توصیه ما به دانشجویان این است که خواستگاری ها باید حتماً در خانه و با حضور خانواده دختر صورت گیرد تا با دیدن فضای خانواده ی همسر مقداری از فضای حاکم بر ذهنش که در دانشگاه شکل گرفته خارج شود. حتی خواستگاری در واحد مشاوره ی دانشگاه و تحت نظارت مشاوره نیز مطلوب نیست و دو طرف نمی توانند در این محیط فرهنگ یکدیگر را شناسایی کنند.

نباید به این بهانه که خانواده های دو طرف در شهرستان  دیگری هستند ، مسأله مهمی مانند ازدواج را سرسری بگیرند. پسر باید به منزل خانم دانشجو برود و در محل رشد و نمو و تربیت آن دختر با فرهنگ و فضای شکل گرفتن هویتهمسر آینده اش آشنا شود. مسأله ازدواج و پنجاه، شصت سال زندگی مشترک بازیچه نیست!

دختر خانم های دانشجو نیز باید در جلسات سوم، چهارم با خانواده ی همسر آینده خود آشنایی پیدا کنند؛ زیرا محیط خانواده معرف فرهنگ یک خانواده است. حتی برادران و خواهران کوچک تر که در حیاط منزل مشغول بازی هستند ولی در جلسه ی خواستگاری شما در دانشگاه حضور ندارند، بیش تر معرف فرهنگ خانوادهشما هستند. ازبازی کودکان یک منزل می توانید نتیجه گیری کنید که آیا ما دو خانواده با هم تطابق فرهنگی داریم یا نه ؟

تحقیقات را منحصر به محیط دانشجویی و دانشگاه نکنید؛ زیرا بنا نیست تا آخر عمر شما در دانشگاه به سر ببرید. ازشهر و دیار و محیط زندگی فرد در گذشته نیز اطلاعات کسب کنید تا در مسأله کفویت و تطابق به نتیجه گیری صحیحی برسید. هویت خانوادگی و محلی افراد، قطعاً با هویت دانشگاهی متفاوت است و نکته مهم در اینجاست که قرار است شما با هویت محلی و خانوادگی او زندگی مشترک خود را آغاز کنید. هویت دانشگاهی هویتی گذراست.

ديده شده توسط سليماني (نويسنده وبلاگ) در كتاب “مطلع مهر"ص106