جزء 2: آیه 245 سوره بقره (مَنْ ذَا الَّذي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً کَثيرَةً وَ اللَّهُ يَقْبِضُ وَ يَبْصُطُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ) - ترجمه: کیست آن که به خداوند قرض الحسنه دهد تا خدا آن را برایش چندین برابر فزونتر کند؟! و خداست که ( روزی را ) تنگ می کند و می گسترد ، و به سوی او بازگردانده می شوید.

- صله و بخشش به امام - مصداق قرض الحسنه دادن به خداوند است.