلِی الامرَ ویَلیِه» حقیقت ولایت این است که راهنمایی امور بدست کسی است که ولایت بر او دارد.

در اصطلاح و عرف حقوقی و قضایی وصایت و ولایت دو مقوله جدا از هم هستند و اختیار ولی را قانون مشخص می‌کند و این سمت خارج از اراده اشخاص است و به صورت قهری به وجود می‌آید اما عنوان وصایت و وصی به اراده شخص است و حدود اختیارات وی را اشخاص معین می‌كنند.

قسمتی از پایان نامه سرکار خانم سمیه سادات بهرامی(طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها) با عنوان حقوق کودک از دیدگاه فقه امامیه و مقایسه آن با فقه عامه