أمّا حَقُّ رَعِيَّتِكَ بِالعِلمِ : فأن تَعلَمَ أنَّ اللّه‏َ عز و جل إنَّما جَعَلَكَ قَيِّما لَهُم فيما آتاكَ مِنَ العِلمِ ، وفَتَحَ لَكَ مِن خَزائنِهِ ، فإذا أحسَنتَ في تَعليمِ النّاسِ ولَم تَخرُقْ بهِم ولَم تَضجَرْ علَيهِم زادَكَ اللّه‏ُ مِن فَضلِهِ ، وإن أنتَ مَنَعتَ النّاسَ عِلمَكَ أو خَرَقتَ بهِم عِندَ طَلَبهِمُ العِلمَ كانَ حَقّا عَلَى اللّه عز و جل أن يَسلُبَكَ العِلمَ وبَهاءَهُ ، ويُسقِطَ مِنَ القُلوبِ مَحَلَّكَ .

امام سجّاد عليه‏السلام :

حقّ شاگرد تو اين است كه بدانى خداوند ، به واسطه علم و دانشى كه به تو داده و از خزانه‏ هاى (دانش) خود براى تو گشوده ، تو را سرپرست شاگردانت ساخته است . بنابراين ، اگر مردم را خوب آموزش دهى و با آنان درشتى و بدرفتارى نكنى و از تعليمشان به ستوه نيايى ، خداوند از فضل خود بر دانش تو بيفزايد . امّا اگر دانش خود را از مردم مضايقه كنى يا وقتى براى آموختن دانش نزد تو آمدند با ايشان درشتى و بدرفتارى كنى ، بر خداوند عز و جل سزاوار است كه علم و شكوه آن را از تو بگيرد و جايگاه تو را از دل مردم بيندازد .

عوالي اللآلي : 4 / 74 / 54 منتخب ميزان الحكمة : 400