س1- پوشش بدن برای زن چگونه باید باشد؟
ج: در مقابل نامحرم باید تمام بدن به جز صورت و دستها تا مچ پوشانده شود.
س2- آیا زیر چانه نیز باید از نامحرم پوشانده شود؟
ج: باید پوشانده شود، چون از مواردی که جایز است آشکار باشد، محسوب نمی شود.
س3- آیا بر زن لازم است در مقابل بچه نابالغ خود را بپوشاند؟
ج: کودکانی که به تکلیف نرسیده اند ولی توانایی و تمایل جنسی دارند باید خود را مقابل آن ها پوشاند.

س4- آیا پوشاندن پشت و روی پا در مقابل نامحرم واجب است؟

ج: بله باید پوشانده شود، چون از مواردی که لازم نیست پوشانده شود، متمایز شده.

س5- پوشاندن جوراب نازک چه حکمی دارد؟

ج: پوشیدن جوراب نازک چون باعث جلب توجه و تهییج نامحرم می شود جایز نیست.

س6- پوشاندن مانتویی که برجستگی بدن را نمایان می کند چگونه است؟

ج: جایز نیست.

س7- آیا پوشاندن کلاه گیس واجب است؟

ج: بله چون زینت حساب می شود باید پوشانده شود. س8- نماز خواندن با چادر بدن نما صحیح است؟ج: اگر بدن انسان آشکار باشد،جایز نیست.س9- حکم سر کردن چادر های براق برای بانوان چیست؟ج: اگر موجب جلب توجه نامحرم نگردد، اشکال ندارد.

س10- آیا زن در انتخاب پوشش باید تابع شوهرش باشد؟ج: خیر، تبعیت باید از خدا باشد.س11- حجاب کامل از چه سنی برای دختران واجب می شود؟

ج: از زمانی که به سن تکلیف شرعی برسند، یعنی 9سال قمری، دختران حدود 8سال و 8ماه و 23روز شمسی.

گردآوری شده توسط (مدیر مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

الف) مصونیت خود زن در برابر طمع ورزی و هوس رانی افراد بیماردل و هرزه

ب) پالایش جامعه از آلودگی ها و فساد و تأمین سلامت و امنیت اخلاقی اجتماع و

سازمان و ایجاد رشد معنوی مردم با مدیریت غرایز و فروکشی التهابات جنسی

(مدیر مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

کمرنگ شدن فریضه ی امر به معروف و نهی از منکر
تبلیغات کم درباره ی اهمیت حجاب و عفاف
تبلیغات سوء دشمنان برای بی حجابی
تساهل و تسامح نسبت به امور دینی
عدم برخورد قانونی مستمر با بی حجابی

(مدیر مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ ذَلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ احزاب/53

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى احزاب/59

قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ نور/31

 سالروز گشایش نخستین مجلس خبرگان رهبری(1362 هـ ش)

برای مجلس خبرگان در قانون اساسی وظایف متعدّدی تدوین شده که عمده آن به این شرح است:
یکم: گرچه تدوین و تصویب قانون مربوط به مجلس خبرگان از لحاظ تعدادِ اعضا, شرایط خبرگان, کیفیّت انتخاب آن ها و سایر مقرّرات و آیین نامه ها در دوره نخست بر عهده فقهای شورای نگهبان است, لیکن در دوره های بعد, مستقلاًّ بر عهده خود مجلس خبرگان می باشد , زیرا اصل یک صد و هشتم قانون اساسی چنین می گوید:
(قانون مربوط به تعداد, و شرایط خبرگان, کیفیّت انتخاب آن ها و آیین نامه داخلی جلسات آنان برای نخستین دوره باید به وسیله فقهای اوّلین شورای نگهبان تهیّه و با اکثریت آرای آنان تصویب شود, و به تصویب نهایی رهبر انقلاب برسد. از آن پس, هر گونه تغییر و تجدید نظر در این قانون و تصویب سایر مقرّرات مربوط به وظایف خبرگان در صلاحیت خود آنان است.)
آن چه از اصل یک صد و هشتم استنباط می شود, استقلال مجلس خبرگان در مورد قانون گذاری مربوط به خود است, زیرا اوّلا: نهادها, وزارت خانه ها و مانند آن گرچه در تدوین آیین نامه های داخلی خود مستقل اند, لیکن آیین نامه های آن ها حتماً باید مخالف با قوانین مصوّب مجلس شورای اسلامی نباشد, و هیچ نهادی حق قانون گذاری ندارد, ثانیاً: گرچه مجلس شورای اسلامی مرجع تقنین تمام قوانین کشور است, ولی تصویب آن ها به بررسی شورای نگهبان می باشد, تا هیچ کدام از آن قوانین مخالف با قانون اساسی یا مخالف با موازین اسلامی نباشد( طبق اصل نود و چهارم قانون اساسی), ثالثاً: انعقاد مجلس شورای اسلامی و صلاحیت آن برای شروع به کار قانون گذاری مشروط به تحقّق و تمامیّت نصاب شورای نگهبان است; یعنی اگر شورای نگهبان در خارج محقّق نشد, اصلاً مجلس شورای اسلامی, قانونی نیست مگر در خصوص تصویب اعتبارنامه نمایندگان, رابعاً: شورای نگهبان مرجع تقنین نیست, حتی قوانین مربوط به خود آن شورا, در قانون اساسی کاملاً مدوّن و مصوّب شد, تنها صلاحیّت آن شورا تصویب آیین نامه داخلی خودش می باشد.

دوم: تعیین رهبر انقلاب از بین فقهای واجد شرایط رهبری دومین وظیفه و اصلی ترین سِمَت مجلس خبرگان است, زیرا در اصل یک صد و هفتم قانون اساسی چنین آمده است:
(پس از مرجع عالی قدر تقلید و رهبر کبیر انقلاب جهانی اسلام و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت آیةاللّه العظمی امام خمینی(قدس سرّه الشریف), که از طرف اکثریت قاطع مردم به مرجعیت و رهبری شناخته و پذیرفته شدند, تعیین رهبر به عهده خبرگانِ منتخب مردم است. خبرگان رهبری درباره همه فقهای واجد شرایطِ مذکور در اصل پنجم و یک صد و نهم بررسی و مشورت می کنند, هرگاه یکی از آنان را اَعْلَم به احکام و موضوعات فقهی یا مسائل سیاسی و اجتماعی یا دارای مقبولیّت عامه یا واجد برجستگی خاص در یکی از صفات مذکور در اصل یک صد و نهم تشخیص دهند او را به رهبری انتخاب می کنند و در غیر این صورت یکی از آنان را به عنوان رهبر انتخاب و معرفی می نمایند. رهبر منتخب خبرگان ولایت امر و همه مسئولیت های ناشی از آن را بر عهده خواهد داشت.)

صفحات: 1· 2

آغاز و ادامه هدايت مؤمنين از ناحيه خداوند است.
«يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَياةِ …»
كلمه «بالقول» متعلق به «يثبت» است، نه به جمله «آمنوا» و باى آن، باى آلت، و يا سببيت است، نه باى تعدى، و جمله «فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ» نيز متعلق به «يثبت» است نه به «الثابت.»
در نتيجه، آیه چنین معنی می دهد: كسانى كه ايمان آورده‏اند، اگر بر ايمان خود ثابت بمانند و استقامت به خرج دهند، خداوند هم ايشان را در دنيا و آخرت بر همان ايمانشان ثابت قدم مى‏كند و اگر مشيت خداى تعالى نباشد، ثبات خودشان سودى نخواهد داشت، و از فوايد آن بهره نمى‏برند، آرى همه امور به خداى سبحان بازگشت مى‏كند، بنابراین جمله «يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ» در مقام هدايت همان نكته‏اى را مى‏رساند كه آيه «فَلَمَّا زاغُوا أَزاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ؛ و چون اعراض كردند، خداوند هم دلهايشان را اعراض داد.» در طرف ضلالت، آن را افاده مى‏كند.»

قسمتی از پایان نامه خانم محبوبه طاهری (طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

هدايت الهی گاهی نیز به معنى فراهم ساختن وسيله است اين نوع هدايت كه گاهى از آن به «عنوان توفيق» ياد مى‏شود عبارت از اين است كه وسائل لازم را در اختيار افراد بگذارند تا با ميل و اراده خود از آن براى پيشرفت استفاده كنند، مثلا ساختن مدرسه، مسجد، كانونهاى تربيتى، تهيه برنامه‏ها و كتابهاى لازم و تربيت مبلغان و معلمان شايسته، همه داخل در اين قسم از هدايت هستند. و در حقيقت اين قسم از هدايت برزخى است بين هدايت تكوينى و تشريعى. قرآن مى‏گويد:
«وَ الَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا؛1 و كسانى كه در راه ما مجاهده كنند آنها را به راههاى خود هدايت مى‏كنيم.»

1.- عنكبوت (29)، 69

قسمتی از پایان نامه خانم محبوبه طاهری (طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)