« اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! چرا وقتى به شما گفته مى‏شود در راه خدا (و براى جهاد) حركت كنيد، سنگين و زمين‏گير مى‏شويد؟ آيا به جاى آخرت، به زندگى دنيا راضى شده‏ايد؟ پس بدانيد بهره‏ى زندگى دنيا در (برابر) آخرت، جز اندكى نيست.»1
این آيه كنايه از تمايل به جهان ماده و چسبيدن به زرق و برق دنيا است، اين وضع گروهى از مسلمانان ضعيف الايمان بود نه همه آنها و است مسلمانان راستين و عاشقان جهاد در راه خدا.آيا به اين زندگى دنيا، اين زندگى پست و زودگذر و ناپايدار، بجاى زندگى وسيع و جاويدان آخرت راضى شديد؟» با اين كه فوائد و متاع زندگى دنيا در برابر زندگى آخرت يك امر ناچيز بيش نيست.چگونه ممکن است يك انسان عاقل تن به چنين مبادله زيانبارى بدهد؟ و چگونه متاع فوق العاده گرانبها را به خاطر دستيابى به يك متاع ناچيز و كم ارزش از دست مى‏دهد. اولویت بندی اهداف با در نظر گرفتن کیفیت و میزان ارزش و ماندگاری آن ها، در نوع انتخاب انسان نقش به سزایی دارد.

1.التوبة (9)، 38

قسمتی از پایان نامه خانم محبوبه طاهری (طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)