مقایسه ی حقوق خانواده درقرآن واوستا

مقایسه ی احکام زن متهم به زنا:
آنچه در دین مبین اسلام در ارتباط با تهمت به همسر بیان شده قابل مقایسه با دین زردشت نیست چنانکه این آیین می گوید؛ اگر مردی در مورد زن دیگران مرتکب چنین خطایی شد یا میتواند با جریمه ی نقدی چنین خطایی را جبران کند واگر از شوهر زن درخواست بخشش کند واونیز از گناه او درگذرد گناه فرد زناکار بخشیده می شود
گویا در این آیین زن اصلاًدیده نمی شود چرا که نه حق دفاع برای او در نظر گرفته شده همچنانکه ممکن است آنچه در مورد زن گفته شده دروغی بیش نباشد و به هر حال این مرد است که در چنین شرایطی حق رها کردن زن را پیدا می کند علاوه بر این باز هم این مرد است که حق دارد مجرمی که همسرش را مورد تجاوز قرار داده ببخشد یا از وی تاوان بگیرد در حالی که اسلام حق دفاع را برای طرفین محفوظ گذاشته است وقطعاً چنین قضاوت عادلانه ای که حقوق طرفین را به زیبایی احقاق می کند از هیچ مدبر حکیمی غیر از خداوند ساخته نیست.
از يك سو مرد را مجبور نمى‏كند كه اگر كار خلافى در مورد همسرش ديد سكوت كند و براى دادخواهى نزد حاكم شرع نيايد. از سوى ديگر زن را هم به مجرد اتهام در معرض مجازات حد زناى محصنه قرار نمى‏دهد و حق دفاع به او میدهد. از سوى سوم شوهر را ملزم نمى‏كند كه اگر با چنين صحنه‏اى روبرو شد به دنبال چهار شاهد برود و اين راز دردناك را برملا سازد.
از سوى چهارم اين مرد و زن را كه ديگر قادر به ادامه زندگى مشترك زناشويى نيستند از هم جدا مى‏سازد و حتى اجازه نمى‏دهد در آينده با هم ازدواج كنند، چرا كه اگر اين نسبت راست باشد آنها از نظر روانى قادر بر ادامه ی زندگى‏زناشويى نيستند، و اگر هم دروغ باشد عواطف زن آن چنان جريحه‏دار شده كه بازگشت به زندگى مجدد را مشكل مى‏سازد، چرا كه نه سردى، بلكه عداوت و دشمنى محصول چنين امرى است و از سوى پنجم تكليف فرزند را هم روشن مى‏سازد.
اين است فضل و رحمت خداوند و تواب و حكيم بودنش نسبت به بندگان كه با اين راه حل ظريف و حساب شده و عادلانه گره ی این مشكل را گشوده است، و اگر درست بينديشم حكم اصلى يعنى لزوم چهار شاهد نيز به كلى شكسته نشده، بلكه هر يك از اين چهار” شهادت” را در مورد زن و شوهر جانشين يك” شاهد” كرده، و بخشى از احكام آن را براى اين قائل شده است.

قستی از پایان نامه خانم رضوان اكبري(طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)