از كتاب مقتل ابن عصفور (متوفي سال 666 يا 669) است ، اينكه يكي از بي خردان پست فرومايه در مجلس يزيد (خدا او را لعنت نموده از رحمتش دور گرداند) گفت : حسين در گروهي از اصحاب و ياران و خويشان و كسانش (به كربلا) آمد، پس ما برايشان هجوم و تاخت و تاز نموديم و برخي از آنان به برخي پناه مي برد و ساعتي نگذشت مگر آنكه همه آنها را كشتيم .

پس صديقه صغري زينب كبري (س ) فرمود:

مادرها تو را از دست دهند و گم گردانند(در سوگ تو نشينند) اس ‍ بسيار دروغگو! محققا شمشير برادرم حسين ، خانه اي را در كوفه (بر اثر كشتن كسي از اهل آن ) ترك نكرده و رها ننموده ، مگر آنكه در آن خانه مرد گريان و زن گريه كننده و مرد زاري و شيون كن و زن زاري و شيون كننده است . (1)

(1)زينب كبري ، ص 240.

منبع: عباس عزیزی،کتاب:دویست داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع)، چاپ چهارم،1381 ،ص135