به دلیل اهمیّت والایی که حُسن خلق و رفتار نیک دارد رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) در خطبه ی زیبای شعبانیه به صراحت به آن اشاره نموده و خطاب به روزه داران فرموده است:
«أَیُّهَا النَّاسُ مَنْ حَسَّنَ مِنْكُمْ فِی هَذَا الشَّهْرِ خُلُقَهُ كَانَ لَهُ جَوَازاً عَلَى الصِّرَاطِ یَوْمَ تَزِلُّ فِیهِ الْأَقْدَامُ»2 : ای مردم هر کس در این ماه خلق خود را نیکو کند[به پاس چنین عملکرد مثبتی] در روزی که گام ها بر پل صراط لغزان است او به آسانی از آن عبور می کند.
محمد بن مسلم از امام باقر (علیه السلام) نقل می کند که آن حضرت فرمود: «ان اکمل المۆمنین ایمانا احسنهم خلقا»3 ؛ کاملترین مۆمنین از نظر ایمان کسانی هستند که خوش اخلاق تر باشند.
بنابراین با توجّه به نقش بسیار مهمّی که حُسن خلق در تکمیل ساختمان ایمان دارد، ما باید همواره سعی کنیم که در رفتار و عملکرد خود بهترین ها را گزینش نموده و از رفتارهای ناشایست پرهیز کنیم، که برای تحقق این مهمّ بهترین فرصت، لحظه‌های ارزشمند ماه مبارک رمضان است ، لحظه هایی ملکوتی و معنوی، که خداوند متعال بر ما لطف کرده و آنها را بدون هیچ منّت و چشم داشتی در اختیارمان قرار داده است.
اخلاق
خوبی ها را تنها برای خود نخواهیم!
حُسن خلقی که ما از آن سخن می گوییم هرگز جنبه ی فردی و یا خانوادگی و یا حتی ملی ندارد، به این معنا که انسان رعایت اخلاق نیک را در مورد خود و یا خانواده و یا در سطح وسیعتر در مورد ملّت و کشور خود لازم و ضروری بداند. چرا که از دیدگاه مکتب کامل و بی عیب و نقص اسلام، حُسن خلق واقعی زمانی در انسان تحقق پیدا می کند که منفعت طلبی و خود خواهی شخصی را کنار گذاشته، و به اصول با ارزش اخلاقی در مورد تمام کسانی که انسانیّت خود را حفظ کرده اند پایبند باشیم. بنابراین اسلام عزیز برای اخلاق نیک حدّ و مرزی نمی شناسد. اگر رفاه و آسایش، امنیت، شادی و نشاط، صداقت و راستی و…خوب است برای همه خوب است نه اینکه با عینک خودبینی، خود خواهانه خوبی ها را مخصوص خوددانسته و دیگران را در آن سهیم ندانیم.
در یک جامعه اسلامی قلب ها برای هم می تپد، عطر شادی و نشاط فراگیر بوده، و همه می توانند بوسیله ی آن، بوی خوش زندگی را استشمام کنند. دیگر صحبت از من شخصی، خانواده، دوست و یا فامیل و آشنا نیست، اگر چشمه ی حیاتی است، همه می توانند از آن بهره مند شده و به قدر احتیاج، کاسه خود را از آن پُر نموده و عطش نیاز را برطرف نمایند.
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش زیک گوهرند
چو عضو ی بدرد آورد روزگار دگر عضو ها را نماند قرار
امتاز ویژه برای کسانی که از بقیّه خوش اخلاق ترند!
یکی از بزرگترین آرزوهای مۆمن آن است که در سرای آخرت خداوند مهربان بر او منّت نهاده و نعمت همنشینی با رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) را قسمت و روزی او کند.
آنچه می تواند مۆمن را از فیض همنشینی و همجواری با آن رسول گرامی بهره مند سازد خوش اخلاقی و داشتن اخلاق نیک است. که در روایتی پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) خود در این باره سخن گفته و دراین باره فرموده است:
«إِنَ أَحَبَّكُمْ إِلَیَ وَ أَقْرَبَكُمْ مِنِّی یَوْمَ الْقِیَامَةِ مَجْلِساً أَحْسَنُكُمْ خُلُقاً وَ أَشَدُّكُمْ تَوَاضُعاً وَ إِنَّ أَبْعَدَكُمْ مِنِّی یَوْمَ الْقِیَامَةِ الثَّرْثَارُونَ وَ هُمُ الْمُسْتَكْبِرُونَ».4: محبوبترین شما نزد من و نزدیکترین شما به من در روز قیامت خوش اخلاق ترین و متواضع ترین شما است، و دورترین شما به من مستکبران هستند.
2- عیون أخبار الرضا (علیه السلام) ، ج1،296
3- كافی ، ج3، ص 256
4- بحار الأنوار ،ج68، ص 385، باب
