در اهمیت تربیت در اسلام همین بس که در قرآن مجید یکی از اهداف عالیه بعثت پیامبران به عنوان تزکیه (تربیت) نام برده شده است. به نص صریح قرآن اگر تربیت الهی توسط مربیان برگزیده صورت نمی‌گرفت، هدایت آن‌ها میسر نمی‌شد و آن‌ها در گمراهی و ضلالت باقی می ماندند.

هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَكِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُبِینٍ[1] 

رسول خدا (صلى الله علیه وسلم) فرمودند: بهترین هدیه والدین به فرزندان خود، تربیت خوب آن‌هاست.[2]

     روش تربیتی پیامبر اسلام (صلى الله علیه وسلم) بود که در عصر جاهلیت از انسان‌هایی که قرن‌ها از تمدن و فرهنگ دور بودند، زاهدان و دلاورانی ساخت که پس از گذشت نیم قرن از طلوع اسلام، فرمان‌روای نیمی از جهان شدند.

در قرآن کریم تزکیه نفس که همان تربیت است رستگاری خوانده شده است: قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا[3] 

[1] .جمعه(62)،آیه 2
[2] .محمد بن حسن، عاملی، وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه، ج 28، ص 397
[3] .شمس(91)،آیه 9و10

قسمتی از پایان نامه سرکار خانم سمیه سادات بهرامی(طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون (سلام الله علیها) با عنوان حقوق کودک از دیدگاه فقه امامیه و مقایسه آن با فقه عامه