‘گفتاری از آیت الله بهجت(ره): “دعای فرج، دوای همه ی دردها”

بهترین کار برای به هلاکت نیفتادن در آخرالزمان، دعای فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است؛ البته دعایی که در همه ی اعمال ما اثر بگذارد. قطعاً اگر کسانی در دعا جدّی و راستگو باشند، مبصراتی(=دیدنی هایی) خواهند داشت. باید دعا را با شرایط آن خواند و «توبه از گناهان» از جمله ی شرایط دعا است.

مخصوصاً دعای شریف «عظم البلا و برح الخفا» را بخوانیم و از خدا بخواهیم که صاحب کار را برساند. با او باشیم. اگر رساند که رساند و اگر نرساند{حداقل} از کنار او دور نشویم. از رضای او دور نرویم. {امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف} حرف هایی{را} که ما با یکدیگر می زنیم، می داند. در هر حال برای تعجیل در امر فرج و رفع نگرانی ها و گرفتاری ها و نجات و اصلاح حال مؤمنین{این دعا} را بخوانیم:«اللّهمّ اکشف هذه الغمّه عن هذه الامّه بظهوره» خداوندا با ظهور حضرت حجّت عجل الله تعالی فرجه الشریف این ناراحتی و نگرانی را از این امّت برطرف نما! تنها انتظار فرج کافی نیست «تهیّأ»(=آمادگی)، اطاعت و بندگی نیز لازم است؛ مخصوصاً با توجّه به قضایایی که پیش از ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف واقع می شود به حدّی که «ملئت ظلماً و جوراً». خدا می داند که به واسطه ی ضعف ایمان بر سر افراد چه می آید. خدا کند که ظهور آن حضرت با عافیت مطلق برای اهل ایمان باشد و زود تحقّق پیدا کند.

ابتلائات شیعه، امروز بسیار زیاد است. از ظلم و ستم و بلا و فشاری که بر سر اسلام و مسلمانان-به خصوص اهل ایمان- می آید، کارد به استخوان رسیده است. بیماری های مختلف و حوادث زیاد شده است. باید در مشاهد مشرّفه و مواقف مهمّه برای رفع ابتلائات شیعه دعا کرد و تضرّع نمود. ما باید از همه بخواهیم که متوسل شوند و دعا کنند و تضرّع نمایند تا بلکه فرجی حاصل شود. دعای فرج اگر موجب فرج عمومی نشود برای دعا کننده موجب فرج خواهد بود. - إن شاءالله - چنانچه در بعضی از روایات آمده:«دعا کنید که در آن فرج شماست». برخی از مردم به مرحوم آقای شیخ حسنعلی تهرانی متوسل می شدند و نتیجه می گرفتند ولی متوجّه امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف نیستند. ما باید به بیش از اینها به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف متوسل باشیم تا نتیجه بگیریم. اگر اهل ایمان، پناهگاه حقیقی خود- حضرت صاحب عجل الله تعالی فرجه الشریف - را بشناسد و به آن پناه برند امکان ندارد که از آن ناحیه مورد عنایت واقع نشوند.

از مهم ترین دعاها، دعای فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است. همه ی مشکلات مردم و حکومت ها از غیبت آن حضرت است. برای رفع مشکلات اجتماعی و حوائج مردم باید همان طوری دعا کرد که انسان برای رفع مشکل خودش دعا می کند. دعا اگر دعا باشد تأثیر خواهد کرد.

دعای تعجیل فرج، دوای دردهای ماست. در روایت است که در آخرالزمان همه هلاک می شوند، مگر کسانی که برای فرج دعا کنند.«إلّا من دعا بالفرج». ائمه علیهم السلام ما با این بیان، خیلی به اهل ایمان و شیعیان عنایت کرده اند تا خود را بشناسند. یعنی اگر برای فرج دعا می کنید علامت آن است که هنوز ایمان تان پابرجاست. {معصومین علیهم السلام} فرموده اند: در آخرالزمان این دعای فرج را که دعای«تثبیت در دین» است بخوانیم:«یا الله، یا رحمان، یا رحیم یا مقلّب القلوب، ثبّت قلبی علی دینک» در زمان غیبت به خواندن دعای«اللّهمّ عرّفنی نفسک…» سفارش شده است. به حجّ که می روید اهمّ حاجات را از خدا بخواهید و آن فرج حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف است که فرج بشریّت است. بعد از آن نابودی حکومت های فاسد و جائر را بخواهید. خدا کند راهی برای«شرح صدر» پیدا کنیم که به واسطه رئیس و{سَرورمان} تحیّر قلبی مان برطرف شود. «فرج» ولو یک ساعت باشد، بعد از آن روشنایی است. ائمه علیهم السلام ما این مطلب را با ما اتمام حجّت کرده اند و فرموده اند: «برای فرج بسیار دعا کنید»، البته نه با لقلقه ی زبان. خود امام در مسجد سهله، جمکران، در خواب و بیداری در گوش افرادی از دوستانش بدون اینکه او را ببیند، فرموده است:«فرج من نزدیک است، دعا کنید» یا به نقلی فرموده:« فرجم نزدیک شده دعا کنید.«بداء» حاصل نشود». چه مصائبی بر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف که مالک همه ی کره زمین است وارد می شود. آن حضرت در چه حالی هستند و ما در چه حالی! او در زندان است و خوشی و راحتی ندارد و ما چقدر از مطلب غافلیم و توجه نداریم. کسانی که در خواب و بیداری تشرّف حاصل نموده اند از آن حضرت شنیده اند که فرموده است:«برای تعجیل فرج من زیاد دعا کنید». خدا می داند تعداد این دعاها باید چقدر باشند تا مصلحت ظهور فراهم آید. باید دعا را با شرایط آن انجام داد و توبه از گناهان از جمله شرایط دعا است. چنان که فرموده اند:«دعاء التائب مستجاب» نه اینکه برای تعجیل فرج دعا کنیم{در حالی که} کارهایمان برای تبعید(=به تأخیر انداختن و دور کردن) آن حضرت باشد.

خدا چه صبری داده به حضرت غایب عجل الله تعالی فرجه الشریف که هزار سال می بیند بر سر مسلمان ها چه بلاهایی می آید و خود آن ها چه بلاهایی بر سر هم می آورند و همه را تحمّل می کند. امیدواریم خداوند برای یک مشت شیعه ی مظلوم، صاحبشان را برساند زیرا در عالم چنین سابقه نداشته و ندارد که رئیس و رهبری از مریدان و لشکرش این قدر غیبت طولانی داشته باشد. چه باید گفت؟ معلوم نیست تا کی! در تمام امّت های گذشته مقدّر شده است ولی در هیچ امّتی چنین غیبتی با وقتِ نامعلوم و غیر مقدّر اتفاق نیفتاده است.

اگر بدانیم دعای ما اثر دارد و باز دعا نکنیم، مقصّریم. حضرت غایب عجل الله تعالی فرجه الشریف عجب صبری دارند! با اینکه از تمام آن چه که ما می دانیم یا نمی دانیم اطلاع دارد و از همه ی امور و مشکلات و گرفتاری های ما با خبر است.

خود حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف هم منتظر روز موعود است و خودش می داند که چه وقت ظهور می کند. اینکه گفته می شود آن حضرت وقت ظهورش را نمی داند، درست نیست. دعای تعجیل فرج، دوای همه ی دردهای ماست. می پرسند:«چرا این همه دعا می کنیم مستجاب نمی شود؟»{پاسخ این است:} شرط استجابت دعا، توبه است. لذا ملائکه می گویند: چرا دعا را با شرطش- که توبه باشد - به جا نمی آورید تا مستجاب شود؟ ما باید امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را حاضر فرض کنیم. هر جا می رود، برویم و می توانیم! ولی گویا نمی خواهیم در راه رضای آن حضرت باشیم، نه اینکه رضای آن حضرت را نمی دانیم یا نمی توانیم تحصیل کنیم. مهم تر از دعا برای تعجیل فرج، دعا برای ایمان و ثبات قدم در عقیده و عدم انکار آن حضرت تا ظهور او می باشد. اگر ظهور آن حضرت نزدیک باشد، باید هر کس خود را برای آن روز مهیّا سازد از جمله آن که از گناهان توبه کند. همین توبه باعث می شود که این همه بلاهایی که بر سر سیعه آمده، از سر شیعه رفع و دفع گردد. آقایی که زیاد به مسجد جمکران می رود، می گفت:«امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را در مسجد جمکران دیدم به من فرمود:«به دل سوختگان ما بگو برای ما دعا کنند». او هزار سال است که زندانی است. لذا هر کسی که برای حاجتی به مکان مقدسی مانند مسجد جمکران می رود باید که اعظم حاجت(=بزرگ ترین خواسته) نزد آن«واسطه ی فیض» یعنی فرج خود آن حضرت را از خدا بخواهد. حضرت غائب عجل الله تعالی فرجه الشریف دارای بالترین علوم است و«اسم اعظم» پیش از همه در نزد خود آن حضرت است، با این همه به هر کس که در خواب یا بیداری به حضورش مشرّف شده، فرموده است:«برای من دعا کنید». در حالی که{امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف} مُرده را زنده می کند، خود در زندان وسیع{دنیا} به سر می برد. اما در مورد خود حق ندارد، هر چند برای دیگران مخصوصاً در امور فردی عنایت خاصی دارد اما در امور اجتماعی که مربوط به خود آن حضرت است، خیر! خدا کند ارتباط شیعه و اهل ایمان، با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قوت بگیرد تا در مقام صبر، صبر و تحمّل کنند. یقیناً دعا در امر تعجیل فرج آن حضرت مؤثر است، امّا نه لقلقه ی زبان و«عجل فرجه» خشک و خالی. دعای فرج مثل نماز نافله، عمل مستحبی است. یعنی راستی و جدی از غیبت امام متأثر باشیم و از خدا بخواهیم که فاصله ی هزار و چند صد ساله را که میان مردم و«واسطه فیض» افتاده است، برطرف شود و به پایان برسد. دعای با حال حُزن و اندوه و با تأثر قلبی از مردم واقع نمی شود. اگر می شد، قطعاً وضع این طور نبود. راه خلاص از گرفتاری ها، منحصر است به دعا کردن در خلوات برای فرج ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف آن هم با خلوص و صدق نیت و همراه با توبه تا رابطه ی ما با ولی امر و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قوی نشود، کار ما درست نخواهد شد و قوت رابطه ی ما با ولی امر عجل الله تعالی فرجه الشریف اصلاح نفس است.

ماهنامه موعود/شماره94/سال سیزدهم/آذر1387/صص52-51

قرارداد با امام رضا علیه السلام

یک سال برای زیارت به مشهد مقدس رفتم. در حرم با حضرت رضا علیه السلام قرار گذاشتم که یک سال مجّانی برای جوان ها و اقشار مختلف کلاس برگزار کرده و در عوض امام رضا علیه السلام نیز از خدا بخواهد من در کارم اخلاص داشته باشم.

مشغول تدریس شدم، سال داشت سپری می شد که روزی همراه با جمعیّت حاضر در کلاس از کلاس بیرون می آمدم، طلبه ای همین طور که جلو من راه می رفت نگاهی به عقب کرد، مرا دید و به راه خود ادامه داد! من پیش خود گفتم: یا نگاه نکن یا اینکه من استاد تو هستم، تعارف کن که بفرمایید جلو!(الله اکبر)

به یاد قراردادم با امام رضا علیه السلام افتادم، فهمیدم اخلاص ندارم، خیلی نارات شدم. با خود گفتم: قرآن می فرماید: «لا نرید منکم جزاءً و لا شکوراً»، آنان نه مزد می خواهند و نه انتظار تشکر. من کار مجّانی انجام دادم، ولی توقع داشتم از من احترام کنند!

خدمت آیت الله میرزا جواد آقا تهرانی داستانم را تا به آخر تعریف کرده و از ایشان چاره جویی کردم. یک وقت دیدم این پیرمرد بزرگوار شروع کرد به بلند بلند گریه کردن. نگران شدم که باعث اذیّت ایشان نیز شدم، لذا عذرخواهی کرده و علّت را پرسیدم. ایشان فرمود: برو در حرم خدمت امام رضا علیه السلام و از حضرت تشکّر کن که الآن فهمیدی که مشرک هستی و اخلاص نداری، من می ترسم در آخر عمر با ریش سفید در سن نود سالگی مشرک بوده و خود متوجّه نباشم.

استاد وشاگرد

استادی داشتم که مدتی خدمت او درس می خواندم، یک روز به هنگام درس، درب اتاق باز شد. استاد بلند شد درب را بست و برگشت و درس را ادامه داد.

گفتیم: آقا می گفتی ما می بستیم، فرمود: خوب نیست استاد به شاگردش دستور بدهد!

خدا می داند هر چه نزدش خواندم فراموش کرده ام، امّا این برخورد همچنان در ذهنم باقی مانده است.

فصلنامه شمیم معرفت/سال پنجم/شماره پانزدهم/1387

اهمیت تهذیب و اخلاق اسلامی در کلام امام خمینی(ره)

من گمان می کنم آن چیزی که به اسلام بیشتر از همه چیز ضرر زده است عدم تربیت صحیح است، تحقق پیدا نکردن تهذیب و اخلاق اسلامی است. اگر شما در طول تاریخ اسلام بلکه همه انبیاء توجه کنید، آن قدری که اسلام از این اشخاص منحرف و غیرمهذّب صدمه خورده است و تمام ادیان صدمه دیده اند، از هیچ چیز ندیده اند. از طرف دیگر قرآن هم که کتاب زنده الهی است، آن قدری که دنبال تهذیب مردم بوده دنبال چیزهای دیگر نبوده است.

صحیفه نور، ج9، ص214

فضیلت انتظار در کلام امام سجاد علیه السلام

قال الامام زَینُ العابدین علیه السلام:

إنَّ أهلَ زَمانِ غغَیبتِهِ القائِلینَ بإمامَتِهِ المُنتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ أَفضَلُ أهلِ کلِّ زمان

امام سجاد علیه السلام می فرمایند:

اهل زمان غیبت او که معتقد به امامتش و در انتظار ظهورش باشند، از اهل هر دوره و زمانی بافضیلت ترند… انتظار ظهور، از بزرگ ترین راه های رسیدن به ظهور است.

بحارالانوار، ج52، ص142

خاطراتی از دفاع مقدس “مزد تیشه ی فرهاد”

آخرین باری که حاج عباس کریمی، فرمانده لشکر را دیدم، هنگامی بود که پوتین هایش را پوشید تا عازم خط بشه. شهید “دستواره” هر کاری که میتونست، برای انصرافش انجام داد. آخه شهید “دستواره” دیده بود که “حاج همت” هم دم رفتن به جزیره ی جنوبی، چه حال و هوایی داشت، برای همین چشم دستواره از همون ماجرا ترسیده بود. حتی گریه کرد تا بلکه مانع از رفتنش به خط مقدم بشه، اما حاج عباس کوتاه نیومد. دیدیم شهید “دستواره” دو پای حاجی را بغل زد و پاهاشو بوسید و قسم داد تا بمونه، اما حاج عباس تصمیم خودش را گرفته بود. خم شد، “دستواره” را با ملاطفت از زمین بلند کرد و بهش گفت:

مرا جام دل از این یاد، خون است

عروس  وصل را ، داماد، خون است

 لب  شیرین  دهد بر  کوه کن  پند

 که مزد تیشه ی فرهاد خون است

راوی: همرزم شهید عباس کریمی

چشم زخم در روایات

از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم روایت شده که فرمودند:

«اِنَّ العَینَ لَتَخُلَ الرَّجُلَ القَبرَ وَ الجَمَلَ القِدرَ»«بحارالانوار، ج63، ص26، حدیث25 و ترجمه ی المیزان، ج19، ص651»؛ چشم زخم انسان(صحیح و سالم) را داخل قبر می کند و شتر را به دیگ می فرستد.

از امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمودند: اگر چیزی بر قضا و قدر الهی سبقت بگیرد، همان چشم زخم است.

 و در حدیث دیگری آمده است که روزی جبرئیل علیه السلام بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد و حضرت را اندوهگین مشاهده کرد. وقتی علت را سؤال کرد، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: ناراحتی ام به دلیل آن است که امام حسن و امام حسین علیهماالسلام را چشم زده اند. جبرئیل علیه السلام فرمود: ای محمد! چشم زخم واقعیت دارد؛ پس آن دو را با این جملات تعویذ فرما.«بحارالانوار، ج95، ص132، حدیث12 جملات تعویذ در آن جا نقل شده است»

عجیب تر آن که صفوان جمّال از امام صادق علیه السلام نقل کرده که حضرت فرمودند:

«لَو نَبَشَ لکُم مِنَ القُبورَ لَرَأیتُم اَنَّ أکثر موتاکم بالعین لَأنَّ العَینَ حقٌّ…»؛ «بحارالانوار، ج95، ص127، حدیث7» اگر قبرستان ها شکافته شوند و حقایق آشکار گردد، خواهید دید که اکثر مُردگان با چشم زخم از بین رفته اند؛ چرا که چشم زخم حقیقت دارد.

درمان چشم زخم در روایات

پس از آن که ثابت شد چشم زخم واقعیت دارد، نکاتی را درباره ی درمان چشم زخم و راه های جلوگیری از آن که در روایات اهل بیت علیهم السلام نقل شده بیان می کنیم:

- خواندن سوره های ناس و فلق(معوذتین)

- هنگامی که نعمتی از کسی شما را به اعجاب آورد، برای دفع چشم زخم تکبیر بگویید و یاد خدا کنید.«بحارالانوار، ج63، ص24، حدیث18»

- امام صادق علیه السلام فرمودند: هر گاه از چشم زخم ترسیدید، بگویید:«ما شاء الله، لا حول و لا قوّه الّا بالله العلیّ العظیم»؛«بحارالانوار، ج63، ص26، حدیث22»

- امام رضا علیه السلام برای دفع چشم زخم دستور دادند که سوره ی «حمد» و «قل هو الله احد» و «معوذتین» و «آیت الکرسی» را بنویسند و در میان آن چه ترس از چشم زدنش دارند، بگذارند.«بحارالانوار، ج63، حدیث23»

- امام رضا علیه السلام به مردی که از چشم زخم پرسیده بود، فرمود: چشم زخم حق است. اگر چشم خوردی، دست هایت را در مقابل صورتت بگیر و بر آن سوره ی حمد و توحید و معوذتین را بخوان و دستت را بر صورتت بکش که این کار به اذن خدا نافع است.

ماهنامه یاس/شماره73/ سال هشتم/فروردین1388/صص44-43

 "سرم که قطع نشده!”

داییش تلف کرد گفت: «حسین تیکه پاره رو تخت بیمارستان افتاده شما همین طور نشستین؟»

گفتم: نه! خودش تلفن کرد، گفت: دستش یه خراش کوچیک برداشته پانسمان می کنه می آد. گفتش: شما نمی خواد بیاین. خیلی هم سر حال بود.»

داییش گفت: «چی رو پانسمان می کنه؟! دستش قطع شده!»

همان شب رفتیم یزد، بیمارستان. به دستش نگاه می کردم.

گفتم: «این خراش کوچیکه؟»

خندید؛ گفت: «دستم قطع شده، سرم که قطع نشده!!»

خاطره ای از سردار شهید حاج حسین خرازی