«و كسانى كه آيات ما و ديدار قيامت را تكذيب كردند، اعمالشان نابود است، آيا جز آنچه عمل مى‏كردند، مجازات خواهند شد؟»1
«حَبِطَتْ»، به معناى نابودى عمل است. حبط عمل، بر خلاف عدل الهى نيست، بلكه امرى قهرى و تكوينى و نتيجه‏ى عملكرد خود انسان است.
كفر و تكذيب، سبب حبط اعمال گذشته است و پاداش ها و كيفرهاى قيامت، تجسّم اعمال ماست»2
«عاقبت كسانى كه از نظر فكرى خودسرى و تكبر مى‏كنند اين است كه به حقيقت راه نمى‏يابند نه از طريق رسالات الهى و نه از طريق تدبر در واقعيات اعمال نيك آنان به سبب اعمال ناپسندشان كه در واقع استراتژى اصلى آنهاست از ميان مى‏رود.

1.الأعراف (7)، 147
2- محسن قرائتی، همان، ج‏4، ص 179

قسمتی از پایان نامه خانم محبوبه طاهری (طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)