حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی و قرارگاه پدافند هوایی ارتش با اشاره به تداوم حرکت مؤمنانه، مقتدرانه، منطقی و سرشار از اعتماد به نفس ملت عزیز ایران تأکید کردند: اگر عقلانیت در ذیل امید و توکل به خدا به‌کار گرفته شود، یاری پروردگار را به همراه می آورد اما عقلانیت در سایه اعتماد به شیطان اکبر و قدرتهای مادی، فقط به سراب می رسد.
ایشان افزودند: این آقای تازه‌آمده در امریکا با حرفها و اقدامات خود، حرفهای ۳۸ ساله نظام اسلامی را درباره فساد همه‌جانبه دستگاه حاکم امریکا، علنی و عریان در مقابل افکار عمومی قرار داده است و ملت ایران در روز ۲۲ بهمن پاسخ اقدامات و تهدیدات او را خواهند داد.
در این دیدار که در سالروز بیعت تاریخی همافران با امام خمینی در ۱۹ بهمن ۱۳۵۷ انجام شد رهبر انقلاب اسلامی این حادثه را حادثه ای تعیین کننده در تاریخ انقلاب اسلامی خواندند و افزودند: نیروی هوایی در دوران رژیم طاغوت یکی از نزدیکترین بخش‌ها به نظام سیاسی وابسته به امریکا بود اما رژیم طاغوت، در حالی‌که هیچ‌گاه تصور نمی‌کرد، از همین بخش سهمگین‌ترین ضربه را خورد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای خاطرنشان کردند: اصحاب انقلاب، مردم و حتی امام بزرگوار نیز این واقعه عجیب را پیش‌بینی نمی‌کردند و این حادثه در واقع مصداق «رزق لایُحتَسَب» یا روزی غیرقابل انتظار و غیرقابل محاسبه است که در قرآن کریم به آن اشاره شده است.
رهبر انقلاب اسلامی افزودند: درس و پیام حادثه نوزدهم بهمن سال ۵۷ این است که باید همواره در کنار محاسبات ضروریِ عقلانی و مادی، محاسبات فراتر از مسائل مادی نیز در نظر گرفته شوند.
ایشان خاطرنشان کردند: در طول ۳۸ سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ما در مسائل مختلف از جمله دفاع مقدس همواره شاهد یاری خداوند و اتفاقات خارج از محاسبات مادی بوده ایم.
رهبر انقلاب اسلامی لازمه سازندگی و بن‌بست‌شکنی را امید و توکل به خدا و به‌کار بستن عقلانیت در ذیل آن، دانستند و تأکید کردند: اگر به جای این کار، به شیطانها بخصوص شیطان اکبر اعتماد کنیم و عقلانیت را در سایه امید به شیطانها به‌کار ببندیم، نتیجه‌ی آن، سراب است.
حضرت آیت الله خامنه‌ای عقلانیت و تدبیر را در دیپلماسی، اداره کشور و دیگر امور، ضروری خواندند اما خاطرنشان کردند: اعتماد به شیاطین و امید بستن به کسانی که با اصل وجود نظام و حاکمیت اسلام مخالفند خطای بزرگی است چراکه از این کار خیری به کشور نمی‌رسد.
رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به سخنان رئیس جمهور جدید امریکا مبنی بر ضرورت تشکر ایران از دولت اوباما گفتند: به هیچ وجه از آن دولت متشکر نیستیم زیرا با نیت فلج کردن ملت ایران و نظام اسلامی تحریم‌های سنگین را وضع کرد و البته به این هدف نرسید همچنان‌که هیچ دشمن دیگری نیز نخواهد توانست این ملت بزرگ را فلج کند.

ادامه »

 حجت الاسلام و المسلمین محسن طالب پور،  کارشناس مسائل سیاسی سپاه گفت:ما قبل از انقلاب در مسائل دینی،واقعاً هیچ اجازه ای نداشتیم.قبل از انقلاب فقط افراد محدودی مثلاً حاج آقایی یا حاجیه خانمی نماز می خواندند یا روزه می گرفتند و کارشان نداشتند ولی فعالیت های دینی در اجتماع نبود.

 کارشناس مسائل سیاسی افزود: در بعد اجتماعی دین داری نبود. عزاداری امام حسین علیه السلام در کشور ممنوع بود. یک هفته قبل از محرم ، افرادی که منبر می رفتند را شهربانی دعوت می کرد که چه چیزهایی بگویند و چه چیزهایی نگویند. می گفتند: از امام حسین علیه السلام و خوبی هایش هرچه می خواهید بگویید ولی از بدی های یزید نگویید.

حجت الاسلام طالب پور ادامه داد: قبل از انقلاب مدتی از رادیو و تلوزیون ،اذان پخش نمی شد، ما چنین شرایطی داشتیم. حجاب ممنوع بود. فعالیت های دینی اجتماعی ممنوع بود. دخترها در مدرسه نمی توانستند حجاب داشته باشند.

وی افزود: مهم ترین شاخصه انقلاب ما ، بُعد دینی اش بود. مردم چون حکومت دینی می خواستند قیام کردند.

کارشناس سیاسی يادآور شد: قبل از انقلاب چه کسی می دانست، دعای ندبه چیست؟ امام زمان کیست؟ اعتکاف چیست؟ حتی روضه خوانی هم مجوز می خواست. حتی اگر کسی پدر و مادرش از دنیا می رفت برای مراسم ختم، مجوز می خواست که چه کسی می خواهد قرآن بخواند و یا چه کسی به منبر می رود؟

وی افزود: قبل از انقلاب خانواده های مذهبی و متدین جلسه های دینی خانوادگی داشتند و حاج آقایی می آمد و مسأله شرعی و حدیث می گفت ولی علنی نبود. اتفاقاً همین ها انقلاب کردند. ما در بُعد فردی دین مشکل نداشتیم در بُعد اجتماعی مشکل داشتیم.

۱. اثر گذاری بر محیط با «تقویت ارتباط با خدا»

یک جوان گاهی می تواند مجموعه ی پیرامون خود ( کلاس، استاد و یا حتی دانشگاه ) را زیر تأثیر شخصیت معنوی خودش قرار دهد.

۲. امر به معروف و نهی از منکر

«دشمن از راه اشاعه‌ی فرهنگ غلط -فرهنگ فساد و فحشا- سعی می‌کند جوان‌های ما را از ما بگیرد. کاری که دشمن از لحاظ فرهنگی می‌کند، یک «تهاجم‌ فرهنگی»، بلکه باید گفت یک «شبیخون فرهنگی»، یک «غارت فرهنگی» و یک «قتل عام فرهنگی» است. امروز دشمن این کار را با ما می‌کند. چه کسی می‌تواند ازاین فضیلت‌ها دفاع کند؟ آن جوان مؤمنی که دل به دنیا نبسته، دل به منافع شخصی نبسته و می‌تواند بایستد و از فضیلت‌ها دفاع کند. کسی که خودش آلوده و گرفتار است که نمی‌تواند از فضیلت‌ها دفاع کند! این جوان بااخلاص می‌تواند دفاع کند. این جوان، از انقلاب، از اسلام، از فضایل و ارزش‌های اسلامی می‌تواند دفاع کند. لذا، چندی پیش گفتم: «همه امر به معروف و نهی از منکر کنند.»

۳. مطالعه تاریخ

من همه‌ى دغدغه‌ام این است که جوان انقلابى امروز، نداند ما بعد از چه دورانى، امروز در ایران مشغول چنین حرکت عظیمى هستیم. تاریخچه‌ى این صدوپنجاه، دویست سال اخیر از دوران اواسط قاجار به این طرف؛ از دوران جنگ‌هاى ایران و روس به این طرف را بخوانید و ببینید چه حوادثى بر این کشور گذشته است.»

۴. کار فرهنگی را گسترش بدهید
آن جوان‌هایی که در تهران، در شهرهای گوناگون، در استان‌های مختلف، در خود مشهد، در بسیاری از شهرهای دیگر کار فرهنگی می‌کنند با اراده‌ی خودشان، با انگیزه‌ی خودشان -کارهای بسیار خوبی هم از آن‌ها ناشی شده است که از بعضی از آن‌ها را ما بحمدالله اطلاع پیدا کرده‌ایم- کار را هرچه می‌توانند به‌طور جدی دنبال کنند و ادامه بدهند. بدانند که همین گسترش کار فرهنگی در بین جوان‌های مؤمن و انقلابی، نقش بسیار زیادی را در پیشرفت این کشور و در ایستادگی ما در مقابل دشمنان این ملت ایفا کرده است.

۵. تحلیل نظام سلطه
پیام‌های رهبر انقلاب به تشکل‌های دانشجویی دو مشخصه‌ی جالب دارد؛ اول این‌که معمولاً خیلی طولانی نیست و دیگر آن‌که بسیار کاربردی است. ایشان در پیامی شفاهی به تشکل‌های دانشجویی انقلابی فرموده‌اند:
«نظام سلطه را با تمام ابعاد و لایه‌هایش بشناسید و اهداف و راهبردهای واقعی آن را تحلیل کنید و برای رویارویی با آن، تمام ظرفیت‌های خودتان را به‌کار گیرید و در این مسیر به وعده‌های خداوند اطمینان داشته باشید.

۶. تحمل مشکلات

باید شور انقلابى را حفظ کنید. باید با مشکلات هم بسازید. باید از طعن و دقّ دیگران هم روگردان نشوید، اما باید خامى هم نکنید. مراقب باشید. مأیوس نشوید. در صحنه بمانید، اما دقت کنید و مواظب باشید رفتار بعضى از کسانى که به نظر شما جاى اعتراض دارد، شما را عصبانى نکند، شما را از کوره در نبرد.

۷.مراقبت برظلم نکردن به دیگران

جوان‌هاى انقلابى و مؤمن و عاشق امام، که حرف می‌زنند، می‌نویسند، اقدام می‌کنند؛ کاملاً رعایت کنید. این‌جور نباشد که مخالفت با یک کسى ما را وادار کند که نسبت به آن کس از جاده‌ى حق تعدّى کنیم، تجاوز کنیم، ظلم کنیم؛ نه. ظلم نباید کرد. به هیچ کس نباید ظلم کرد.

۸.بلند کردن پرچم عدالت‌خواهی

یک‌لحظه از درخواست و مطالبه‌ى عدالت کوتاهى نکنید. این شأن شماست. گفتمان عدالت‌خواهى را فریاد کنید، اما انتقاد شخصى و مصداق‌سازى نکنید. شما پرچم را بلند کنید. وقتى پرچم را بلند کردید، آن کسى که مجرى است… همه حساب کار خودشان را مى‌کنند.

۹.صبور بودن در تحقق اهداف انقلاب

ما بر اثر تجربه‌ى روزگار فهمیده‌ایم که یک مقدارى باید انسان تحمل و صبر کند، شما جوانید و تازه از راه رسیده و پرشور و بى‌صبر! همه‌اش خوب است، غیر از این بى‌صبرى … همه‌ى این چیزهایى که شما گفتید و شعارش در این کشور داده شده، به حول و قوه‌ى الهى و بإذن‌اللَّه تحقق پیدا خواهد کرد.

۱۰.تقویت بنیه‌ی دینی و انقلابی با معنویات

نقش معنویت را دست کم نباید گرفت. با توجه به خدا و تقرب به خدا، با توسل به دامان قدس الهى و ذیل عنایت الهى مى‌توان خیلى کارهاى دشوار را انجام داد. با خداى متعال رابطه برقرار کنید. با نماز، با نافله، با تلاوت قرآن، با دعا، با صحیفه‌ى سجادیه… با این کار بنیه‌ى دینى و انقلابى‌ خودتان را هم محکم مى‌کنید.

۱۱.تقلید نکردن از متفکران غربی علوم انسانی

مواظب باشید دچار آن بت‌پرستى نشوید. آن کسى که در فلسفه، اقتصاد، علوم ارتباطات و سیاست، همان حرفى که از دهن یک متفکر غربى درآمده، آن را حجت مى‌داند، حالا گاهى اوقات آن حرف هم در خود غرب نسخ شده. این غلط است. تحقیق علمى به معناى فقط فراگیرى و تقلید نیست؛ تحقیق، ضد تقلید است.

۱۲.کم کردن فاصله‌ها بین دوستان انقلاب

برادران مسلمان، برادران انقلابى‌، برادران معتقد به ارزش‌هاى انقلاب، هرچه مى‌توانند فاصله‌ى بین خودشان را کم کنند؛ با هم دوست و رفیق باشند. با هم همکار باشند. علیه یکدیگر جوسازى و فعالیت نکنند.

مشاهده شده توسط نویسنده وبلاگ در مجله گنجینه صالحین/شماره21/شهریورماه95/ص49

1. مخالفت با انقلاب!
«…صرف‌نظر از یک عده انقلابی فرسوده‌ی پشیمان که به دلائل گوناگون، زندگی راحت را، سازش را ترجیح دادند، یا به ساز دشمن رقصیدن را عیب ندانستند، جوانِ کشور، توده‌ی ملت که اکثریت هم جوان هستند، این انگیزه‌ی عمیق را دارند.» ۱۳۸۸/۰۸/۱۲

«جوانهاى امروز ما، جوان‌هاى نسل معاصر ما و جوانهائى که در آینده خواهند آمد، بدانند راه انقلاب، راهى است که احتیاج دارد به عزم، به ایمان، به ثبات قدم. بعضى این ثبات قدم را دارند، بعضى در بین راه برمى‌گردند؛ البته این‌ها به ضرر خودشان عمل مى‌کنند؛ «فمن نکث فإنّما ینکث على نفسه». آن کسانى که از راه انقلاب برگردند، مثل کسانى هستند که در تابستان روزه گرفته‌اند و تا اواخر روز، روزه را حفظ مى‌کنند، اما یک ساعت به غروب، دو ساعت به غروب طاقتشان تمام مى‌شود؛ افطار مى‌کنند. این مثل همان کسى است که از اولِ روز، روزه نگرفته است. باطل کردن روزه در هر زمانى از ساعات روز باشد، ابطال روزه است. در راه انقلاب اگر ثبات قدم وجود نداشت، اگر پیوستگى حرکت وجود نداشت، انسان رابطه‌اش با انقلاب قطع مى‌شود. این بى‌وفائى به انقلاب است. همیشه بودند کسانى که به انقلاب بى‌وفائى کردند، به انقلاب دل‌بستگى خود را کم کردند، به انقلاب پشت کردند. وصیت امام این است که جوان‌ ما، مردم ما، نسلهاى گوناگون ما، با چشم واقع‌بینانه نگاه کنند. اصل، انقلاب است؛ اشخاص، اصل نیستند. انقلابى‌ بودن به حفظ رابطه‌ى خود و عمل خود و پیوستگى خود با انقلاب است.» ۱۳۸۷/۰۳/۱۴

۲. ناامیدی
وقتی از بالا نگاه بکنید دست دشمن در سد کردن مسیر این موتور محرکه انقلاب اسلامی خوب پیداست. شاید از همین روست که آیت الله خامنه‌ای در انذارهای‌شان چیزهایی می‌گویند که در نگاه اول به چشم کسی نمی‌آید. به ریزش‌های انقلاب اسلامی که نگاه کنیم و مصادیق فرسوده‌ شده‌ها را بررسی کنیم، عده‌ای از نقطه‌ی نون «نمی‌شود» منحرف شدند. مایوس شدند. رهبر فرزانه انقلاب در دیدار با دانش‌آموزان دهه شصت به همین نقطه اشاره فرمودند:
«جوانان عزیز! دشمن روى شما سرمایه‌گذاری‌هاى زیادى مى‌کند؛ حواس‌تان جمع باشد. عده‌یى را به بى‌تفاوتى مى‌کشاند و عده‌یى را دلسرد و مأیوس مى‌کند. یأس، بزرگترین آفت جوان است. جوان‌ها بدانند که متأسفانه یأس به روح جوان زودتر راه پیدا مى‌کند؛ همچنان که امید این‌گونه است. در مقابل یأسى که دشمن مى‌خواهد به جوانها تلقین و تزریق کند، خودتان را مصونیت بدهید.» ۱۳۶۸/۰۸/۱۰
من بارها از اعماق جان، قلبم براى این جوانان مؤمن و انقلابى، سوخته و گداخته است. بارها تأسف خورده‌ام که چرا باید به جوانان به این خوبى، بى‌اعتنایى شود!؟ این‌ها هیچ‌چیزشان از آن کسانى که در جاهایى به عنوان هنرمند معروف شده‌اند، کمتر نیست. در بسیارى از امور، از آن‌ها خیلى هم بهترند. اما به این‌ها بى‌اعتنایى مى‌شود. وقتى‌که انسان مطلب را به درستى کاوش مى‌کند، مى‌بیند سر رشته مى‌رسد به اراده‌ى خباثت‌آمیزى در نقطه‌اى! مسئولین هم متوجه نیستند.

۳. منزوی شدن
«از کارهاى دشمن، این شد که این مجموعه‌هاى مؤمن را منزوى کند. جوان، بى‌تجربه است. به مجرد اینکه ببیند در یک دستگاه رسمى کشور مثلًا در یک مرکز فرهنگى کشور دو نفر به او اخم کردند، به او بى‌اعتنایى کردند، او را تحقیر کردند؛ در حرکتش اثر مى‌گذارد و او را کند مى‌کند. یا مثلًا وقتى ببیند که در مجلّات به‌اصطلاح ادبى و هنرى کشور، چهره‌هاى مخالف با این روش و خط را، بزرگ مى‌کنند، برجسته مى‌کنند، تعریف مى‌کنند، این جوان دلش آب مى‌شود و روحیه‌اش را از دست مى‌دهد. وقتى یک فیلمساز، اثرش را به مراکزى مى‌برد که مى‌توانند از او استفاده کنند و کارى کنند که بتواند کارش را ادامه دهد؛ اما با بى‌اعتنایى به او مى‌گویند: «نه آقا؛ ما این را قبول نداریم. این طورش را قبول نداریم»، و بعد در همان حال ببیند انواع و اقسام کارهایى که از لحاظ مایکى ایه‌هاى هنرى از کار او کمتر است اما چون مایه‌ى اسلامى ندارد مورد قبول آن‌هاست؛ این جوان به‌خودى‌خود، منزوى و ناامید خواهد شد. من بارها از اعماق جان، قلبم براى این جوانان مؤمن و انقلابى، سوخته و گداخته است. بارها تأسف خورده‌ام که چرا باید به جوانان به این خوبى، بى‌اعتنایى شود!؟ این‌ها هیچ‌چیزشان از آن کسانى که در جاهایى به عنوان هنرمند معروف شده‌اند، کمتر نیست. در بسیارى از امور، از آن‌ها خیلى هم بهترند. اما به این‌ها بى‌اعتنایى مى‌شود. وقتى‌که انسان مطلب را به درستى کاوش مى‌کند، مى‌بیند سر رشته مى‌رسد به اراده‌ى خباثت‌آمیزى در نقطه‌اى! مسئولین هم متوجه نیستند.» ۲۱/ ۰۵/ ۱۳۷۱

۴. رفتار تکفیری

«من در مورد تذکّرات، معتقدم باید با منطق محکم و با بیان روشن، نقطه نظرات صحیح را ارائه بدهند. با تهمت‌زنی و جنجال‌آفرینی، بنده موافق نیستم؛ با تکفیر کردن و متهم کردن این و آن، بنده موافق نیستم. اعتقاد من این است که مجموعه‌ی انقلابی کشور ـ که بحمدالله تعداد بی‌شماری از آنها در بین جوانهای ما، در بین صاحب‌نظران ما، اساتید ما، بزرگان ما، تحصیل‌کرده‌های ما حضور دارند ـ میتوانند با منطقِ محکم وارد میدان بشوند، نقّادی کنند. نقاط ضعف را و نقاط منفی را به رخ ما مسئولین بکشانند. گاهی میشود که مسئول، متوجّه نیست چه دارد میگذرد در متن جامعه، امّا آن جوان در متن جامعه است، او میفهمد.» ۱۳۹۳/۰۱/۰۱

۵. افراط و تفریط
«نبادا حرکت انقلابى جورى باشد که بتوانند تهمت افراطى‌گرى به او بزنند. از افراط و تفریط بایستى پرهیز کرد. جوانهاى انقلابى بدانند؛ همان‌طور که کناره‌گیرى و سکوت و بى‌تفاوتى ضربه میزند، زیاده‌روى هم ضربه میزند؛ مراقب باشید زیاده‌روى نشود. اگر آن چیزى که گزارش شده است که به بعضى از مقدسات حوزه، به بعضى از بزرگان حوزه، به بعضى از مراجع یک وقتى مثلًا اهانتى شده باشد، درست باشد، بدانید این قطعاً انحراف است، این خطاست. اقتضاى انقلابیگرى، اینها نیست.»۲۹/ ۰۷/ ۱۳۸۹
 
۶. نفوذ دشمن

«جوان حزب‌اللّهى هم باید باهوش باشد. باید چشمهایش را باز کند و نگذارد کسى در صفوف او رخنه کند و به ‌نام امر به معروف و نهى‌ از منکر، فسادى ایجاد نماید که چهره حزب‌اللَّه را خراب کند. باید مواظب باشید. این، به عهده خودتان است. من یقین دارم - و تجربه‌هاى این چندسال هم نشان داده - تا نیروهاى مؤمن و حزب‌الّلهى براى انجامِ کارى به میدان مى‌آیند، یک عدّه عناصر بدلى و دروغین، با نام اینها در گوشه‌اى فسادى ایجاد مى‌کنند تا ذهن مسؤولین را نسبت به نیروهاى مؤمن و حزب‌الّلهى و مردمى چرکین کنند. مواظب باشید. مسأله امر به معروف و نهى ‌از منکر، مثل مسأله نماز است. یاد گرفتنى است.» ۱۳۷۱/۰۴/۲۲

۷. ظلم

«جوان‌هاى انقلابى و مؤمن و عاشق امام، که حرف میزنند، مینویسند، اقدام میکنند؛ کاملاً رعایت کنید. اینجور نباشد که مخالفت با یک کسى، ما را وادار کند که نسبت به آن کس از جاده‌ى حق تعدى کنیم، تجاوز کنیم، ظلم کنیم؛ نه، ظلم نباید کرد. به هیچ کس نباید ظلم کرد.» ۱۳۸۹/۰۳/۱۴

مشاهده شده توسط نویسنده وبلاگ در مجله گنجینه صالحین/شماره21/شهریورماه95/صص53-56

«ما از اوّلِ انقلاب دوگونه انقلابى داشتیم و انقلابیّون ما دوگونه نقش ایفا کردند. بعضى از انقلابیّون، انقلابیّونِ مثبت بودند؛ بعضى از انقلابیّون هم انقلابیّون منفى بودند. در اوایل انقلاب، انقلابىِ منفى به آن انقلابى‌اى مى‌گفتیم که از میدان کار و تلاش و حرکت، آنجایى که دردسرى داشت، عقب مى‌کشید. انقلابى بود، اما انقلابىِ وجاهت‌طلب و راحت‌خواه؛ انقلابى‌اى که مى‌گفت من مبارزه‌ام را قبل از انقلاب کرده‌ام، اکنون دیگر مى‌خواهم احترام شوم. بنابراین، چنین کسانى به میدان خطر و دردسر و آنجایى که چهار نفر آدم از انسان گله‌مند مى‌شوند، وارد نمى‌شدند.یک عدّه هم انقلابىِ مثبت بودند. حاضر بودند آبرویشان را هم خرج کنند. آنجایى که فکر مى‌کردند وجودشان مى‌تواند کمکى بکند، با همه‌ى وجود حاضر بودند. اگر جبهه بود، یک طور؛ اگر دانشگاه بود، یک طور؛ اگر میدان فرهنگى یا سیاسى بود، وارد میدان مى‌شدند. انقلابىِ منفى، خودش را از کار کنار مى‌گیرد؛ اما اگر یک‌وقت کارى هم به دستش افتاد، مثل آدم‌هایى که هیچ کارى در دستشان نیست، حالت منفى‌بافى و شکل اپوزیسیون به خودش مى‌گیرد؛ کأنّه در هیچ کارى مسئولیت ندارد! انقلابىِ مثبت حتّى اگر هیچ‌کاره هم باشد، خودش را مسئول‌ترین افراد مى‌داند و وارد میدان مى‌شود.

من مى‌خواهم به شما عرض کنم: عزیزان من! جوانان! انقلابىِ‌ مثبت باشید. دانشگاه باید انقلابیّون مثبت پرورش دهد؛ این ملت و این تاریخ به شما نیاز دارد»

بیانات مقام معظم رهبری در تاریخ۱۳۷۹/۱۲/۰۹

نشست سياسي با عنوان «دستاوردهای ارزشمند انقلاب اسلامی» در مركز تخصصي تفسير و علوم قرآني نرجس خاتون سلام الله علیها  برگزار شد .

 حجت الاسلام و المسلمین محسن طالب پور، نماینده ولی فقیه در لشکر 8 نجف اشرف و کارشناس مسائل سیاسی سپاه گفت: اولین خواسته مردم کشور ما استقلال بود و امروزه کشور ما کاملاً مستقل می باشد حتی گاهی در معادلات جهانی نقش اول را بازی می کند. دومین خواسته ی ما آزادی بود؛ یعنی در رأی و نظرمان، خودمان همه کاره باشیم. قبل از انقلاب روحانیون هر حرف و حدیثی نمی توانستند بگویند، حتی در مسائل شرعی نمی توانستند فتوای همه مراجع از جمله امام خمینی را بیان کنند.

 کارشناس مسائل سیاسی افزود: نظام جمهوری اسلامی مبتنی بر اساس آموزه های اسلامی و دینی بود. از نکات مهم این است که قبل از انقلاب در بدنه جامعه، افراد خوب بودند ولی هر چه بالاتر می رفت بد می شدند. تاج الملوک (همسر رضا شاه) در خاطرات خود بیان می کند: من 60سال با این پدر و پسر زندگی کردم حتی یک بار ندیدم نماز بخوانند یا روزه بگیرند ولی هر شب شراب و تریاک اینها را خودم آماده می کردم.

حجت الاسلام طالب پور ادامه داد: یکی از مهم ترین شاخصه های حکومت پهلوی، دین ستیزی بود. هویدا ، نخست وزیر یک کشور شیعه ، بهایی بود، و 13 سال در رأس کار قرار داشت ،چهار وزیر اصلی دولت هویدا نیز بهایی بودند؛ وزرای آموزش و پرورش، علوم، کشاورزی و دفاع.

وی افزود: مهم ترین شاخصه انقلاب ما ، بُعد دینی اش بود. برخی می گویند: ما انقلاب کردیم ولی وضع اقتصادی ما بدتر شد. باید در جواب بگوییم: قبل از انقلاب شاید ارزانی بود ولی قدرت خرید نداشتند و در آمدی نبود.

کارشناس سیاسی يادآور شد: ما انقلاب نمودیم و دستاوردهایی هم به دست آوردیم و راهی را شروع کردیم که خیلی ها مثل آمریکایی ها، انگلیسی ها و شوروی ها نمی خواستند ما به اهداف بلند برسیم ، لذا از همان اوایل انقلاب، مانع تراشی کردند. استکبارجهانی برای جلوگیری از تثبیت انقلاب، جنگ نیمه سختی را شروع کرد. گام بعدی آنها سقوط انقلاب بود . صدام را تجهیز کردند تا یک هفته ای تهران را بگیرد. گام بعدی، جنگ نرم با هدف براندازی انقلاب .گفتند عوامل اصلی انقلاب، دین،رهبری و مردم هستند . بنابراین باید جایگاه دین و رهبری را تضعیف کنند تا اینکه مردم در ذهنشان این شبهه ایجاد شود که چرا انقلاب کردند، بنابراین از طریق ماهواره، اینترنت و … می خواهند دین را از ما بگیرند.

وی افزود: دستاوردهای ارزشمند در ابعاد انقلابی و دینی خیلی زیادی داریم، زیرا انقلابمان دینی بود. در بدنه جامعه اگر کسی می خواست نماز بخواند یا روزه بگیرد مشکلی نبود ولی در جامعه حجاب ممنوع بود پس مردم چون حکومت دینی می خواستند قیام کردند.

وی  در پایان اضافه کرد: ما باید به مردم بفهمانیم که ماهواره، اینترنت و … بهترین فرصت برای نفوذ معنوی و فکری مردم هست. مشکلات ، روند حرکت ما را کند کرده ولی هدف ما را از بین نبرده و با همت بیشتر این موانع را برطرف می کنیم.

مبارزه از قبل از سال 43 شروع شد؛ یعنی از سال 32 با كودتای 28 مرداد كه به وسیله‌ی آمریكائی‌ها در ایران انجام گرفت و حكومت دكتر مصدق را سرنگون كردند. مأموران آمریكائی - كه اسم و رسم و نام و خصوصیاتشان كاملاً مشخص است، همه هم آنها را میشناسند، كتابها هم در این زمینه نوشته شده - رسماً آمدند ایران، با چمدانهای پر از دلار، الواط و اوباش و اراذل و بعضی از سیاستمداران خودفروخته را تطمیع كردند و كودتای 28 مرداد سال 32 را در اینجا راه انداختند و حكومت مصدق را سرنگون كردند. جالب این است كه بدانید حكومت مصدق كه به وسیله‌ی آمریكائی‌ها سرنگون شد، هیچگونه خصومتی با آمریكائی‌ها نداشت. او در مقابله‌ی با انگلیسی‌ها ایستاده بود و به آمریكائی‌ها اعتماد كرده بود؛ امیدوار بود كه آمریكائی‌ها به او كمك كنند؛ با آنها روابط دوستانه‌ای داشت، به آنها اظهار علاقه میكرد، شاید اظهار كوچكی میكرد. با این دولت، آمریكائی‌ها این كار را كردند. اینجور نبود كه دولتی كه در تهران سر كار است، یك دولت ضد آمریكائی باشد؛ نه، با آنها دوست بود؛ اما منافع استكباری اقتضاء كرد، آمریكائی‌ها با انگلیسها همدست شدند، پولها را برداشتند آوردند اینجا و كار خود را كردند. عنصر اصلی كودتا در تهران، یك فرد آمریكائی بود؛ اسمش هم معلوم است، شخصش هم مشخص است، بنده هم كاملاً اطلاع دارم، در كتابها هم نوشته‌اند. بعد كه كودتا را به ثمر رساندند و شاه را كه فرار كرده بود، به اینجا برگرداندند، شدند همه‌كاره‌ی كشور؛ یعنی زمام اختیار كشور را در دست گرفت.
تقریباً ده سال از این قضیه گذشت، حادثه‌ی قیام مردم در پانزده خرداد و انقلاب اسلامی و مبارزات اسلامی و نهضت اسلامی پیش آمد. یعنی اینها ده سال فشار آوردند، كتك زدند، زندان كردند، اعدام كردند، هر كار خواستند در این كشور كردند؛ بالاخره یك انفجاری در ده سال بعد از این قضیه در خرداد 42 اتفاق افتاد. اینجا هم طرف قضیه اگرچه حكومت ظالم طاغوت و حكومت پهلوی بود، اما آمریكائی‌ها پشت سر این حكومت قرار داشتند؛ آنها بودند كه آن را تقویت میكردند و به وسیله‌ی او بر همه‌ی امور كشور ما مسلط شده بودند. این مبارزه ادامه پیدا كرد تا سال 43؛ آمریكائی‌ها ناگزیر شدند مستقیماً داخل مسائل بشوند. امام بزرگوار را در سال 43 تبعید كردند. اینجا هم به حسب ظاهر، آنها توانستند حرف خودشان را پیش ببرند و به خیال خودشان ملت ایران را مغلوب كنند؛ اما ملت ایران مغلوب نشد.
بعد از سال 43 كه حكومت مطلقه‌ی محمدرضا پهلوی به پشتیبانی آمریكائی‌ها در كشور هزاران فاجعه آفرید و آمریكائی‌ها هم هرچه توانستند، به غارت و چپاول و توسعه‌طلبی و تجاوز در ایران ادامه دادند؛ دهها هزار مستشارشان در ایران بردند، خوردند، پول گرفتند، شكنجه تعلیم دادند، هزاران جنایت در ایران كردند، بالاخره در سال 56 و دنباله‌اش سال 57 این حركت عظیم ملت ایران به رهبری امام بزرگوار شروع شد. این دفعه، این مبارزه دیگر مبارزه‌ای نبود كه امید پیروزی برای دشمن وجود داشته باشد. ملت ایستاد، مقاومت كرد، فداكاری كرد؛ مردانش، زنانش، حتّی دانش‌آموزانش در خیابانها كشته شدند؛ اما سرانجام در سال 1357 ملت ایران پیروز شد. یعنی در این مبارزه‌ی طولانی از سال 32 تا سال 57 - در طول مدت بیست و پنج سال مبارزه - بالاخره آن كه پیروز میدان شد، ملت ایران بود.

گردآوری شده توسط نویسنده وبلاگ

بیانات مقام معظم رهبری در تاریخ 91/8/10