آيه چهارم: شيخ مفيد (ره) مي گويد: همين که امام حسين (ع) به سوي مدينه رهسپار شد، گروه هايي از جن و فرشته براي ياري آن حضرت حاضر شدند، امّا امام اين آيات را تلاوت فرمودند:

الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد ج‏2 35 خروج الإمام الحسين ع من المدينة و مسيره إلى مكة

(4) النساء : 78

هر جا باشيد، مرگ شما را درمى‏يابد؛ هر چند در برجهاى محكم باشيد! و اگر به آنها[ منافقان‏] حسنه(و پيروزى) برسد، مى‏گويند: «اين، از ناحيه خداست.»و اگر سيّئه(و شكستى) برسد، مى‏گويند: «اين، از ناحيه توست.» بگو: «همه اينها از ناحيه خداست.» پس چرا اين گروه حاضر نيستند سخنى را درك كنند؟! (78)

آيه پنجم: همين که امام حسين (ع) شب جمعه سوم شعبان (قبل از حرکت به کربلا) وارد مکه شدند، اين آيه را تلاوت فرمودند:.

(28) القصص : 22

و هنگامى كه متوجّه جانب مدين شد گفت: «اميدوارم پروردگارم مرا به راه راست هدايت كند!» (22)

آيه ششم: در مکه همين که با ابن عباس گفتگو مي کردند درباره ي بني اميّه اين آيات را تلاوت فرمودند: (9)

التوبة : 54

هيچ چيز مانع قبول انفاقهاى آنها نشد، جز اينكه آنها به خدا و پيامبرش كافر شدند، و نماز بجا نمى‏آورند جز با كسالت، و انفاق نمى‏كنند مگر با كراهت! (54)..

بخش امامت-ترجمه جلد هفتم بحار الانوار ج‏5 156 بخش هفتم اعمال قبول نميشود مگر با ولايت

آيه هفتم: در آستانه عيد قربان که امام حسين (ع) از مکه به سوي کربلا حرکت کردند، نماينده يزيد در مکه راه را بر حضرت بستند، درگيري با تازيانه رخ داد، به امام حسين گفتند: مي ترسم شما ميان مردم شکاف بيفکني!! حضرت اين آيه را تلاوت فرمودند:

(10) يونس : 41

و اگر تو را تكذيب كردند، بگو: «عمل من براى من، و عمل شما براى شماست! شما از آنچه من انجام مى‏دهم بيزاريد و من(نيز) از آنچه شما انجام مى‏دهيد بيزارم!» (41)

آيه هشتم: همين که در مسير کربلا خبر شهادت مسلم را شنيدند فرمودند: (2) البقرة : 156

(2) البقرة : 156

آنها كه هر گاه مصيبتى به ايشان مى‏رسد، مى‏گويند: «ما از آنِ خدائيم؛ و به سوى او بازمى‏گرديم!» (156)

دکتر علی حق شناس(استاد مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

صفحات: 1· 2