یحیی مازنی می گوید: مدّت زیادی همسایه حضرت علی علیه السلام بودم و خانه من نزدیک منزلی بود که حضرت زینب علیها السلام در آن ساکن بود. به خدا قسم در این مدّت، نه زینب علیها السلام را دیدم و نه صدای آن بزرگوار را شنیدم. هر وقت می خواست به زیارت قبر نورانی جدّ بزرگوارش رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم مشرّف شود، شبانه (در حالی که در حجاب و پوشش کامل بود) از منزل خارج می شد. امام حسن علیه السلام در طرف راست و امام حسین علیه السلام در جانب چپ و امیرالمؤمنین علیه السلام در جلو آن حضرت حرکت می کردند. هنگامی که به قبر مبارک رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم نزدیک می شدند، حضرت علی علیه السلام جلوتر می رفت و چراغ هایی را که روشن بود، خاموش می کرد. یک بار، امام حسن علیه السلام علّت خاموش کردن روشنایی ها را از پدر بزرگوارش سؤال کرد، حضرت علی علیه السلام در جواب فرمود: می ترسم فردِ (نامحرمی) به خواهرت زینب علیها السلام نگاه کند.(1)

1.ریاحین الشریعه: 60/3 (مختصر) و وفیات الائمه علیهم السلام 436.

دیده شده توسط سلیمانی (نویسنده وبلاگ)، در کتاب “حجاب عزت است یا اسارت؟"ص24

حضرت فاطمه علیها السلام برحسب ضرورت و به خاطر دفاع از حریم ولایت و امامت که خلفا درصدد نابودی آن بودند، ناگزیر از رفتن به مسجد و افشاگری جنایتهای ستمگران شد.

حضرت زهرا علیها السلام به منظور دادخواهی و تظلّم، مطالب ارزنده خود را با هیبت، صلابت و جبروت، چنان ایراد فرمود که همچون صاعقه دلها را پُر از هول و هراس کرد.

کیفیّت پوشش و حجاب آن بزرگوار هنگام رفتن به مسجد و ایراد خطابه این چنین بود:

چون به فاطمه علیها السلام خبر رسید، خلیفه تصمیم جدّی بر غصب فدک (خلافت و امامت) گرفته، مقنعه بلند خود را پوشید و چادر (پوشش کامل و سرتاسری) را به بر گرفت و در حالی به راه افتاد که گروهی از بانوان از نزدیکانش اطراف آن بزرگوار را گرفته بودند (تا شناخته نشود) و در هنگام قدم برداشتن، دامن چادر خود را زیر قدم ها می آورد.

راه رفتن آن حضرت همانند راه رفتن رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم بود. صدّیقه کبری علیها السلام با چنین وضعی بر خلیفه وارد شد در حالی که مهاجرین و انصار اجتماع نموده بودند. پرده و حجابی میان زنان و مردان حایل گردید و آنان را از هم جدا کرد. آنگاه حضرت زهرا علیها السلام، خطابه کوبنده و افشاگر خود را با صلابت و جبروت ایراد فرمود.1

1- شرح ابن ابی الحدید: 211/16؛ بحارالانوار: 216/29 و 218.

دیده شده توسط سلیمانی (نویسنده وبلاگ)، در کتاب “حجاب عزت است یا اسارت؟"ص23

امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:

زن جذّاب و دلبر است، هرکس زن می گیرد او را در پوشش و حجاب (کامل) قرار دهد (تا در انحصار شوهرش بوده، مورد هوس و تعرّض و بازیچه بیگانه

قرار نگیرد).(1)

حجاب، حافظ زیبایی زن
حضرت علی علیه السلام فرمود:

زن شایسته است (در خانه و در حجاب کامل) نگهداری شود تا حالتش نیکو و زیباییش پایدار بماند (و نگاه و تعرّض هوسرانان، زیباییش را نابود نکند).(2)

دیده شده توسط سلیمانی (نویسنده وبلاگ)، در کتاب “حجاب عزت است یا اسارت؟"صص22-23

1- غررالحکم مترجم، چاپ دفتر نشر: 465/2.

2- همان: 466.

آنچه از مفاد گفتار دانشمندان لغت عرب و تعریف های واژه (جَلباب) و چادر در یک عبارت جامع می توان بیان کرد، چنین است: چادر نوعی پوشش گسترده و سرتاسری با وسعت کافی می باشد که زنان مسلمان با عفت از روی همه لباسهای خود می پوشند به گونه ای که تمامی لباس ها، حجم اندام، پستی و بلندی بدن و زیورآلات آنها را مخفی نماید.

بنابراین، لباس و پوششهایی از قبیل: مانتو، مقنعه، روسری و بلوز و شلوار و چادر نازک و هرگونه پوششی که برجستگی بدن را نمایان کند و باعث خودنمایی، جلوه گری و نمایش چهره و اندام بانوان باشد، از دایره تعریف حجاب و پوشش اسلامی خارج می باشد و با مسئله عفت و نجابتِ زن مسلمان و پیرو حضرت زهرا علیها السلام، منافات دارد و بانوان مسلمان می بایست از این گونه پوششها پرهیز داشته باشند. زیرا تنها چادر، مصداق کامل و جامع تعریف (جلباب) و حجاب مقدّس فاطمی علیها السلام می باشد و از میان انواع چادرها، تنها رنگ مشکی، رنگ خاموش، صامت، نگاه شکن و نشانه هیبت، اُبّهت، عفت و حافظ شخصیت و متانت زن می باشد.

دیده شده توسط سلیمانی (نویسنده وبلاگ)، در کتاب “حجاب عزت است یا اسارت؟"ص12

قرآن مجید:

ای پیامبر! به زنان و دختران خود و زنان مؤمن بگو: چادرهایشان را بپوشند تا به عفت و پاکدامنی شناخته شوند و از اذیت و آزار و تعرّض (هوسرانان) در امان باشند…(1)

1- احزاب: 59.

راهکارهای بارور کردن عقل

وَ قَالَ الرضا علیه السلام  لَا يَتِمُّ عَقْلُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ حَتَّى تَكُونَ فِيهِ عَشْرُ خِصَالٍ: امام رضا علیه السلام فرمود:  عقل هيچ فرد مسلمانى كامل نگردد تا برخوردار از ده خصلت شود:

1)      الْخَيْرُمِنْهُ‏مَأْمُولٌ‏به خير او اميد باشد،

2)      وَ الشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ و از شرّش ايمنى باشد،

3)       يَسْتَكْثِرُ قَلِيلَ الْخَيْرِ مِنْ غَيْرِهِ خوبى و خير ديگران را بسيار شمارد

4)      وَ يَسْتَقِلُّ كَثِيرَ الْخَيْرِ مِنْ نَفْسِهِ و خير بسيار خود را اندك و ناچيز

5)       لَا يَسْأَمُ مِنْ طَلَبِ الْحَوَائِجِ إِلَيْهِ از مراجعه نيازمندان به خود خسته نشود

6)      وَ لَا يَمَلُّ مِنْ طَلَبِ الْعِلْمِ طُولَ دَهْرِهِ در طول عمر از طلب و تحصيل علم و دانش ملول و خسته نگردد

ادامه »

امام جواد عليه ‏السلام :
مَنْ زارَ عَمَّتى بِقُم فَلَهُ الجَنَّةُ؛
كسى كه عمّه‏ ام را در قم زيارت كند او اهـل بهشت است.
سفينة البحار: ج2 ،ص376