فضیلت انتظار در کلام امام سجاد علیه السلام

قال الامام زَینُ العابدین علیه السلام:

إنَّ أهلَ زَمانِ غغَیبتِهِ القائِلینَ بإمامَتِهِ المُنتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ أَفضَلُ أهلِ کلِّ زمان

امام سجاد علیه السلام می فرمایند:

اهل زمان غیبت او که معتقد به امامتش و در انتظار ظهورش باشند، از اهل هر دوره و زمانی بافضیلت ترند… انتظار ظهور، از بزرگ ترین راه های رسیدن به ظهور است.

بحارالانوار، ج52، ص142

چشم زخم در روایات

از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم روایت شده که فرمودند:

«اِنَّ العَینَ لَتَخُلَ الرَّجُلَ القَبرَ وَ الجَمَلَ القِدرَ»«بحارالانوار، ج63، ص26، حدیث25 و ترجمه ی المیزان، ج19، ص651»؛ چشم زخم انسان(صحیح و سالم) را داخل قبر می کند و شتر را به دیگ می فرستد.

از امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمودند: اگر چیزی بر قضا و قدر الهی سبقت بگیرد، همان چشم زخم است.

 و در حدیث دیگری آمده است که روزی جبرئیل علیه السلام بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد و حضرت را اندوهگین مشاهده کرد. وقتی علت را سؤال کرد، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: ناراحتی ام به دلیل آن است که امام حسن و امام حسین علیهماالسلام را چشم زده اند. جبرئیل علیه السلام فرمود: ای محمد! چشم زخم واقعیت دارد؛ پس آن دو را با این جملات تعویذ فرما.«بحارالانوار، ج95، ص132، حدیث12 جملات تعویذ در آن جا نقل شده است»

عجیب تر آن که صفوان جمّال از امام صادق علیه السلام نقل کرده که حضرت فرمودند:

«لَو نَبَشَ لکُم مِنَ القُبورَ لَرَأیتُم اَنَّ أکثر موتاکم بالعین لَأنَّ العَینَ حقٌّ…»؛ «بحارالانوار، ج95، ص127، حدیث7» اگر قبرستان ها شکافته شوند و حقایق آشکار گردد، خواهید دید که اکثر مُردگان با چشم زخم از بین رفته اند؛ چرا که چشم زخم حقیقت دارد.

درمان چشم زخم در روایات

پس از آن که ثابت شد چشم زخم واقعیت دارد، نکاتی را درباره ی درمان چشم زخم و راه های جلوگیری از آن که در روایات اهل بیت علیهم السلام نقل شده بیان می کنیم:

- خواندن سوره های ناس و فلق(معوذتین)

- هنگامی که نعمتی از کسی شما را به اعجاب آورد، برای دفع چشم زخم تکبیر بگویید و یاد خدا کنید.«بحارالانوار، ج63، ص24، حدیث18»

- امام صادق علیه السلام فرمودند: هر گاه از چشم زخم ترسیدید، بگویید:«ما شاء الله، لا حول و لا قوّه الّا بالله العلیّ العظیم»؛«بحارالانوار، ج63، ص26، حدیث22»

- امام رضا علیه السلام برای دفع چشم زخم دستور دادند که سوره ی «حمد» و «قل هو الله احد» و «معوذتین» و «آیت الکرسی» را بنویسند و در میان آن چه ترس از چشم زدنش دارند، بگذارند.«بحارالانوار، ج63، حدیث23»

- امام رضا علیه السلام به مردی که از چشم زخم پرسیده بود، فرمود: چشم زخم حق است. اگر چشم خوردی، دست هایت را در مقابل صورتت بگیر و بر آن سوره ی حمد و توحید و معوذتین را بخوان و دستت را بر صورتت بکش که این کار به اذن خدا نافع است.

ماهنامه یاس/شماره73/ سال هشتم/فروردین1388/صص44-43

امام علی عليه ‏السلام :
ما أنزَلَ المَوتَ حَقَّ مَنزِلَتِهِ مَن عَدَّ غَداً مِن أجَلِهِ؛
آن كه فردا را از عمر خويش بشمارد، [پدیده] مرگ را به گونه واقعی نمی شناسد.
اصول كافى: ج3، ص259، ح30

نماز جعفر طیّار، چه موقع و چگونه خوانده می شود؟

با فضیلت ترین وقت خواندن نماز جعفر طیار، روز جمعه هنگام بالا آمدن آفتاب است. این نماز چهار رکعت است(به صورت دو نماز دو رکعتی). در هر رکعت آن، حمد و سوره و پس از آن پانزده مرتبه«سبحان الله و الحد لله و لا اله الا الله و الله اکبر» خوانده می شود. این تسبیح ده مرتبه در رکوع و ده مرتبه بعد از بلند شدن از رکوع و نیز ده مرتبه در سجده اول و ده مرتبه بعد از سر برداشتن از آن، ده مرتبه در سجده دوم و ده مرتبه بعد از سر برداشتن از آن گفته می شود(همین طور در رکعت های بعد). این نماز سوره مخصوصی ندارد؛ لکن افضل آن است که در رکعت اول سوره ی«زلزال»، در رکعت دوم«عادیات»، در رکعت سوم«نصر» در رکعت چهارم«توحید» خوانده شود.

منبع: کتاب 110پرسش درباره نماز/مجتبی کلباسی

فواید و آثار امتحانات الهی

آزمایش های الهی و امتحانات او آثار گران سنگی در پی دارد که به چند مورد مهم آن ها اشاره می شود:

1) پرورش روح استقامت و پایداری

بلاها و حوادث ناگوار، روح مقاومت و پایداری را در انسان زنده می کنند. امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید:«ان الشجره البریه اصلب عودا والرواتع الخضره ارق جلودار والنابتات العذیه اقوی وقودا وابطاء خمودا؛ (نهج البلاغه، محمد دشتی، نامه45، ص544) درخت بیابانی چوبش سخت تر، و درختان کناره جویبار پوستشان نازک تر است. درختانی که با باران سیراب می شوند، آتش چوبشان شعله ورتر و پردوام تر است.»

2) تنبّه و آگاهی

یکی از آثار آزمایشات الهی، تنبّه و آگاهی است. رفاه دائمی و غرق شدن در مواهب زندگی، مایه غرور و سبب غفلت از ارزش های اخلاقی است. زندگی آرام و فارغ از هر نوع فراز و نشیب و خالی از هر نوع طوفان و حوادث تکان دهنده، کاملاً خواب آور است؛ در حالی که حوادث ناخوشایند و ناگوار، موجب کاهش غرور و بیداری از غفلت و پیدایش نقطه عطفی در زندگی افراد می گردد. قرآن از یک سو می فرماید:«ان الانسان لیطغی ان راه استغنی»؛انسان آن گاه که خود را بی نیاز بیند طغیان می ورزد.(علق/6-7) و از سوی دیگر گرفتاری ها و بلاها را مایه بیداری او معرفی می کند و می فرماید:«و ما ارسلنا فی قریه من نبی الا اخذنا اهل ها بالباساء و الضراء لعلهم یتضرعون»؛ هیچ پیامبری را به نقطه ای نفرستادیم، مگر این که مردم آن جا را با فقر و سختی مواجه ساختیم تا تضرّع کنند.

(اعراف/94)

امام علی علیه السلام فرمودند:«اذا اراد الله بعبد خیرا فاذنب ذنبا تبعه بنقمه و یذکره الاستغفار»؛(محمدی ری شهری، منتخب میزان الحکمه، سیدحمید حسینی،قم؛ دارالحدیث، 1380،ص81، روایت898) هر گاه خداوند نسبت به بنده ای اراده خیری داشته باشد، پس آن بنده گناهی کند، به دنبال آن گرفتاری ای پیش می آید و استغفار را به یادش می آورد.

3) پاک سازی گناهان

از دیگر آثار بلاها و سختی ها، پاک سازی گناهان انسان است. علی علیه السلام می فرماید:«الحمد لله الذی جعل تمحیص ذنوب شیعتنا فی الدنیا بمحنتهم لتسلم بها طاعاتهم و یستحقوا علیها ثوابها؛ سپاس خدایی را که پاک کردن گناهان شیعیان ما را در دنیا به وسیله رنج و محنت آن ها قرار داد، تا بدین وسیله طاعاتشان سالم بماند و بر طاعات، استحقاق ثواب یابند.»

4) ترفیع درجه و رسیدن به مقامات بالاتر

گاهی بلاها و حوادث تلخ زندگی، برای دست یافتن به مقامات و درجات برتر و عالی است. گرفتاری ها و رنج و بلای انبیاء، ائمه، اولیاء و پاکان از این طریق قابل توجیه است، و جمله معروف«البلاء للولاء؛ بلا برای دوستی است»، در این وادی قابل فهم و درک است.

5) صبر و استقامت در مقابل بلاها

اولین وظیفه در مقابل بلاها، صبر و بردباری است. قرآن کریم می فرماید:«و بشر الصابرین الذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انا لله و انا الیه راجعون»؛ (بقره/155و156)

امام هفتم علیه السلام فرمودند«لن تکونوا مؤمنین حتی تعدوا البلاء نعمه و الرخاء مصیبه و ذلک ان الصبر عند البلاء اعظم من الغفله عند الرخاء؛ مؤمن نخواهید بود مگر آن که بلا را نعمت بدانید و راحتی را مصیبت، و راز آن این است که صبر و بردباری در هنگام بلا برتر از غفلت در وقت راحتی است.»

مجله مبلغان/شماره50/مقاله: بلاها و حوادث ناگوار

فلسفه نماز جماعت در کلام امام رضا علیه السلام

قال الرضا علیه السلام: فلم جعلت الجماعه قیل لان لایکون الاخلاص و التوحید و الاسلام و العباده لله الّا ظاهراً مکشوفاً مشهوراً لانَّ فی اظهاره حجّهً علی أهل الشَّرق و الغرب لله عزّ و جل و لیکون المنافق المستخفّ مؤدّیاً لما أقرَّبه یُظهرُ الاسلام و المراقبه و لتکون شهادات النّاس بالاسلام بعضهم لبعض جائزهً ممکنهً مع ما فیه من المساعده علی البرِّ و التَّقوی و الزَّجر عن کثیر من معاصی الله عزّ و جلّ.

چرا نماز جماعت قرار داده شد؟ باید در جواب گفته شود از برای آن که اخلاص و توحید و اسلام و بندگی خدا ظاهر و مکشوف و مشهور باشد، زیرا که در اظهار آن حجتی است بر اهل مشرق و مغرب که از برای خدا به تنهایی عبادت کنند و از برای آن که هر کسی که منافق است و در صدد استخفاف دین خدا است، آن چه را اقرار کند، ادا کرده است، به ظاهر اسلام و خوف از خدا را ظاهر کند و از برای آن است شهادت دادن بعضی مردم از برای بعضی دیگر در اسلام آوردن جایز و ممکن باشد علاوه بر این که در نماز جماعت است پیشی گرفتن بر نیکوکاری و پرهیزکاری و منع از بسیاری از معصیت های خداوندی.

نشریه تجلّی معارف دین در کلام رضوی علیه السلام/اداره کل تبلیغات اسلامی استان اصفهان/شهریور1392/ص6

الإمام الرضا علیه السلام:

طُوبی لِمَن أخلَصَ للهِ العِبادَهَ و الدُّعاءَ، و لَم یَشغَل قَلبَهُ بِما تَری عَیناهُ، و لَم یَنسَ ذِکرَ اللهِ بِما تَسمَعُ اُذُناهُ، و لَم یَحزَن صَدرُهُ بِما اُعطِیَ غَیرُهُ.

خوشا به حال کسی که عبادت و دعایش را برای خداوند خالص کرده، و آن چه با چشمانش می بیند دلش را مشغول نکند، و آن چه با گوش هایش می شنود ذکر و یاد خدا را از یادش نبرد؛ و آن چه به دیگری عطا شده دلش را غمگین نسازد.

الکافی2/16