در كتاب ((دمعة الساكبة )) آمده است : از ابن رياح رسيده كه او گفته : من در جنگ و كارزار كربلا حاضر بوده و به چشم ديدم ، چون امام حسين (ع ) كشته شد. زني آمد در حالي كه به وسيله دامنهايش مي لغزيد تا اينكه بر زمين افتاد، سپس به پا خاسته فرياد مي زد: اي حسينم ، اي امام و پيشوايم ، اي كشته شده ام ، اي برادرم ! آن گاه آمد به سوي جسد و تن آن حضرت در حالي كه آن بزرگوار جثه و تني بي سر بود. چون او را ديد، دست در گردنش انداخته و پي در پي نعره و فرياد مي زد، تا اينكه هر كس را (در آنجا) حاضر بود به گريه در آورد. سپس پرسيدم : او كيست ؟ گفتند او زينب دختر اميرالمؤ منين (ع ) است (1)

منبع: عباس عزیزی،کتاب:دویست داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع)، چاپ چهارم،1381 ،ص83

(1)زينب كبري ، ص 231