"سرم که قطع نشده!”

داییش تلف کرد گفت: «حسین تیکه پاره رو تخت بیمارستان افتاده شما همین طور نشستین؟»

گفتم: نه! خودش تلفن کرد، گفت: دستش یه خراش کوچیک برداشته پانسمان می کنه می آد. گفتش: شما نمی خواد بیاین. خیلی هم سر حال بود.»

داییش گفت: «چی رو پانسمان می کنه؟! دستش قطع شده!»

همان شب رفتیم یزد، بیمارستان. به دستش نگاه می کردم.

گفتم: «این خراش کوچیکه؟»

خندید؛ گفت: «دستم قطع شده، سرم که قطع نشده!!»

خاطره ای از سردار شهید حاج حسین خرازی