عقدعبارت است از : توافق و ارداه ی دو طرف به منظور ایجاد یک اثر حقوقی،اعم از این که اثر آن به وجود آمدن ، تغییر یا سقوط تعهّد باشد یا به وجود آمدن تغییر یا سقوط یک حقّ عینی مانند مالکیّت.[1] آقای محمّد جعفر لنگرودی در ترمینولوژی حقوقی عقد را این گونه تعریف می کند  تعهّد یک طرف بر قبول امری که مورد قبول دیگری باشد.[2] مطابق ماده 281 ق.م. عقد عبارت است از این که ؛ یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگرتعهّد بر امری نمایند و مورد قبول آنها باشد.[3]
قسمتی از پایان نامه خانم باقری(طلبه ی مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)
1- سیّد حسین،صفایی، قواعد عمومی قرار دادها،ج 2، چ اول،  تهران: نشر ميزان، 1382ص20.
[2] - محمد جعفر ، لنگرودی ، ترمینولژی حقوق ،چ ششم، تهران: كتابخانه گنج دانش، 1372،ص 454.
[3] - عباس، حسینی نیک، مجموعه قوانین کاربردی،چ نوزدهم، تهران: مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1394،ص66.