ديدگاه‌هاي متعدد و متفاوتي راجع به معناي اصطلاحي تربيت از سوي انديشمندان علوم تربيتي ، وجود دارد كه به برخي آنها اشاره مي‌گردد .
جان استوارت میل تربیت را هر تأثیری می‌داند که آدمی ‏در معرض آن است. تفاوت نمی‌کند آبشخور آن اثر گذاری ، شیء ، شخص و یا جامعه باشد . کانت ، تربیت را پرورش و تأدیب و تعلیم توأم با فرهنگ می‌داند که در پی کامیابی متربی در جامعه آینده است ؛ جامعه‌ای که به مراتب از جامعه کنونی برتر است .
محمد رشید رضا ، تربیت ، پرورش استعدادهای مادی و معنوی و توجه دادن آنهاست به سوی اهداف و کمالاتی که خداوند متعال آنها را برای آن اهداف در وجود آدمی‏قرار داده است» .
از منظر شهید مطهری ، تربیت عبارت است از پرورش دادن ؛ یعنی استعدادهای درونی‌ای را که بالقوه در یک شیء موجود است ، به فعلیت درآوردن و ایجاد تعادل و هماهنگی میان آنها تا از این راه متربی به حد اعلای کمال خود برسد. تربيت ، عبارت است از برانگيختن و فراهم آوردن موجبات رشد و پرورش و شكوفايي تمام استعدادها ، توانايي‌ها و قابليت‌هاي انسان به منظور رسيدن به كمال و سعادت مطلوب .

قسمتی از پایان نامه خانم ناصری(طلبه ی مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)