اصولاً تنگی زندگی بیشتر به جهت کمبود معنوی است، زیرا خداوند به طور صریح در آیات قرآن بیان می کند که همه را پاک آفریده و اسباب سعادت و تکامل را در اختیار همگان قرار داده است. ولی با اینحال گروهی با اعمال خود دوزخ را برای خود فراهم می کنند و سرانجام شوم و تاریک را برای خود تدارک می بینند و گروهی با اعمال نیکف بهشت و رضایت حق تعالی را برای خود به دست می آورند و سرانجام رستگار می شوند یاد خدا مایه آرامش جان، تقوا و شهامت است و فراموش کردن یاد خدا مایه ی اضطراب و ترس و نگرانی است.[1]

خداوند در قرآن کریم می فرماید:

«وَمَن أَعرَضَ عَن ذِکرِی فَإِنَّ لَهُ و مَعِیشَهَ ضَنَکاً و نَحشُرُهُ و یَومَ القِیَامَهِ أَعمی»[2]

« و هرکس از یاد من اعراض کند همانا (در دنیا) معیشتش تنگ شود و روز قیامتش نابینا محشور کنیم»

[1]  فاطمه حسینی، موانع سعادت، کانون قرآن و عترت، دانشگاه علوم پزشکی، تاریخ انتشار 6/10/1390 www.mihanblog.coms
[2] سوره طه، آیه124

قسمتی از پایان نامه سرکار خانم سميه قهرودي(طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها) با عنوان نقش مادر در سعادت جامـعه