استعانت به صلح جایزاست مگر زمانیکه مستلزم حرام کردن حلال یا به عکس شود .به خاطر مطلق بودن ومشروعیت دلیل 1. و روایت پیامبر «صلى الله عليه و آله و سلم»أنه قال: الصلح جائز بين المسلمين إلا صلحا أحل حراما أو حرم حلالا 2الصُّلْحَ جَائِزٌ بَيْنَ النَّاسِ إِلَّا مَا أَحَلَّ حَرَاماً أَوْ حَرَّمَ حَلَالًا3
مرحوم نراقی نیزبه این مطلب اینگونه اشاره می کند:مثل اينكه دو نفر بر سر دعوايى صلح كنند كه يك نفرشان شراب بخورند يا كسى را به نا حق بكشند يا صلح كنند كه يك نفريا هر دو با زن دیگری زنا كنند..4احكام بيع و ساير معاملات گاهى تكليف است و مخالف آن موجب غضب الهى و عذاب اخروى مثل فروختن شراب و اجرت زنا و اين امور به هر عنوان که باشد باطل است ،صلح باشد يا بيع يا غير آن 5حلال نیست که باصلح چیزی را که استحقاق ندارد بگیرد و صلح مانع مستحق نمی گردد.

قسمتی از پايان نامه خانم اعظم خطيري(طلبه مركز تخصصي تفسير و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

1. باقر، ایروانی ،همان، ص197
2.محمد بن حسن‌ حرّ، عاملى،همان،ج‌18، ص: 443
3.حسين محدث، نورى، مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، جلد سیزدهم ،چاپ اول، مؤسسه آل البيت عليهم السلام، بيروت - لبنان، 1408 ه‍ ق ، ص443
4.محمد مهدى بن ابى ذر، نراقى،انيس التجار ، چاپ اول ،انتشارات دفتر تبليغات اسلامى حوزه علميه قم، قم - ايران، اول، 1425 ه‍ ق ص: 389
5.ابو الحسن، شعرانى، تبصرة المتعلمين في أحكام الدين - ترجمه و شرح، ج‌2، ص: 420منشورات إسلامية، تهران - ايران، پنجم، 1419 ه‍ ق ،ص430