بدین ترتیب پس از سه روز، مراسم غدیر پایان پذیرفت و آن روزها به عنوان«ایام الولایه» در ذهنها نقش بست، وگروهها وقبائل عرب، هر یک با دنیایی از معارف اسلام، پس از وداع با پیامبرشان و معرفت کامل به جانشینِ او، راهیِ شهر و دیار خود شدند. اهل مکه و یمن به سمت جنوب از راهی که آمده بودند بازگشتند و قبایل مختلف در مسیر راه به منطقه ی سکونت خود رفتند. پیامبر صلی اللَّه علیه و آله نیز عازم مدینه گردیدند در حالی که کاروان بعثت را به سر منزل مقصود رسانده بودند.

خبر واقعه ی «غدیر» در شهرها منتشر شد و به سرعت شایع گردید و به گوش همگان رسید، و بدون شک توسط مسافران و ساربانان و بازرگانان تا اقصی نقاط عالم آن روز یعنی ایران و روم و چین پخش شد و غیر مسلمانان هم از آن با اطلاع شدند.

بحارالأنوار: ج 37 ص 136، ج 39 ص 336، ج 41 ص 228. عوالم: ج 3: 15 ص 68.

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌ولایت علوی، اکمال دین نبوی»،ص68

آیا قبول دارید که خدایی جز اللَّه نیست و من پیامبر او به سوی شمایم و بهشت و جهنم و زنده شدن پس از مرگ حق است؟ گفتند: به این مطالب شهادت می دهیم. فرمود: خدایا، بر آنچه می گویند شاهد باش!

- بدانید که شما از خود من شنیده اید و مرا دیده اید. هر کس عمداً بر من دروغ ببندد جای خود را در جهنم آماده کند. بدانید که من کنار حوض کوثر منتظر شما هستم و روز قیامت در مقابل امتهای دیگر به کثرت شما افتخار می کنم. بیایید و نزد امم دیگر مرا رو سیاه نکنید!!

- بدانید که من منتظر شما هستم و شما فردای قیامت کنار حوض کوثر بر من وارد می شوید، و آن حوضی است که عرض آن به وسعت بُصری تا صنعا است. در آن قدحهایی از نقره به تعداد ستارگان آسمان است.

بدانید که فردای قیامت وقتی کنار حوض نزد من می آیید از شما سؤال خواهم کرد که درباره ی آنچه امروز شما را شاهد گرفتم و نسبت به ثقلین پس از من چه کردید؟

ببینید برای روزی که مرا ملاقات می کنید در غیبت من با آنان چگونه رفتار می کنید.

پرسیدند: یا رسول اللَّه، ثقلین کدامند؟ فرمود: ثقل اکبر کتاب خداوند عزوجل است، که واسطه ای متصل از خدا و از من در دست شماست. یک سوی آن به دست خدا و طرف دیگر آن در دست شماست. در آن علوم گذشته و آینده است تا روزی که قیامت بپا شود. ثقل اصغر همتای قرآن است و آن علی بن ابی طالب و عترت اوست، و این دو از یکدیگر جدا نمی شوند تا بر سر حوض کوثر نزد من بیایند.

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌اسرار غدیر»،ص65

امام هادی علیه السلام :
مَنْ اَطاعَ الخالِقَ لَمْ يُبالِ سَخَطَ المَخْلُوقينَ وَ مَنْ اَسْخَطَ الخالِقَ فَلْيَيْقَنْ‏ اَنْ يَحِّلَ بِهِ سَخَطُ المَخْلُوقينَ؛
كسى كه از آفريدگار پيروى كند از خشم آفريـده ‏ها بـاكى نـدارد. و كسى كه خــدا را به خشـم آورد، بايد باور كند كه مردم بر او خشم خواهند آورد.
تحف العقول، ص 482

امام علی علیه السلام :
أَلصّاحِبُ كَالرُّقْعَةِ فِى ‏الثَّوبِ فَاتَّخِذْهُ مُشاكِلاً؛
همنشين و دوسـت، همانند وصله در لباس است، پس آن را همشكل برگزين.
غررالحكم: ج1، ص379

ثم قال: «ایهاالنَّاسُ، مَنْ اَوْلی بِکُمْ مِنْ اَنْفُسِکُمْ؟ قالوا: الله و رَسُولُهُ. فَقالَ: اَلا من کُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلی مَوْلاهُ، اللهمَّ والِ مَنْ والاهُ و عادِ مَنْ عاداهُ وَانْصُرْمَنْ نَصَرَهُ واخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ.

 سپس فرمود: مردمان! کیست سزاوارتر از شما به شما؟ گفتند خداوند و پیامبر او! سپس فرمود آگاه باشید! آن که من سرپرست اویم، پس این علی سرپرست اوست! خداوندا دوست بدار آن را که سرپرستی او را بپذیرد و دشمن بدار هر آن که او را دشمن دارد و یاری کن یار او را؛ و تنها گذار آن را که او را تنها بگذارد.

نکته:

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم پیش از غدیر خم نیز به اهمیت و ارجمندی تولی و تبری اشاره کرده بودند. از جمله روزی به یاران خود فرمودند: کدام یک از دستگیره های ایمان محکم تر و مطمئن تر است؟ یاران عرض کردند: خدا و رسولش آگاه تر است. و بعضی گفتند: زکات، و عده ای گفتند: حج و عمره، و بعضی دیگر گفتند: جهاد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: همه آنچه گفتید دارای فضیلتی است ولی پاسخ من نیست ، بدانید که محکم تر و مطمئن تر ین دستگیره های ایمان، دوستی در راه خدا و دشمنی در راه خدا و دوست داشتن دوستان خدا و بیزاری جستن از دشمنان خدا است.

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌ولایت علوی، اکمال دین نبوی»،ص84

وَالَّذی فَدی رَسُولَ الله بِنَفْسِهِ، وَالَّذی کانَ مَعَ رَسُولِ الله وَلا أَحَدَ یَعْبُدُالله مَعَ رَسُولِهِ مِنَ الرِّجالِ غَیْرُهُ.

او جان خود را فدای رسول الله نموده و با او همراه بوده است تنها اوست که همراه رسول خدا عبادت خداوند می کرد و جز او کسی چنین نبود.

نکته:

گاهی انسان هزینه اخلاقی و حیثیتی را می پردازد، مانند اینکه فرد خود را هم نوا و همراه با خواسته ی نا به جای دیگران ننموده و بر  آرمان ها و باورهای خویش استوار می ماند.

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌ولایت علوی، اکمال دین نبوی»،ص41

مَعاشِرَالنّاسِ، علی (فَضِّلُوهُ). مامِنْ عِلْمٍ إِلاَّ وَقَدْ أَحْصاهُ الله فِی، وَ کُلُّ عِلْمٍ عُلِّمْتُ فَقَدْ أَحْصَیْتُهُ فی إِمامِ الْمُتَّقینَ، وَما مِنْ عِلْمٍ إِلاّ وَقَدْ عَلَّمْتُهُ عَلِیّاً، وَ هُوَ الْإِمامُ الْمُبینُ (الَّذی ذَکَرَهُ الله فی سُورَةِ یس: (وَ کُلَّ شَیءٍ أَحْصَیْناهُ فی إِمامٍ مُبینٍ).

هان مردمان! او را برتر بدانید. چرا که هیچ دانشی نیست مگر اینکه خداوند آن را در جان من نبشته و من نیز آن را در جان پیشوای پرهیزکاران، علی، ضبط کرده ام. او (علی) پیشوای روشنگر است که خداوند او را در سوری یاسین یاد کرده که: «و دانش هر چیز را در امام روشنگر برشمرده ایم…»

نکته:

همانطور که عقل و تدبیر و دوراندیشی انسان در زندگی عادی نیز حکم می کند که دکتر متخصص را بر مدعی طبابت و مرجع تقلید را بر یک فرد مذهبی ترجیح می دهند، در هدایت جامعه اسلامی نیز باید کسی انتخاب شود که از همه بیشتر به راه و روش دین خدا و سنت پیامبر آگاهی داشته باشد و آن شخص به فرموده خدا  و پیامبر، کسی جز علی علیه السلام نبود.

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌ولایت علوی، اکمال دین نبوی»،ص34