هیچ یک از ما مصون از لغزش وخطا نیستیم، و ممکن است شخصی از روی عمد و یا فراموشی با ما برخورد ناشایستی داشته باشد، ولی این مهم است که ما به عنوان یک شخص مؤمن بنابر آیات قرآن و روایات با او برخوردی اسلامی داشته باشیم و از خطای او بگذریم و یا حتی تغافل ورزیم!

«راه عفو و گذشت را انتخاب کن، و همه را به نیکی و نیکوکاری فرمان بده، و از مردم نادان [که از پذیرفتن احکام و مقررات سعادت‌بخش اسلام امتناع می‌ورزند] روی بگردان».(1)

امام صادق (علیه السلام) می‌فرماید:

سه چیز از ارزش‌ها و کرامت‌های دنیا و آخرت است:

1. گذشت از کسی که به تو ستم روا داشته؛

2. صله رحم با کسی که با تو قطع رحم نموده؛

3. و بردباری درباره کسی که نسبت به تو نادانی کرده است. (2)

امام على عليه ‏السلام :

اَلعَفوُ تاجُ المَكارِمِ؛

گذشت، اُوج بزرگواريهاست. (3)

رسول اكرم صلى ‏الله ‏عليه‏ و ‏آله :

مَن كَثُرَ عَفوُهُ مُدَّ فى عُمُرِهِ؛

هر كس پر گذشت باشد، عمرش طولانى شود.(4)

1 . اعراف/ 199.

2. مشکاه الانوار، ص403.

3.تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص245 ،ح5001

4.اعلام الدين ص ‏315