انواع تربیت

تربیت عرفانی :
مقصود از تربيت عرفاني اين است كه آدمي در راه پرورش توانايي‌هاي باطني خويش ، از مراتب پست و حضيض دنياي حس و ماده عبور كرده و از چنگ نفس اماره رهايي يابد و ايمان و اخلاص و عشق به خدا را تجربه كند؛ همزمان با پيمودن منازل ، حالات و مقامات ، جذبه‌ها ، نفحه‌ها و حالات روحاني را دريابد و به فناي في‌الله و بقاي بالله باريابد .1

1.محمد بهشتي ،مباني تربيت از ديدگاه قرآن ، ، ص 35 و 36

قسمتی از پایان نامه خانم ناصری(طلبه ی مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

انواع تربیت

تربیت جنسی :
زمینه‏ ها‏ و عواملی که مربوط به مسائل جنسی است ، طوری فراهم شود که استعدادهای شخصی در جهت رسیدن به کمال اختیاری فرد ، شکوفا شود واورا برای رسیدن به کمال مطلوب ، یاری نماید .

قسمتی از پایان نامه خانم ناصری(طلبه ی مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

انواع تربیت

تربیت سیاسی :
با توجه به اختلاف در مفهوم تربیت و سیاست ، تعاریف متفاوتی نیز از تربیت سیاسی شده است. در یک جمع بندی اجمالی می‏توان گفت : تربیت سیاسی پرورش فضایل ، دانش و مهارت‏ها‏ی مورد نیاز برای مشارکت سیاسی و آماده کردن اشخاص برای مشارکت آگاهانه در بازسازی آگاهانه جامعه خود است و اموری همچون تربیت شهروندان ، گزینش رهبران سیاسی ، ایجاد یک همبستگی سیاسی ، حفظ قدرت سیاسی ، اجتماعی کردن افراد برای نظام‏ها‏ی سیاسی ، نقد نظام سیاسی موجود و تربیت شهروندان جهانی از جمله اهدافی است که برای تربیت سیاسی ذکر کرده ‏اند .

قسمتی از پایان نامه خانم ناصری(طلبه ی مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

انواع تربیت

تربیت بدنی

منظور از تربیت بدنی پرورش جسم می‏باشد که با فراهم آوردن وسایل مادی شامل خوراک ، پوشاک ، بهداشت واز این قبیل انجام می‏شود.اگر چه تربیت جسمانی و روحانی نمی‏تواند از یکدیگر جدا باشد زیرا حواس جسمانی مثل چشیدن بوئیدن شنیدن ، دیدن همه وهمه از حواس روحانی جدا نمی‏شود ؛ به طور مثال بوییدن وچشیدن بدون انعکاس روی روان انسان ، دیدن ، بدون عبرت وشنیدن بدون تدبر هیچ فایده‏ای و ارزشی ندارد .

قسمتی از پایان نامه خانم ناصری(طلبه ی مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

هشت نوع تربيت داريم : تربيت ديني ، تربيت اخلاقي ، تربيت عرفاني ، تربيت اجتماعي ، تربيت جنسي ، تربيت عاطفي ، تربيت عقلاني و تربيت بدني .1

اگر والدین در تربیت شایسته کودک همت گمارند، به قوانین تربیتی اسلام آشنا باشند و از آن ها مدد بگیرند، بسیاری از نارساییهای ناشی از وراثت و غذای شیهه ناک و … جبران پذیر است.

به عبارت دیگر ، تربیت اسلامی عاملی است برای از بین بردن زمینه شقاوت که که به هر وسیله ای در کودک به وجود آمده است، و اگر تربیت صحیح انجام پذیرد حتی محیط فاسد، رفیق بد، و معلم بی دین هم در انحراف انسان تأثیر نخواهد داشت.2

غریزه مذهب گرایی از جمله غرائز مهمی است که از اوان کودکی باید بدان توجه شود، امروزه برای همه مسلم است که غریزه مذهب گرایی غریزه ای فطری است، و بر والدین است که کودکان را از ابتدا به خواندن نماز تشویق و ترغیب کنند، که البته تشویق باید با مهربانی همراه باشدبطوریکه کودکان بطور طبیعی و خودکار نماز خوان شوند نه با زور و بداخلاقی و عصبانیت.3

مادر نیز وظیفه  تربیتی مهمی بر عهده  دارد.

1.قسمتی از پایان نامه خانم ناصری(طلبه ی مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

2.تربیت فرزند، ص72

3.همان

در هم تنیدگی فرآیند تربیت و اخلاق موجب شد که مرز مشخصی در گذشته میان این دو تصویر نشود و فرآیند تربیت با اخلاق همسان پنداشته شوند و اخلاقی بودن به مثابه تربیت یافتگی انگاشته شود چنان که غزالی چنین نگاشت : معنی تربیت این است که مربی ، اخلاق بد را از آدمی ‏باز ستاند و به دور اندازد و اخلاق نیکو جای آن نهد . خواجه نصیر الدین طوسی نیز چنین نوشت : تربیت صناعتی است که از طریق آن مدارج عالیه انسانی فراهم می‏آید و پست‏ترین مراتب انسانی به کامل‏ترین رتبه خود می‏رسند . از سوی دیگر ، جالب است بدانیم بسیاری از صاحب نظران تعلیم و تربیت اسلامی‏ کمتر واژه تربیت را به کار برده اند و به جای آن از واژگان تعلیم ، تهذیب ، تزکیه ، تخلق به اخلاق ، تأدیب ، ریاضت ، تدبیر سیاست و …. ، بهره برده‏اند و این بدان جهت است که واژگان تربیت به معنای آموزش و پرورش متربی و به معنای برانگیختن و فراهم آوردن موجبات شکوفایی و رشد تمامی ‏توانایی و شئون وجودی آدمی‏ ، در گذشته اصلاً مصطلح نبوده و یا اخلاق و تربیت را آن چنان درهم تنیده می‏دانستند که تربیت بدون اخلاق را غیر قابل تحقق می‏دانستند و با این که باور داشتند تربیت بدون پرتو افکنی اخلاق امری ناصواب و بی سرانجام است .

قسمتی از پایان نامه خانم ناصری(طلبه ی مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

اخلاق جمع «خُلق » (بر وزن قفل) و «خُلُق » (بر وزن افق) مى باشد، به گفته «راغب » در کتاب «مفردات »، این دو واژه در اصل به یک ریشه باز مى گردد، خلق به معنى هیئت و شکل و صورتى است که انسان با چشم مى بیند و خلق به معنى قوا و سجایا و صفات درونى است که با چشم دل دیده مى شود.
اخلاق مجموعه صفات روحي و باطني انسان است و به گفته بعضي از دانشمندان، گاه به بعضي از اعمال و رفتاري كه از خلقيات دروني انسان ناشي مي شود، نيز اخلاق گفته مي شود .1

1.ناصر ،مکارم شیرازی ، اخلاق در قرآن 1،قم ، مدرسه الامام علی بن ابیطالب ،1377ش ،ص24

قسمتی از پایان نامه خانم ناصری(طلبه ی مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)