سالروز عقد اخوت ميان پیامبر (صلی الله علیه وآله) و امیرالمؤمنین(علیه السلام)

«رسول خدا(ص) برای پایان دادن به اختلاف میان دو قبیله اوس و خزرج و کوتاه کردن دست ‏یهود غارتگر به کمک وحی الهی قراردادها و طرح‌هایی تدوین کرد که به عقیده مؤرخان و دانشمندان محکم‌ترین پایه پیشرفت اسلام با همین طرح‌ها و قراردادها پی ریزی شد و پس از چندی از همین مردم مختلف العقیده و ناتوان، امت واحد و ملتی نیرومند تشکیل داد و شهر یثرب به صورت بزرگترین پایگاه سیاسی و نظامی جزیرة العرب درآمد و بدین وسیله اسلام در سراسر جهان توسعه یافت.

و از جمله کارهای لازم و مهمی که انجام شد پیمان برادری و اخوتی بود که آن حضرت میان مهاجر و انصار بست و بدین ترتیب مهاجرین را که احساس غربت و بی کسی می‏کردند از پریشانی رهایی بخشید و خود نیز در این پیمان اخوت شرکت‏ جسته و علی(ع) را به عنوان برادر خویش انتخاب کرد و بدو که در مراسم مزبور ایستاده بود و برادر شدن یک یک از مهاجر و انصار را نظاره می‏کرد، رو کرده و فرمود:

- تو هم برادر من باش.

و این یکی از موارد استثنایی بود که میان دو نفر که هر دو مهاجر بودند عقد اخوت و برادری بسته می‏شد».

البته در روایتی هست که چون پیامبر خدا(ص) بین اصحابش عقد اخوت ایجاد کرد، علی(ع) با حالت ناراحتی به رسول (ص) گفت: یا رسول الله! بین اصحاب خود برادری برقرار کردی ولی بین من و کسی اخوت برقرار نساختی؟ حضرت فرمود: تو در دنیا و آخرت برادر منی، ابن عباس نقل می کند حضرت فرمود: انت اخی و صاحبی، در نقل دیگر هست که حضرت فرمود: تو را برای خودم باقی گذاشتم، سپس فرمود: انت اخی.

 کتاب «زندگانی حضرت محمد(ص)»،حجت‌الاسلام سید هاشم رسولی محلاتی