امر کردن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله خانواده خود را به نماز
وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها لا نَسْئَلُكَ رِزْقاً نَحْنُ نَرْزُقُكَ وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى [طه (20)، آيه 132]
و خانوادهات را به نماز فرمان بده و خود نيز بر آن شكيبايى ورز؛ از تو رزقى نمىطلبيم، ما به تو روزى مىدهيم و عاقبت نيك براى پرهيزكارى است.
خداوند ما را با اين ويژگى متمايز ساخت؛ چرا كه همراه امر فرمودن در مورد نماز به ما نيز فرمان داد و ما را از امّت متمايز نمود.
رسول خدا صلّى اللَّه پس از فرو فرستاده شدن اين آيه هر روز تا نه ماه هنگام نمازهاى پنجگانه به در خانه على و فاطمه عليهم السّلام تشريف مىآوردند و مىفرمودند: «نماز! خداوند شما را رحمت كند» و خداوند هيچ كدام از فرزندان پيامبر را به اين گونه بزرگمندى كه بر ما داشته و ما را از تمامى خاندانش متمايز ساخته، ارج ننهاده است.[1]
امر کردن حضرت اسماعیل صادق الوعد خانوده خود را به نماز
إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ كانَ رَسُولًا نَبِيًّا وَ كانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ وَ كانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا. مریم 55
به تحقيق خداوند حضرت اسماعيل صادق الوعد را در قرآن كريم مدح كرده كه او صادق الوعد بود و رسول و نبى بود و اهل و عشيره اش را امر به نماز و زكات مىنمود و در نزد خداى خود مرضى بود، يعنى خدا از او راضى بود.
امام صادق عليه السّلام فرمايد: إنّا نأمر صبياننا بتسبيح فاطمة الزهرا عليها السّلام كما نأمرهم بالصلاة، فالزمه، فإنّه ما يلزمه عبد فشقى. ترجمه: ما به كودكانمان همان طور به ذكر تسبيح فاطمه زهرا عليها السّلام امر مىكنيم كه به نماز امر مىكنيم.[2]
کودک سه ساله و تعلیم لا إله إلّا اللَّه
عبد اللَّه بن فضاله از امام صادق و امام باقر عليهما السّلام روايت كرده و گويد: از آن حضرت شنيدم كه ميفرمود: وقتى پسر بچّه به سنّ سه سالگى رسيد به او مىگويند: بگو: «لا إله إلّا اللَّه»- تا هفت مرتبه-
ادامه »
