«قُلْ هذِهِ سَبِيلِي أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى‏ بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِي وَ سُبْحانَ اللَّهِ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ؛ (اى پيامبر! تو نيز) بگو: اين راه من است. من و هر كس پيروى‏ام كرد، با بينايى به سوى خدا دعوت مى‏كنيم و خداوند (از هر شريكى) منزه است و من از مشركان نيستم.»
اى رسول به مشركين و كفار بگواين است راه من دعوت مي كنم به سوى خداوند از روى دانش و بينايى «قُلْ هذِهِ سَبِيلِي» اين راه كه دعوت به سوى ايمان و توحيد است راه من مى‏باشد، و در جملات بعد آن را تفسير كرده، مى‏فرمايد: با دليل هاى روشن به سوى خدا و دين او، دعوت مى‏كنم، من، و كسانى كه پيرو من هستند به سوى ديانت و بصيرت دعوت مى‏كنيم. 1

1. - مترجمان، ترجمه جوامع الجامع، همان، ج‏3، ص 25

قسمتی از پایان نامه خانم محبوبه طاهری (طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)