عوامل حواس پرتی در نماز
عوامل حواس پرتی در نماز
1) دلبستگی به دنیا: از مهمترین عوامل حواس پرتی در نماز، دلبستگی به دنیا و اسارت و فریفتگی در برابر آن است. به هنگام نماز، ما باید به طور كل خود را از دنیا جدا كرده و دنیا را با تمام زشتیها و زیباییهایش، خوشی‌ها و ناخوشی‌هایش، به حال خود رها كرده و با تمام وجود خود را در محضر خداوند بی‌همتا دیده و صفحه قلب خود را در اختیار آن معشوق واقعی قرار داده و تنها به او دل بسته و با او باشیم.
ششمین اختر تابناك آسمان ولایت امام صادق(علیه السلام) در كلامی زیبا و دلنشین در این باره می‌فرماید: «هنگام نماز، از دنیا و آنچه در آن است، مأیوس شو و تمام هدف و توجه ات به خدا باشد و یاد روزی باش كه در برابر عدل الهی قرار می‌گیری.» (1)
خداوند مهربان در كلام نورانی خود دنیا را به عنوان بازیچه معرفی كرده و به زیبای می فرماید: «همانا زندگی دنیا، بازیچه و سرگرمی است.» (2)
پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) در یكی از وصایای نورانی خویش به امیر المؤمنین علی بن ابی طالب (علیه السلام) می فرماید: ای علی، اگر دنیا، به اندازه بال پشه ای نزد خداوند متعال ارزش داشت، جرعه ای از آب دنیا را به كافر نمی داد. (3) بنابراین دنیایی كه به اندازه یك بال پشه در درگاه الهی ارزش ندارد، نباید صفحه قلب ما را از عشق و محبت خود پر كند، به گونه ای كه در آن جایی برای عشق و محبّت خداوند بی‌مثال باقی نماند.
2) آلودگی به گناهان: یكی دیگر از عوامل مهمّ حواس پرتی در نماز، آلودگی به گناه است؛ در روایتی زیبا امام صادق(علیه السلام)می فرماید: «پدرم می‌فرمود: هیچ چیزی مانند گناه قلب را تباه نمی‌كند، زیرا قلب پیوسته به گناه تن در می‌دهد تا جایی كه گناه بر قلب چیره می‌شود و قلب را وارونه می سازد.» (4)
این روایت زیبا بیانگر این مطلب است كه انسان گنهكار در اثر وارونه شدن قلبش از دریای رحمت الهی بی نصیب گشته كه نتیجه آن چیزی نیست جز محرومیت از لذّت عبادت.
نماز یعنى اینكه بنده در برابر خداوند بایستد و اظهار بندگى كند و دست نیاز به سوى او داشته باشد. كسى كه به نماز مى‌ایستد باید محضر خدا را درك كند و بداند در برابرچه مقامى ایستاده است ودر نتیجه، وظیفه بندگى را با نهایت خضوع و خشوع به جاى آورد.
1- محجه البیضاء، ج 1، ص 382
2- سوره حدید، آیه 20
3- كتاب وصایا الرسول لزوج البتول، وصیت 178، ص 63
4- وسائل الشیعه، كتاب جهاد النفس، حدیث 362