در حقوق اسلام تعریف کلی از عقد ضمان وجود ندارد وبحثی در باره نقل ذمه به ذمه ارائه نشده است وبرخی عقد ضمان را تأسیسی تلقی کرده اند در حالیکه تأسیسی بودن آن از شارع بعید است. طرفداران ذمه به ذمه معتقدند:چیزی که بستانکار را به عقد ضمان وادار می کند این است که دامنه حق خود را توسعه دهد وبه داشتن حق مطالبه از یک نفر از دو نفر حق را مطالبه کند واین حق در عقد ضمان مورد عنایت است وفقها در این مورد صلح تضامنی را باب کردهاند وبا اذعان به سیطره بی چون وچرای صلح در بسیاری از مواردشرائط ومقررات آن را مجرای اثر دانسته اند.

قسمتی از پايان نامه خانم اعظم خطيري(طلبه مركز تخصصي تفسير و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)