به دلیل آیه «اوفو بالعقود» تراضی قابل ترتیب اثر است پس توافق مالک ومدیون در رهن مستعار معتبر نیستو صلح محسوب نمی گردد. تراضی قابل ترتیب اثر نیست زیرا آیه مذکور شامل عقود متداول در زمان نزول آیه بوده و هرگونه تراضی که خارج از عقود باشد دلیلی بر اعتبارآن… بیشتر »

در هر عقدی اراده های درونی (قصد ورضا) باید به ظهور برسد واین اراده با لفظ یا اشاره یا قبض واقباض صورت می گیرد یا هر چیزی که نشانگر آن باشد. در تحقق صلح ایجاب وقبول لازم است پس مصالح بعد از تعيين مال المصالحه بگويد: «صالحتك هكذا»، و متصالح بگويد: «قبلت… بیشتر »

یکی از شرائط اساسی در صحت معاملات مشروع بودن مورد معامله می باشد. در صلح نیز چنین شرطی حاکم است. و هر چیزی که عوض ازآن صحیح نمی باشد صلح برآن نیز صحیح نیست، زیرا از باب حرام کردن حلال أو حلال حرام می باشد، مانند صلح با شاهد تا شهادت دهد. یا از شهادت دست… بیشتر »

ماده767ق م چنین بیان می کنداگر بعد از صلح معلوم گردد که موضوع صلح منتفی بوده است صلح باطل است. این ماده به آن معناست که بطلان عقد صلح به جهت سالبه به انتفای موضوع بودن است . مثلاً ماشینی که مورد عقد صلح قرار گرفته است شب قبل سرقت شده باشد و یا میان زوج… بیشتر »

بنابر روایت: اگر دو نفر نزد یکدیگر طعامی داشته باشند چه علم به مقدارآن داشته باشند یا نداشته باشند و سپس با هم صلح کنند و یکدیگر را حلال کنند جایز است. نعم، لا بد من معلومية المصالح به في الجملة ... لازم است که مورد مصالحه فی الجمله معلوم باشد و در این… بیشتر »

علما به این مطلب اذعان دارندکه اولا در مورد صلح نصوصی یافت می شود که بربیع عاریه واجاره وهبه منطبق نیست. مثل روایت دو مردی که طعامی نزد یکدیگر داشتند و مقدار آن مجهول بود بر بیع دلالت ندارد زیرا دو عوض مجهولند و از این جهت که عطای مجانی در آن نیست هبه… بیشتر »