«(اما) ولى و سرپرست من خدايى است كه اين كتاب را نازل كرده است و او سرپرست همه صالحان است. و كسانى را كه شما جز او مى‏خوانيد نمى‏توانند ياريتان كنند و نه (حتى) خودشان را يارى دهند. و اگر از آنها هدايت بخواهيد سخنانتان را نمى‏شنوند و آنها را مى‏بينى (كه با چشمهاى مصنوعيشان) به تو نگاه مى‏كنند اما در حقيقت نمى‏بينند!.»1
«اگر شما مسلمانها اين بت پرستان و مشركان لجوج را به راه صحيح توحيد دعوت نمائيد از شما نمى‏پذيرند آنها با چشمهاى خود به سوى تو مى‏نگرند و نشانه‏هاى صدق و درستى را در تو مشاهده مى‏كنند، اما واقعيتها را نمى‏بينند.» 2

1.الأعراف (7)، 198- 196
2- ناصر مکارم شیرازی و دیگران، همان، ج‏7، ص 60

قسمتی از پایان نامه خانم محبوبه طاهری (طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)