همین، نمیشناسم!
حضرت آيت الله خامنه اي در خطبه هاي نماز جمعه تهران، در تبيين ويژگي هاي اخلاقي حضرت امام خميني به ذكر خاطره اي از ايشان پرداختند كه در زير مي آيد:
من میخواهم عرض بكنم به جوانان عزیزمان، جوانهاى انقلابى و مؤمن و عاشق امام
كه حرف میزنند
مینویسند
اقدام میكنند
كاملاً رعایت كنید.
اینجور نباشد كه مخالفت با یك كسى، ما را وادار كند كه نسبت به آن كس از جادهى حق تعدى كنیم، تجاوز كنیم، ظلم كنیم؛ نه، ظلم نباید كرد. به هیچ كس نباید ظلم كرد.
▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀
من یك خاطره از امام نقل كنم:
ما یك شب در خدمت امام بودیم. من از ایشان پرسیدم نظر شما نسبت به فلان كس چیست - نمیخواهم اسم بیاورم؛ یكى از چهرههاى معروف دنیاى اسلام در دوران نزدیك به ما، كه همه نام او را شنیدند، همه میشناسند - امام یك تأملى كردند، گفتند: نمیشناسم. بعد هم یك جملهى مذمتآمیزى راجع به آن شخص گفتند. این تمام شد.
من فرداى آن روز یا پسفردا - درست یادم نیست - صبح با امام كارى داشتم، رفتم خدمت ایشان. بمجردى كه وارد اتاق شدم و نشستم، قبل از اینكه من كارى را كه داشتم، مطرح كنم، ایشان گفتند كه راجع به آن كسى كه شما دیشب یا پریشب سؤال كردید، «همین، نمیشناسم». یعنى آن جملهى مذمتآمیزى را كه بعد از «نمیشناسم» گفته بودند، پاك كردند.
ببینید، این خیلى مهم است. آن جملهى مذمتآمیز نه فحش بود، نه دشنام بود، نه تهمت بود؛ خوشبختانه من هم بكلى از یادم رفته كه آن جمله چه بود؛ یعنى یا تصرف معنوى ایشان بود، یا كمحافظگى من بود؛ نمیدانم چه بود، اما اینقدر یادم هست كه یك جملهى مذمتآمیزى بود.
همین را ایشان آن شب گفتند، دو روز بعدش یا یك روز بعدش آن را پاك كردند؛ گفتند: نه، همان نمیشناسم. ببینید، اینها اسوه است؛ «لقد كان لكم فى رسولاللَّه اسوة حسنة».
♦خطبههاى نماز جمعهى تهران در حرم امام خمینى (ره) - ۱۳۸۹/۰۳/۱۴