یکی از عواملی که در استحکام خانواده مهم است رفتار مرد در خانه است و اگر مرد در خانه خوش‌اخلاق و رفتار باشد معلوم می‌شود مرد خوش‌اخلاقی است چون بیرون خانه ممکن است عواملی باعث شود که شخصیت حقیقی او مشخص نشود .رفتار پیامبر اکرم صلی‌الله علیه واله در خانواده الگویی است برای مردان که توجه به آن می‌تواند نقش مهمی در خانواده ایفا کند.

پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه واله) فرمودند:

«خیر کم، خیر کم لنسائه و انا خیر کم لنسائی; بهترین شما شخصی است که با همسرش خوش‌رفتارتر باشد و من از تمامی شما نسبت به همسرانم خوش‌رفتارترم .»[1]

“در اخلاق پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) همین بس که با آن جلالت و موقعیتی که در جهان اسلام داشتند و به سلاطین بزرگ نامه می‌نوشتند و آن‌ها را به اسلام دعوت می‌کردند در خانه، تا حد امکان کارهایشان را شخصاً انجام می‌دادند و هیچ‌گاه در کارهای شخصی خود به کسی امرونهی نمی‌کردند. (مجمع الزوائد،ج4،ص303) اهل سیره نوشته‌اند: پیامبر خدا در خانه خویش خدمتکار اهل خود بود، گوشت را تکه‌تکه می‌کرد و بر سفره ی غذای حقیرانه می‌نشست،لباس خود را وصله می‌نمود و بر شتر خود عقال – ریسمانی که به‌وسیله آن زانوی شتر را می‌بندند – می‌زد و به ناقه خود علف می‌داد، با خدمتکار منزل آرد را آسیاب می‌کرد و خمیر می‌ساخت .(کحل البصر،ص 102)

به روایت دیلمی: «رسول خدا (صلی‌الله علیه واله)کفش خود را وصله می‌زد، پوشاک خویش را می‌دوخت، در منزل را شخصاً باز می‌کرد، گوسفندان و شترها را می‌دوشید،با بردگان غذا می‌خورد،بر زمین می‌نشست،بر درازگوش سوار می‌شد،دیگری را نیز ترک خود سوار می کردوحیا مانع نمی‌شد که شخصاً نیازمندی‌های خود را از بازار تهیه کندوبه خانه برد.[2] و به هنگام خسته شدن خادمش در دستاس کردن، به کمک او می‌شتافت و آب وضوی شبش را خود تهیه می‌کرد . و در همه ی کارها به اهل خانه کمک می‌کرد.

پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه واله)با همه عظمت و موقعیت ممتازش در منزل کار می‌کرد . و به نگهداری و پرستاری از کودکان می‌پرداخت .

پیامبر خدا (صلی‌الله علیه واله)جامه خود را می‌دوخت کفشش را پینه می‌کرد و بیشترین کار و سرگرمی او در خانه خیاطی بود.[3]

قسمتی از پایان نامه خانم زهره صلاحیان (طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها) با عنوان: نقش دولت اسلامی در حمایت از بنیان خانواده در فقه امامیه وحقوق جمهوری اسلامی

[1] - محمد بن حسن ،حر عاملی،وسایل الشیعه،ج 14،نوبت چاپ اول،قم،1409،ص 122
[2] - سید محمدحسین،طباطبایی،سنن النبی،ترجمه حسین استاد ولی،چاپ هشتم،1385،چاپخانه گلبان،1379،ص34.
[3] -محمد، محمدی ری‌شهری،میزان الحکمه،ج13،همان،ص1629.