حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح امروز در دیدار فرماندهان و جمعی از پرسنل نیروی هوایی و پدافند هوایی ارتش جمهوری اسلامی، ۲۲ بهمن و انتخابات را دو عید پرمضمون ملت ایران خواندند و با تأکید بر حضور چشمگیر و دشمن شکن مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال افزودند: حضور همگانی مردم در انتخابات ۷ اسفند نیز، به عنوان خونی تازه، عزت و اقتدار ایران و نظام را بیمه می کند و اهداف دشمن حیله گر غدار را خنثی می کنند.
ایشان با تجلیل از حضور مردمی در مراسم ۲۲ بهمن هر سال خاطرنشان کردند: حضور مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن در سی و هفت سال گذشته، حضور جسمی همراه با اراده و عزم و محبت و پشتیبانی بوده است و امسال نیز به فضل الهی حضور مردم در خیابانها، چشمگیر و دشمن شکن و مأیوس کننده بدخواهان خواهد بود.
حضرت آیت الله خامنه ای برگزاری راهپیمایی ۲۲ بهمن را تکرار شادمانه عید انقلاب دانستند و با تأکید بر اینکه چنین مراسم مردمی مستمری در جهان بی نظیر است، افزودند: از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون، مردم در هر شرایطی اعم از شرایط سخت جوی و در دل مشکلات، همواره در مراسم عید انقلاب در ۲۲ بهمن حاضر بوده اند.
ایشان افزودند: بخش قابل توجهی از کسانی که در سالهای اخیر در راهپیمایی شرکت کرده اند به اقتضای سن خود روزهای انقلاب و ۲۲ بهمن ۵۷ را ندیده اند و این سلسله تمام نشدنی نشان دهنده قدرت بازآفرینی انقلاب است.
رهبر انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه نباید گذاشت خاطره این حادثه عظیم و به فراموشی سپرده شود، گفتند: باید حقیقت انقلاب همواره در ذهن مردم زنده بماند زیرا انقلاب اسلامی در نیمه راه خود است و برای استحکام پایه ها و رسیدن به اهداف والای خود، نیازمند زنده نگه داشتن اهداف اصلی است.

حضرت آیت الله خامنه ای تشکیل جامعه اسلامی برخوردار از علم، عدل، اخلاق، عزت و پیشرفت را اهداف اصلی نظام اسلامی برشمردند و تأکید کردند: هدف اساسی جبهه دشمن، به فراموشی سپرده شدن این اهداف والا، و در نهایت تغییر رفتار و «تغییر درونی نظام جمهوری اسلامی» است.
ایشان با تأکید بر اینکه هدف اصلی دشمن «تغییر ماهیت و هویت انقلابی نظام جمهوری اسلامی» است، افزودند: تمام تلاش جبهه گسترده بدخواهان نظام اسلامی، بازداشتن جمهوری اسلامی از ادامه حرکت به سمت هدفهای عزت آفرین و قدرت آفرین و بازگرداندن سلطه بیگانگان بر کشور است.
حضرت آیت الله خامنه ای با اشاره به اینکه احتمال جنگ سخت بر ضد ایران، در شرایط کنونی بعید است ولی محال نیست، تأکید کردند: امروز اصلی ترین برنامه برای مقابله با نظام اسلامی، جنگ نرم است تا نظام و مردم ایران را از مؤلفه های قدرت تهی کنند.
ایشان تهی شدن یک ملت از مؤلفه های قدرت را به معنای تسلیم پذیر شدن دانستند و گفتند: اگر ملت ضعیف شد، برای مقابله با او دیگر احتیاجی به جنگ سخت نیست.

صفحات: 1· 2

روز نیروی هوایی گرامی باد!

خاطره مقام معظم رهبری از بیعت همافران با امام راحل در 19 بهمن 57

این روزها، بلکه ساعتها، سرتاپا خاطره بود. هر ساعتی یک حادثه بود و همان طوری که در هفته گذشته هم عرض کردم، حفظ این خاطره ها در حافظه تاریخ و برای نسلهای آینده، یکی از عمده ترین وظائف ماست. اما این خاطره، یک خاطره عجیبی است.

من فراموش نمیکنم؛ در خیابان ایران، نزدیک به مقر امام عزیز و عظیم و بزرگوار - این بنده صالح خدا - آنجائی که آن روز دل همه ایران در آنجا میتپید و همه عاطفه ها و روحها از سراسر کشور به آنجا پر میکشید؛ آنجائی که همه مردمی که در سراسر دنیا از حادثه ایران اندک خبری داشتند – همه محافل سیاسی، همه قدرتهای بزرگ، همه دولتهای مستضعف، همه روشنفکران، همه علاقه مندان به اسلام، همه انقلابیون عالم - متوجه بودند ببینند آنجا چه میگذرد؛ آن محلی که مخصوص تبلیغات مربوط به آن روزها بود؛ خبر دادن به مردم و توجیه ذهنهای مردم، که ما به آن میگفتیم دفتر تبلیغات، و بنده آنجا مشغول کار بودم، دیدم یک همهمه فوق العاده ای است. نگاه کردم؛ از حیرت به یک حالتی دچار شدم که واقعاً در مقابل حوادث آن روز، از همه حوادثی که تا آن روز بنده دیده بودم - یا از بیشتر آنها - حیرت انگیزتر بود. دیدم عده کثیری از پرسنل نظامی نیروی هوائی در گروه های منظم و صف کشیده، کارتهای شناسائی شان را در آوردند سر دست گرفتند و آشکارا و با شجاعت دارند به طرف بیت امام راهپیمائی میکنند.

همه عکس این را انتظار میبردند، همه غیر از این را تصور میکردند؛ خیال میکردند که نظامی ها در مقابل مردم، در حساسترین لحظات و آخرین لحظات، خواهند ایستاد؛ اما حقیقت غیر از این بود و این برادران ملت و فرزندان ملت و بزرگ شدگان آغوش ملت که جزو مردم بودند، معلوم بود که سرنوشتشان جز همکاری با مردم و قرار گرفتن در کنار مردم، چیز دیگری نخواهد بود. البته آن سران مزدور یا افراد پست و ضعیف و بی ارزشی که نمیتوانستند قدر آغوش گرم مردم را بفهمند، یا مقاومت میکردند، یا میگریختند، یا کارشکنی میکردند، یا لااقل حضور پیدا نمیکردند؛ اما عناصر مؤمن و قاطع - این جوانها، این آگاه ترها - دلشان با مردم بود. حالا از همه هم شجاع تر و گستاخ تر برادران نیروی هوائی بودند که آمده بودند حساسترین کار را انجام بدهند؛ یعنی آمده بودند در مقابل امامشان و رهبرشان رژه بروند، اعلام وفاداری کنند و بگویند فرمانده ما شما هستید. این حادثه به قدری عجیب و هیجان انگیز بود که اینها بی اختیار همه را به دنبال خودشان راه می انداختند.

من با عجله رفتم در مقر امام در دبستان علوی، که فاصله کوتاهی داشت با آنجائی که ما بودیم. آمادگی هائی به وجود آمد و امام عزیز ایستادند و این جوانها، این دلاورها، این سلحشورها آمدند در مقابل امام رژه رفتند و امام با همان ایمان و باوری که همیشه از اول شروع نهضت به مسئولیت خود و به نقش خود در اداره این انقلاب و این ملت داشتند، از اینها رژه گرفتند؛ آنها را نصیحت کردند، به آنها دل دادند، به آنها شجاعت دادند، پرچم آنها را امضا کردند؛ طوماری نوشته بودند، آن را تحویل گرفتند و برای آنها دعا کردند و آنها رفتند و این کمر دستگاه را شکست؛ دستگاه احساس کرد بی پشت و پناه شده. تنها امید آن نظامی که جز با سرنیزه و زور نمیتواند حکومت کند، چیست؟ جز نیروهای نظامی؟ به مردم که اتکائی نداشتند. اما نیروهای نظامی هم با این صراحت و با این قاطعیت در خدمت مردم قرار گرفتند و ما خدا را شکر میکنیم که نیروی هوائی و همه ارتش جمهوری اسلامی ایران امتحان خوبی به مردم دادند.»

بخشی از خطبه های نماز جمعه تهران به امامت حضرت آیةالله خامنه ای 19.11.1363

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه

معاویه بن یزید در چنین روزی به منبر رفت و پدر و اجداد خود را لعن نمود و از افعال ایشان تبری جست و خود را از خلافت خلع کرد.

نحوه كناره‌گیری معاویه از حكومت

معاویه پسر یزید در سن بیست سالگی به منبر رفت و گفت: إِنَّ هذِهِ الْخِلافَةِ حَبْلُ اللهِ؛ خلافت ریسمان الهی است که جدم معاویه به ناحق از آنِ خود کرد و حال آن که این حق از آنِ علی بن ابی طالب ^{(علیه‎السلام)} بود. هنگامی که جدم با گناهانش در قبر آرمید، پدرم خلافت را غاصبانه عهده‎دار شد، در حالی که خلافت، حقِ پسر دختر پیامبر بود و پدرم نیز هم اکنون در قبر خود، با گناهان بسیارش، دست به گریبان است. او پس از این اعترافات گریست و گفت:

عظیم‎ترین و وحشتناک‎ترین عمل پدرم، قتل عترت رسول خدا^{(صلی الله علیه وآله)}، روی آوردن به میگساری و تخریب خانه خدا است. من راه آنان را ادامه نخواهم داد و مقلّد آنان نیستم و اختیار شما مردم با خود شماست، اگر دنیاداری خوب است، ما به قدر لازم به آن رسیدیم و اگر بد است به این مقدار که رسیدیم ذُریّه ابی سفیان را کافی است. سپس از انظار مردم پنهان شد و بعد از چهل روز درگذشت

به گزارش حوزه احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان پس از بازگشت امام خمینی(ره) به کشور، در ابتدای امر به عنوان محل اقامت و دیدارهای امام انتخاب شده بود، مدرسه كوچك بود و سیل مشتاقان بسیار.

كمیته استقبال به مدیریت آیت‌الله مطهری، ناچار بود محل دیگری را در نزدیكی مقر كمیته برای حضور امام بیابد، بنابر این مدرسه علوی برای این مهم، انتخاب شد.

صبح روز 13 بهمن ماه سال 57 امام در مدرسه علوی بودند، این مدرسه سرسرایی داشت كه امام می‌توانستند از آنجا با مردمی كه مشتاق یك لحظه‌ دیدار او بودند، ملاقات كنند. این مدرسه 2 در داشت كه باعث می شد مردم از یك در وارد و بعد از دیدار با امام از در دیگر خارج شوند.

طبقه اول مدرسه، برای دیدار با مردم و طبقه دوم به عنوان محل استراحت و زندگی امام، تعیین شد، كمیته استقبال صبح‌ها را برای ملاقات آقایان و بعدازظهرها را به خانم‌ها اختصاص داد.

حجت‌الاسلام ناطق‌ نوری به عنوان یكی از اعضای كمیته استقبال از امام خمینی در این‌ زمینه‌ می‌گوید: “زن‌ها از ساعت‌ 11 جلوی‌ مدرسه‌ی‌ علوی‌ و خیابان‌ ایران‌ برای‌ ملاقات‌ با امام‌صف‌ می‌كشیدند. سرتاسر خیابان‌ ایران‌ پر از زنان‌ محجبه‌ و چادر مشكی‌می‌شد. عده‌ای‌ از زنان‌ به‌ صورت‌ فامیلی‌ با هم‌ می‌آمدند و برای‌ اینكه‌ همدیگر را گم‌ نكنند، چادرهای‌شان‌ را به‌ هم‌ گره‌ می‌زدند. در اثر فشار جمعیت، ‌چادرهایشان‌ به‌ پاهایشان‌ گیر می‌كرد و به‌ زمین‌ می‌افتادند و شاید روزی‌ چند صد نفر از زنان‌ غش‌ می‌كردند…از طرف‌ دیگر، ما احتمال‌ می‌دادیم‌ كه‌ زنان‌ عوامل‌ رژیم،‌ زیر چادرهایشان‌ نارنجكی‌ داشته‌ باشند تا در ملاقات،‌ به‌ سوی‌ امام ‌پرتاب‌ كنند، چون‌ اصلاً وضع‌ قابل‌ كنترل‌ نبود.”

با این اوصاف اعضای كمیته به امام پیشنهاد دادند كه ملاقات خانم‌ها تعطیل شود که امام خمینی پاسخ دادند: “شما فكر می‌كنید اعلامیه‌های‌ شما شاه‌ را بیرون‌ كرد؟ همین‌ها شاه‌ را بیرون‌ كردند. شماها وسیله‌ی‌ رفاه‌ و آسایش‌ آن‌ها را فراهم‌ كنید.”

به دلل این فرموده‌های امام بود كه در روزهای آینده، انتظامات بانوان تشكیل شد و نظم بخشیدن به امور بانوان را به دست گرفت.

مردم از سراسر كشور به دیدار امام آمدند و تعداد زیادی از سربازان، نیروهای ارتش و روسای ادارات نیز در دیدار با امام استعفای خود را اعلام ‌كردند.

* مرحوم حجت‌الاسلام محمدتقی فلسفی به همراهی بسیاری از طلبه‌های حوزه‌های علمیه به دیدار امام(ره) رفتند. آقای فلسفی که سالها ممنوع المنبر شده بودند در حضور حضرت امام(ره) به منبر رفته و به ایراد سخنرانی پرداخت.

امام نیز در این دیدار اینگونه سخن گفتند: “بنده در این مدت كه در خارج بودم دعاگوی همه آقایان بودم و حالا كه برگشتم به خدمت آقایان برای خدمت‌گزاری، خدمت به روحانیت، خدمت به آقایان علما و فضلا و خدمت به جامعه ایرانی‌ها، حالا می‌بینم كه رفقایی كه ما داشتیم با ریش سیاه این جا گذاشتیم. حالا با ریش سفید تحویل می‌گیریم. ما اشخاصی در زندان داشتیم كه وقتی كه از پیش ما رفتند در زندان، سالم بودند، قوی بودند، وقتی كه از زندان بیرون آمدند آنهایی كه زنده مانده‌اند و از زندان بیرون آمده‌اند ضعیف شده‌اند، پیرمرد شده‌اند، مریض شده‌اند، این نیروی انسانی از دست ما رفته است، این از همه چیزها بالاتر بود، جنایاتی كه سلسله پهلوی در جامعه ما كرد، شاید هیچ جنایتی بالاتر از این جنایت نبود كه نیروهای فعاله انسانی ما را یا از بین بردند یا فعالیت آن‌ها را خنثی كردند برای مدت‌های زیاد… “

* امام خمینی در جمع روحانیون در مدرسه علوی بیانات مبسوطی را ایراد کردند. ایشان در قسمتی از این بیانات فرمودند: “رژیم سلطنتی از اول خلاف عقل بود … هر ملتی باید خودش سرنوشت خودش را تعیین کند.”

امام همچنین تاکید کردند: مبارزه ادامه دارد و رمز پیروزی شما، وحدت کلمه است". ایشان با اشاره به صدماتی که به خاطر از دست دادن نیروی انسانی در اثر جنایات سلسله پهلوی به جامعه وارد شده، گفتند: “دیگر دوران حقه‌بازی و مردم‌فریبی شاه با حربه ملیت و آزادی‌خواهی به سر آمده.‌‌ همان آزادی‌خواهی که خود مردک گفت آزاد ‌زنان و آزاد‌ مردان،‌‌ همان آزادی که می‌گفت من آزادی دادم به ملت در صورتی که پشتش مسلسل بود و توپ و تانک بود.”

ایشان سپس گفتند: “الان هم بعضی از کسانی که با او ارتباط دارند و با روش‌های ظاهراً اصلاح پیش آمده‌اند می‌خواهند منافع اجانب را حفظ کنند. خود محمد‌رضا هم این ادعا را می‌کرد. به قرآن مجید توسل می‌جست. آزاد ‌زنان و آزاد‌ مردان می‌گفت، ولی همه حیله بود. حالا هم که ملیت و ملت گفته می‌شود که فلان چیز را حذف می‌کنیم و آزادی می‌دهیم، همه حیله است و ملت باید بیدار باشد.”

امام افزودند: “سکوت و عدم شرکت در سرنگونی رژیم شاه خیانت به اسلام و کشور است… صلاح ارتش در پیوند با ملت است و این دولت باید تنبه کرده و خودش کنار برود…”

* به گزارش آسوشیتد پرس، بختیار در این شرایط هم‌چنان بر مواضع كوته فكرانه خود ایستاده بود و می‌گفت: طرفداران آیت الله خمینی می توانند فریاد بزنند، غوغا کنند، توهین کنند، این کار چیزی را ثابت نمی کند، اما اینکه چندین میلیون نفر برای استقبال از آیت الله به تهران آمدند، مبالغه آمیز است. وی تاکید کرد که همچنان مشتاق ملاقات با امام خمینی(ره) است.

* رادیو مسکو: دانشجویان ایرانی مقیم آمریکا علیه مداخله آمریکائی ها در امور داخلی ایران، در برابر کاخ سفید تظاهرات کردند.

گروهی از نظامیان و نیروی هوایی از دیگر اقشاری بودند که روز ۱۳ بهمن ۱۳۵۷ با حضور در محل اقامت امام با ایشان دیدار کردند. به نوشته روزنامه کیهان، “آیت‌الله خمینی در حضور آن‌ها به دولت بختیار هشدار داد و گفت اگر یک نفر از این همافران با دست این جلادان از بین برود، ما همه آن‌ها را به کیفر اعمالشان می‌رسانیم". امام تاکید کردند: “جرم همافران و سایر ارتشیانی که فرار کرده‌اند این است که به ملت پیوسته‌اند. چرا از این راه غلط و شیطانی عمال دستگاه رویگردان نیستند. چرا اراده ملت را ترک کرده راه صهیونیسم را در پیش گرفتند. ما کسانی را که از ارتشیان توبه کنند و برگردند، توبه همه آن‌ها را با دل و جان قبول می‌کنیم.”

* خبرگزاری تاس : بازگشت آیت الله خمینی به ایران مبارزه در آن کشور را وارد مرحله سرنوشت ساز نمود.

یک روز پس از ورود امام به کشور چهره‌های بین‌المللی به وقایع ایران واکنش‌های متفاوتی نشان دادند. در این روز یاسر عرفات، رهبر مبارزان فلسطینی طی پیامی که برای امام ارسال کرد، گفت: نتایج پیروزی ملت ایران در مرزهای آن کشور متوقف نخواهد شد.

در مقابل، رئیس‌جمهور مصر نه ‌تنها به انقلاب مردم ایران روی خوش نشان نداد بلکه واکنش خشمگینانه خود را نسبت به وقوع انقلاب در ایران ابراز داشت. روزنامه اطلاعات به نقل از خبرگزاری فرانسه در این‌باره نوشت: “انور سادات، در سخنانی در اجلاس حزب ناسیونال دموکرات خود علیه امتزاج مذهب و سیاست در مصر نظیر آنچه به عقیده سادات در ایران روی داده است به مردم مصر هشدار داد.”

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

13 بهمن ماه سالروز رحلت حکیم عارف و محدث مفسر ملا محمد محسن فیض کاشانی

در آسمان روح بخش تشیّع، ستارگانی درخشیده اند که با فروغ دانش، حکمت و تلاش خویش، بشریت را راهگشا بوده اند و سراسر زندگانی اثر بخش شان مصروف نشر علم، اندیشه و معارف قرآنی و دانش اهل بیت گردیده، و به راستی که چنین شخصیت های کم نظیری وارث به حق انبیاء الهی بوده و هستند.

فقیه فرزانه و عارف ربّانی؛ محمد محسن فرزند شاه مرتضی معروف به فیض کاشانی (1007 - 1091 ق) از زمره دانشورانی است که الگوی پارسایی، اخلاق و نیز چشمه جوشان معارف و فرهنگ اهل بیت ^{(علیهم السلام)} و بحر خروشان عرفان و فلسفه بود. عشق به مکتب اهل بیت (علیهم السلام) چنان در وجودش نفوذ کرده بود که وی را به مقام واصلان به حقیقت رسانید.

آیت الله تنکابنی درباره پارسایی و معنویت مرحوم فیض نوشته است:

در زمان شاه عباس، پادشاه فرنگ شخصی را فرستاده به سلطان صفوی نوشت که علمای مذهب شما، با فرستاده من در امر دین مناظره کنند، هر که پیروز شد دیگران به دین او در آیند. فرستاده فرنگ علمی داشت که هر کس چیزی را در دست می گرفت، آن را کشف می کرد. سلطان علما را جمع کرد و سرآمد ایشان ملا محسن فیض بود… فرستاده فرنگ به وی گفت: اکنون چیزی در دست بگیر تا من آن را بگویم. فیض کاشانی تسبیح تربیت سید الشهداء را در دست گرفت، فرنگی در دریای فکر غوطه ور شد، ملا محسن فرمود: چرا عاجز ماندی؟ فرنگی گفت: عاجز نمانده ام، ولی می نگرم که در دست تو قطعه ای از خاک بهشت است، و جهت فکر من برای این است که خاک بهشت چگونه به دست تو رسیده است؟!

فیض کاشانی گفت: راست گفتی و در دست من، قطعه ای از خاک بهشت است و آن تسبیحی از قبر مطهر دختر زاده پیامبر ما امام حسین ^{(علیه السلام)} است، پس حقانیت دین ما و بطلان راه تو آشکار شد، فرستاده پادشاه فرنگ اسلام را اختیار نمود.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه

علت ملقب شدن حضرت معصومه سلام الله علیها به « کریمه اهل بیت»

یکی از القاب حضرت معصومه «کریمه اهل بیت» است. داستان این نام بسیار خواندنی است. این لقب بر اساس رؤیاى صادقانه یکى از بزرگان، از سوى اهل بیت به این بانوى گرانقدر داده شده است. ماجراى این رؤیاى صادقانه بدین شرح است:

مرحوم آیت اللّه سیّد محمود مرعشى نجفى، پدر بزرگوار آیت اللّه سید شهاب الدین مرعشى بسیار علاقه مند بود که محل قبر شریف حضرت صدّیقه طاهره ^{سلام الله علیها} را به دست آورد. ختم مجرّبى انتخاب کرد و چهل شب به آن پرداختشب چهلم پس از به پایان رساندن ختم و توسّل بسیار، استراحت کرد. در عالم رؤیا به محضر مقدّس حضرت باقر ^{علیه السلام} و یا امام صادق ^{علیه السلام} مشرّف شد.

امام به ایشان فرمودند:

«عَلَیْکَ بِکَرِیمَةِ اَهْل ِ الْبَْیت ِ»

یعنى به دامان کریمه اهل بیت چنگ بزن .

ایشان به گمان اینکه منظور امام ^{علیه السلام} حضرت زهرا ^{سلام الله علیها} است، عرض کرد:

«قربانت گردم، من این ختم قرآن را براى دانستن محل دقیق قبر شریف آن حضرت گرفتم تا بهتر به زیارتش مشرّف شوم.»

امام فرمود: «منظور من، قبر شریف حضرت معصومه در قم است..»

سپس افزود: «به دلیل مصالحى خداوند مى خواهد محل قبر شریف حضرت زهرا سلام الله علیها پنهان بماند; از این رو قبر حضرت معصومه ^{سلام الله علیها} را تجلّى گاه قبر شریف حضرت زهرا ^{سلام الله علیها} قرار داده است.
اگر قرار بود قبر آن حضرت ظاهر باشد و جلال و جبروتى براى آن مقدّر بود، خداوند همان جلال و جبروت را به قبر مطهّر حضرت معصومه ^{سلام الله علیها} داده است»

مرحوم مرعشى نجفى هنگامى که از خواب برخاست، تصمیم گرفت رخت سفر بر بندد و به قصد زیارت حضرت معصومه ^{سلام الله علیها} رهسپار ایران شود. وى بى درنگ آماده سفر شد و همراه خانواده اش نجف اشرف را به قصد زیارت کریمه اهل بیت ترک کرد.

منبع: کتاب کریمه اهل بیت، ص٤٣

قم را بدون قران و قنوت و قرباني و قناعت نمي توان تفسير کرد. در عصر غيبت ،قم قائم مقام مهدي موعود ^{(عج الله تعالی)} است. قايق قم در اقيانوس عالم غرق نمي شود و در امن و امان پيش مي رود. قالي قم ، قاليچه سليمان است و فاطمه معصومه ^{(سلام الله علیها)} ملکه اين ديار. فاطمه معصومه  ^{(سلام الله علیها)} فقط هفده روز در اين شهر زندگي کرد ؛ ولي قلب قم تا قيام قيامت به ياد معصومه ^{(سلام الله علیها)} مي تپد.