ریحانه کاردانی:

در هیئت عاشقان علم بودم کاش
یک مصرع شعر محتشم بودم کاش

در روضه عباس به خود می گفتم
ای کاش مدافع حرم بودم کاش

راه حرم را بسته اند اینک حرامى ها
تا چند در چنگال خونخواران گرامی ها

نفرین به طراحان این ترفندهای شوم
نفرین به اربابان جنگ و تلخکامی ها

هر کس مدافع می شود محکم ترین شعری
از باده ى این شعر می نوشند جامی ها

دارایی رود خروشان چشمه ها هستند
مدیون سربازان گمنامند نامی ها

در سینه ى خاصان عالم راز جانسوزى ست
این راز را هرگز نمی فهمند عامى ها

یک روز می آید کسی روشن تر از خورشید
چشم انتظار صبح باید بود شامى ها!!