بدن ما از جسم و روان تشكيل شده كه با هم ارتباط دارند، و سلامت يا بيماري هريك بر روي ديگري اثر ميگذارد. سلامت معنوي بعد رواني سلامت است. محمد غزالي در كتاب احيا مينويسد: هر عضوي از بدن ما وظيفه اي دارد كه وقتي آن را خوب انجام ندهد يعني بيمار شده است. وظيفه روح يا قلب معنوي هم، شناخت خالق و ارتباط با اوست. بسياري از تحقيقات نشان ميدهند كه چيزهايي مثل باورهاي مثبت، احساس آسايش و قدرتي كه از پايبندي به مذهب به دست مي آيد، تمركز حواس و دعا كردن ميتوانند بر احساس سلامت انسان و بهبود زودتر بيماريها تاثير مثبت داشته باشند. معنويت باعث ميشود كه انسان احساس بهتري داشته باشد و در نتيجه قدرت بيشتري براي مقابله با بيماري ها به دست خواهد آورد. و همين امر حتي اگر بيماري را شفا ندهد سبب بهتر شدن بيمار مي شود يا كمك مي كند بيمار بهتر با بيماريش كنار بياييد.

قسمتی از پایان نامه ی طلبه ریحانه سلیمانی