سالروز درگذشت علامه فرزانه آیت الله شیخ مظفر

ماه مجلس

در جنوب شرقی نجف اشرف و در مجله براق ، منزل آیة الله شیخ محمد رضا مظفر واقع بود، پنج ماه پس از درگذشت شیخ ، در پنجم شعبان سال 1322 هجری آخرین یادگار آن مرد حق دیده به جهان گشود و ((محمد رضا)) نامیده شد.
مادر محمد رضا دختر علامه شیخ عبدالحسین طریحی (1235-1293 ق .) است و او در دامان آن زن با فضیلت و با سرپرستی برادر بزرگش ‍ شیخ عبدالنبی مظفر(1291-1337 ق .) رشد كرد. پس از درگذشت شیخ عبدالنبی برادر دیگرش شیخ محمد حسن (1301 - 1375 ق .) سرپرستی او را به عهده گرفت و راهنمایی زندگی اش گردید.
محمد رضا از خاندان علمی و ادبی بنام و معروف شیعی موسوم به ((آل مظفر)) برخاسته است . این خاندان از نیمه سده دوازده قمری در حوزه نجف اشرف شناخته شد و چهره های نامدار و متكبر آن در عرصه های متعدد و رشته های متنوع علوم اسلامی درخشید و شعاع پرتو نورشان گسترده مراكز علمی - تحقیقی شیعه و غیر آن را در نور دید.
در حوزه نور
محمد رضا پس از فراگیری خواندن و نوشتن ، در سیزده سالگی راهی مكتب علوم دینی شد و به آموختن مبانی و اصول ادبیات عرب پرداخت و در این مقطع از استاد شیخ محمد طه حویزی بسیار بهره برد.او سپس ‍ با عزمی راسخ دوره سطح فقه و اصول را سپری كرد.

این شخصیت را می توان معماران بزرگ علمی شیخ محمد رضا دانست كه در شكل دهی شخصیت او تاءثیر بسیاری داشت ، بدان حد كه خط مشی اصولی ، فقهی و فلسفی او بیشتر متاءثر از دیدگاههای این استاد است . احترام و تجلیل فراوان مظفر از مقام شیخ محمد حسین گواه ارتباط تنگاتنگ و علاقه بی حد اوست .
سرانجام پس از تلاش پی گیر، حضور در محفل اساتید فن و امداد پروردگار، شیخ محمد رضا به مقام والای اجتهاد رسید و حضرات آیات شیخ محمد حسین اصفهانی ، شیخ محمد حسن مظفر و سید عبدالهادی شیرازی اجتهاد او را گواهی كردند.
مظفر در سیر كسب دانش ، علاوه بر علوم دینی به فراگیری دانشهایی چون حساب ، هندسه ، جبر، هیئت و عروض روی آورد و در 21 سالگی كتابی در علم عروض به رشته تحریر درآورد.

در گذشت
آیة الله شیخ محمد رضامظفر در شانزدهم ماه مبارك رمضان سال 1383، در سن 62 سالگی مرگ را در آغوش كشید و پرستوی آسمان گردید و به سوی حق پرواز كرد و پیكر مطهر او با حضور مراجع بزرگ ، علما و مردم تشیع شد و در مقبره خانوادگی واقع در جاده كوفه ، در كنار مرقد برادرش ‍ شیخ محمد حسن مظفر به خاك سپرده شد.
امید است حركت اسلامی استاد به وسیله اندیشمندان مصلح و پرتوان حوزه ها ادامه یابد.