ثوابهای روزه دهه اول ذی حجه

راوى مى ‏گويد: همانا جوانى اهل غنا بود و هنگامى كه ماه شب اول ذى حجّه را مى‏ديد، روزه مى‏گرفت. خبر به پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم رسيد. شخصى را از پى او فرستاد، او را طلبيد و از او پرسيد:

چرا اين روزها را روزه مى‏گيرى؟ عرض كرد: پدر و مادرم فداى تو باد اى رسول خدا! اين روزها روزهاى مشعر و ايام حج است. شايد خداوند مرا در دعاى آنان شريك نمايد.

ثواب هر روز روزه‏ در ذى حجّه

آن حضرت صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمودند: همانا در مقابل هر روز روزه‏اى كه مى‏گيرى (ثوابى) برابر با (ثواب) آزاد كردن صد بنده و قربانى صد شتر و دادن صد اسب كه در راه خدا بر آنها بار نهند، براى تو خواهد بود

روزه روز «ترويه» (روز هشتم ذى حجّه)

و هنگامى كه روز «ترويه» (روز هشتم ذى حجّه) فرا رسد، (ثوابى) برابر با آزاد كردن هزار بنده و قربانى هزار شتر و دادن هزار اسب كه در راه خدا بر آن بار نهند، خواهى داشت.

روزه روز عرفه

و هنگامى كه روز عرفه فرا رسد، (ثوابى) برابر با آزاد كردن دو هزار بنده و قربانى دو هزار شتر و دادن دو هزار اسب كه در راه خدا بر آن بار نهند، خواهى داشت. و نيز كفاره (گناهان) شصت سال قبل و شصت سال بعد از آن خواهد بود.

نکته:

البته پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از باب عمل به آیات امر به معروف و نهی از منکر تذکرات لازم را به آن جوان داده است . و گرفتن این روزه های باعث توفیق ترک گناه خواهد شد.

  روزه اولین روز ده روز ذى حجّه

 … امام كاظم عليه السّلام فرمودند: كسى كه اولين روز از ده روز- ده روز ذى حجّه- را روزه بگيرد، خداوند براى او روزه هشتاد ماه را خواهد نوشت و اگر نه روز را روزه بگيرد، خداوند براى او روزه يك روزگار را خواهد نوشت.

روزه روز ترويه وكفاره (گناهان) يك سال

روزه روز عرفه وكفاره (گناهان) دو سال

 3- … امام صادق عليه السّلام فرمودند: روزه روز ترويه كفاره (گناهان) يك سال و روزه روز عرفه كفاره (گناهان) دو سال است.[1]

  1] - ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ؛ ص73

حجت الاسلام دكتر علي حق شناس استاد مركز تخصصي تفسير و علوم قرآني نرجس خاتون سلام الله عليها

امر کردن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله خانواده خود را به نماز

وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها لا نَسْئَلُكَ رِزْقاً نَحْنُ نَرْزُقُكَ وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى‏  [طه (20)، آيه 132]

و خانواده‏ات را به نماز فرمان بده و خود نيز بر آن شكيبايى ورز؛ از تو رزقى نمى‏طلبيم، ما به تو روزى مى‏دهيم و عاقبت نيك براى پرهيزكارى است‏.

خداوند ما را با اين ويژگى متمايز ساخت؛ چرا كه همراه امر فرمودن در مورد نماز به ما نيز فرمان داد و ما را از امّت متمايز نمود.

رسول خدا صلّى اللَّه پس از فرو فرستاده شدن اين آيه هر روز تا نه ماه هنگام نمازهاى پنجگانه به در خانه على و فاطمه عليهم السّلام تشريف مى‏آوردند و مى‏فرمودند: «نماز! خداوند شما را رحمت كند» و خداوند هيچ كدام از فرزندان پيامبر را به اين گونه بزرگمندى كه بر ما داشته و ما را از تمامى خاندانش متمايز ساخته، ارج ننهاده است.[1]

 امر کردن حضرت اسماعیل صادق الوعد خانوده خود را به نماز

‏ إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ كانَ رَسُولًا نَبِيًّا وَ كانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ وَ كانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا. مریم 55

به تحقيق خداوند حضرت اسماعيل صادق الوعد را در قرآن كريم مدح كرده كه او صادق الوعد بود و رسول و نبى بود و اهل و عشيره ‏اش را امر به نماز و زكات مى‏نمود و در نزد خداى خود مرضى بود، يعنى خدا از او راضى بود.

  امام صادق عليه السّلام فرمايد: إنّا نأمر صبياننا بتسبيح فاطمة الزهرا عليها السّلام كما نأمرهم بالصلاة، فالزمه، فإنّه ما يلزمه عبد فشقى.  ترجمه: ما به كودكانمان همان طور به ذكر تسبيح فاطمه زهرا عليها السّلام امر مى‏كنيم كه به نماز امر مى‏كنيم.[2]

کودک سه ساله و تعلیم لا إله إلّا اللَّه

عبد اللَّه بن فضاله از امام صادق و امام باقر عليهما السّلام روايت كرده و گويد: از آن حضرت شنيدم كه ميفرمود: وقتى پسر بچّه به سنّ سه سالگى رسيد به او مى‏گويند: بگو: «لا إله إلّا اللَّه»- تا هفت مرتبه-

ادامه »

1. شکل گیری و ترویج سریع شایعات و اخبار کذب

به علت عدم امکان شناسایی هویت واقعی اعضا و نیز عدم امکان کنترل محتوای تولید شده توسط کاربران شبکه های اجتماعی،

 2. تبلیغات ضد دینی و القای شبهات

هدف اصلی گردانندگان برخی از این شبکه ها، دین زدایی و حمله به مقدسات بوده است.

  3. نقض حریم خصوصی افراد

معمولاً شبکه های اجتماعی ابزارها و امکاناتی را در اختیار کاربران خود قرار می دهند تا آنها بتوانند تصاویر و ویدئوهای خویش را در صفحه شخصی خود قرار دهند. همین طور، کاربران می توانند اطلاعات شخصی خود را نیز در این شبکه ها قرار دهند.

در اغلب شبکه های اجتماعی، برای حفظ حریم خصوصی افراد راه کارهایی ارائه شده است؛ برای مثال، دسترسی به تصاویر و اطلاعات را با توجه به درخواست کاربر محدود می نمایند و یا اجازه مشاهده پروفایل کاربر را به هر کسی نمی دهند؛ ولی این راه ها کافی نیستند. مشکلاتی از قبیل ساخت پروفایل های تقلبی در شبکه های اجتماعی و عدم امکان کنترل آنها به دلیل حجم بالای این هرزنامه ها، باعث می شود که افرادی با پروفایل های تقلبی به شبکه های اجتماعی وارد شوند و با ورود به حریم های خصوصی افراد مورد نظر، تصاویر و اطلاعات آنها را به سرقت برده و شروع به پخش تصاویر در اینترنت کنند.

 4. انزوا و دور ماندن از محیط های واقعی اجتماع

جامعه مجازی، هیچ وقت جایگزین جامعه واقعی نخواهد گردید؛ بلکه به عنوان تسهیل کننده تجارب اجتماعی عمل خواهد کرد. تسهیلات ارتباطی به ما امکان می دهد تا در سطح جهانی و از راه دور به شیوه ای جدید با اجتماعاتی که منافع مشترکی داریم، بپیوندیم. در نتیجه، با پیوستن به این «اجتماعات از راه دور» قادر خواهیم بود تا در دنیای واقعی نیز روابط اجتماعی بهتری با همسایگان، همکاران و سایر شهروندان جامعه واقعی برقرار سازیم.

 5. تأثیرات منفی رفتاری

هر شبکه اجتماعی فرهنگ ارتباطاتی خاص خود را دارد، یعنی منش و گفتار مخصوص و منحصر به فردی را برای خود برگزیده است. البته می توان شبکه هایی را یافت که فرهنگ ارتباطاتی تقلیدی برای خود برگزیده اند.

فرد با عضویت در هر شبکه اجتماعی درگیر نوع خاصی از فرهنگ ارتباطاتی می شود که شامل: برخورد، تکیه کلام، اصطلاحات مخصوص، رفتار، تیپ شخصیتی و ظاهری و… است. بدون تردید، میزان تأثیرپذیری فرد از این محیط، صفر مطلق نخواهد بود. پس هر شبکه اجتماعی، هویت مطلوب خود را ترویج می کند.

مثلاً در سایت هایی مثل فیس بوک و فرندفید و توییتر، کاربر در کنار اینکه عضو جامعه بزرگ پایگاه مورد نظر است، در گروه و شبکه های اجتماعی کوچک تری نیز عضو می شود. هر کدام از این گروه ها وابستگی خاص خود را دارند و به تبع، فرهنگ ارتباطاتی مخصوص. پس فرد در تأثیرپذیری از فرهنگ ارتباطاتی این گروه ها بر خود لازم می بیند که هویت ارتباطاتی خود، یعنی سبک و هویت کنش های کلی خویش در ارتباط با دیگران را تغییر دهد؛

هر چند این تغییر هویت موقت و محدود به زمان و مکان خاصی باشد؛ ولی بدون تردید در هویت واقعی فرد بی تأثیر نخواهد بود

و به طور کلی، همه اجزای یک شبکه اجتماعی که فرد با آن در تعامل است، در ضمیر ناخود آگاه فرد تاثیر می گذارد. هویت ارتباطاتی فرد نیز چیزی نیست که به ضمیر ناخودآگاه مرتبط نباشد.

 6. وجود جذابیت بالا در این شبکه ها معمولاً منجر به حالت اعتیاد کاربر به این شبکه ها می شود که همین مساله تاثیر مخربی در تحصیل، تغذیه، روان و ارتباطات اجتماعی فرد خواهد گذاشت. 

دکتر علی حق شناس استاد مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها

راهکارهایی برای بهتر راهنمایی کردن جوانان برای ورود به این شبکه ها  

1. بالا بردن سطح اطلاعات خود از شبکه های اجتماعی

اگر شما از این محیط ها بی خبر باشیم از خطرات این سرویس ها آگاهی نخواهیم داشت و نمی توانیم در خصوص خطرات آنها به فرزندان خود هشدار دهیم.

 2. تعیین سن مجاز برای عضویت در شبکه های اجتماعی

براساس قوانین جهانی حداقل سن برای عضویت در اکثر شبکه های اجتماعی ۱۳ سال یا بیشتر است، البته این تصمیم شماست که فرزندان شما از چه سنی مجاز به استفاده از شبکه های اجتماعی هستند. دقت کنید که توصیه نمی شود بعد از این سن، از حضور نوجوانان در شبکه های اجتماعی منع شود. چرا که گسترش شبکه های اجتماعی در میان دوستانشان این خطر را ایجاد می کند که به طور مخفیانه و دور از چشم شما اقدام به ایجاد پروفایل خود کنند. از این رو بهتر است که شما در کنار آنها باشید و استفاده صحیح از این شبکه های اجتماعی را به آنها یاد بدهید.

 3. گفتگو با فرزندان و نوجوانان در مورد خطرات و نتایج استفاده نادرست از شبکه های اجتماعی

بسیاری از کودکان عواقب استفاده از شبکه های اجتماعی را نمی دانند و آنها تمایل دارند در دسترس بودن اطلاعات خود توسط دیگران را نادیده بگیرند و به راحتی از قابل دید بودن فعالیت آنلاین خود توسط دیگران چشم پوشی می کنند.

از سمت دیگر متاسفانه اغلب والدین فراموش می کنند که در مورد تحت تاثیر قرار گرفتن آینده فرزندان خود توسط عکس ها، کامنت ها و فعالیت های اجتماعی صحبت کنند.

والدین باید شرایطی که باعث آسیب دیدن فرزندان می شود را به آنها شرح دهند، صحبت با فرزند در مورد نشانه های خطرناک شبکه های اجتماعی باعث می شود که آنها حتی قبل از به اشتراک گذاشتن عکس و یا موقیعت خود با دیگران به عواقب آن فکر کنند.

 4.  انتخاب بهترین مکان خانه برای رایانه

و اما اگر وسیله استفاده از شبکه های مجازی، رایانه می باشد، این وسیله باید در فضای باز خانه قرار داشته باشد، بطوری که نمایشگر آن برای مابقی افراد خانواده قابل دیدن باشد. سعی کنید به جای قرار دادن رایانه در اتاق فرزندتان آن را در فضای باز خانه قرار دهید. با اجرای این کار به راحتی می توانید فرزند خود را تحت نظر داشته باشید.

 5. تعیین دستورالعمل (قوانین) استفاد از شبکه های اجتماعی

هر خانه ای دارای قانون است، پس برای حد و حدود فعالیت های فرزندان خود در شبکه های اجتماعی، دستورالعمل تنظیم کنید.

برای القاء عادت های مثبت در نحوه استفاده از شبکه های اجتماعی می توانید قوانینی برای فرزند خود وضع کنید.

 برای مثال در طول یک هفته یک محدوده زمانی مشخصی را برای صرف کردن در شبکه های اجتماعی مشخص کنید. همچنین می توانید برای تمرین در یک زمان مشخص به همراه فرزند خود در این شبکه های اجتماعی به فعالیت بپردازید.

البته باید توجه داشت که هیچ وقت قوانین سفت و سختی برای این مسئله قرار ندهید، حد متوسطی را تعیین کنید که در آن فرزندتان احساس کند در تصمیم گیری قدرتمند است و چیزی را از شما پنهان نکند.

 6.  بررسی تنظیمات خصوصی پروفایل فرزندان در شبکه های اجتماعی

و اما آخرین راه کار، تنظیمات حریم خصوصی (Privacy) در شبکه های اجتماعی مهم است و بهتر این است که دسترسی به حریم خصوصی را محدود کنیم. شبکه های اجتماعی دائم در حال تغییر و تحول در سایت ها و اپلیکیشن های خود هستند پس شما باید از امنیت پروفایل فرزند خود، اطمینان حاصل پیدا کنید.

در پایان یادآور می شویم که خود والدین و مربیان باید بر نحوه استفاده از این شبکه ها مدیریت داشته باشند تا فرزندان الگوی مناسبی داشته باشند.[1]

 دکتر علی حق شناس استاد مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها

[1] مرکزپاسخگویی به پرسشهای دینی شعبه اصفهان دفتر تبلیغات استان اصفهان -با تلخیص

ابن سينا و وارثان او مابعدالطبيعه و رياضيات در فرهنگ كهن اسلام

مترجم: جواد قاسمي

نويسنده: رشدي راشد

ابن سينا و وارثان او تحقيقات پيشرفته رياضي مدت هفت قرن در مراكز شهري اسلام به زبان عربي صورت مي گرفت. ما در اينجا حقّ اين پرسش را داريم كه آيا فيلسوفان موضوعاتي را كه در اين زمينه يافته بودند تا در آن تأمّل كنند، و آيا در جستجوي الگوهايي در رياضيات براي تبيين نظام خود برآمدند؟ و يا اينكه برعكس، به آنچه مورخان فلسفه مي خوانند، يعني اصل وجود و نفس كه رشته هاي ديگر علوم به آن توجهي نداشتند و از هرگونه دغدغه اي جز دغدغه دين فارغ بود، توسل جستند؟ ( به اختصار ميراثي از اواخر دوره باستان با عنوان اسلام (1)). چنين پرسشي هم براي مورّخ فلسفه و هم مورّخ علم مي تواند حائز اهميت باشد. واقعاً چگونه مي توان تصور كرد كه فيلسوفان در برابر درخشش بي سابقه علوم رياضي و دستاوردهايش- جبر، هندسه جبري، آناليز ديوفانتي، نظريه موازي ها و روش هاي تصويري- بي تفاوت مانده باشند؟ حتي باور آن دشوارتر است كه، در حالي كه رياضيات جديد به وضوح مسائل معرفت شناختي كاملاً جديدي را مطرح مي كند، نتوانسته باشند هيچ واكنشي از خود نشان دهند. از آن جمله است مسئله كاربردي كردن رياضيات: پيش تر رشته هاي رياضي هرگز پيوندي كاربردي با يكديگر نداشتند؛ هيچ گاه اين نياز احساس نشده بود كه رياضيات در فيزيك كاربرد داشته باشد و شرطي است در يقيني بودن فيزيك؛ و هيچ گاه به فكر كسي خطور نكرده بود كه كسي رشته اي را ابداع كند كه بتواند نتايج را با هندسه مكاني ( positional geometry) و هندسه متريك بيان دارد. به عبارت ديگر، پيش از هر چيز نوعي توپولوژي (2) (topology) بود. اين رويدادهاي معرفت شناختي تنها رويدادهاي ممكن نبودند؛ و جاي شگفتي است اگر همه آنها از ديد فيلسوفان دور مانده باشد، فيلسوفاني كه بعضي از آنها خود رياضي دان بودند و بيشتر آنها با نظريه هاي جديد آشنايي داشتند. البته لازم نيست كه رشته يا فعاليتي علمي ضرورتاً واجد فلسفه اي مناسب خود نيز باشد؛ نيز لزومي ندارد كه فيلسوف در گسترش رياضيات و علم نقشي ايفا كند. به تعبير ديگر، در روابط ميان رياضيات و فلسفه نظري پيش نيازي وجود ندارد؛ اما اين نيز دليل ديگري است بر طرح اين پرسش و بازگشت به نوشته هاي فيلسوفان و رياضي دانان به منظور تلاش در تبيين اين روابط. يكي از نتايج هم اكنون مسلّم مي نمايد: با انتقاد از اين عمل در مواردي چند، گمان مي كنم كه بخش عمده اي از فلسفه رياضي را كه تاكنون در گذشته اسلام ناشناخته مانده است، در ميان رياضي داناني چون سجزي، ابن سنان، ابن هيثم و امثال آنها و نيز فيلسوفاني چون كندي، فارابي و ابن سينا نشان داده ام.

وصیت افلاطون…!

«خدایت را بشناس! و حقّ او را پاس دار! و تعلیم را مداومت بخش! دانشمندان را به فزونی کردارشان میازمای! بل احوال آنان را در دوری از بدی و فساد مراقبت کن! از خدای، چیزی مخواه که سود آن دائمی نیست! و یقین دار که همه ی بخشش ها نزد اوست! و بدان که انتقام خدا از بندگانش برای ملامت و نکوهش نیست، بلکه برای تأدیب است… و مخواب، مگر آن گاه که نفس خویش را در سه چیز به حساب گیری:

1. اندیشه کنی که در آن روز از تو خطایی سر زده است یا نه؟

2. آن که بنگری در آن روز خیری انجام داده ای یا نه؟

3. آن که با تقصیر خویش، عبادتی را از دست داده ای یا نه؟

… و حکیم مشمار کسی را که به لذتی از دنیا شادمان، یا به رنجی از آن، اندوهگین شود! و پیوسته به یاد مرگ باش! و بسیار اندیشه کن و کم بگو!… .»

ماهنامه مبلغان/شماره62/صص134-133

‘گفتاری از آیت الله بهجت(ره): “دعای فرج، دوای همه ی دردها”

بهترین کار برای به هلاکت نیفتادن در آخرالزمان، دعای فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است؛ البته دعایی که در همه ی اعمال ما اثر بگذارد. قطعاً اگر کسانی در دعا جدّی و راستگو باشند، مبصراتی(=دیدنی هایی) خواهند داشت. باید دعا را با شرایط آن خواند و «توبه از گناهان» از جمله ی شرایط دعا است.

مخصوصاً دعای شریف «عظم البلا و برح الخفا» را بخوانیم و از خدا بخواهیم که صاحب کار را برساند. با او باشیم. اگر رساند که رساند و اگر نرساند{حداقل} از کنار او دور نشویم. از رضای او دور نرویم. {امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف} حرف هایی{را} که ما با یکدیگر می زنیم، می داند. در هر حال برای تعجیل در امر فرج و رفع نگرانی ها و گرفتاری ها و نجات و اصلاح حال مؤمنین{این دعا} را بخوانیم:«اللّهمّ اکشف هذه الغمّه عن هذه الامّه بظهوره» خداوندا با ظهور حضرت حجّت عجل الله تعالی فرجه الشریف این ناراحتی و نگرانی را از این امّت برطرف نما! تنها انتظار فرج کافی نیست «تهیّأ»(=آمادگی)، اطاعت و بندگی نیز لازم است؛ مخصوصاً با توجّه به قضایایی که پیش از ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف واقع می شود به حدّی که «ملئت ظلماً و جوراً». خدا می داند که به واسطه ی ضعف ایمان بر سر افراد چه می آید. خدا کند که ظهور آن حضرت با عافیت مطلق برای اهل ایمان باشد و زود تحقّق پیدا کند.

ابتلائات شیعه، امروز بسیار زیاد است. از ظلم و ستم و بلا و فشاری که بر سر اسلام و مسلمانان-به خصوص اهل ایمان- می آید، کارد به استخوان رسیده است. بیماری های مختلف و حوادث زیاد شده است. باید در مشاهد مشرّفه و مواقف مهمّه برای رفع ابتلائات شیعه دعا کرد و تضرّع نمود. ما باید از همه بخواهیم که متوسل شوند و دعا کنند و تضرّع نمایند تا بلکه فرجی حاصل شود. دعای فرج اگر موجب فرج عمومی نشود برای دعا کننده موجب فرج خواهد بود. - إن شاءالله - چنانچه در بعضی از روایات آمده:«دعا کنید که در آن فرج شماست». برخی از مردم به مرحوم آقای شیخ حسنعلی تهرانی متوسل می شدند و نتیجه می گرفتند ولی متوجّه امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف نیستند. ما باید به بیش از اینها به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف متوسل باشیم تا نتیجه بگیریم. اگر اهل ایمان، پناهگاه حقیقی خود- حضرت صاحب عجل الله تعالی فرجه الشریف - را بشناسد و به آن پناه برند امکان ندارد که از آن ناحیه مورد عنایت واقع نشوند.

از مهم ترین دعاها، دعای فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است. همه ی مشکلات مردم و حکومت ها از غیبت آن حضرت است. برای رفع مشکلات اجتماعی و حوائج مردم باید همان طوری دعا کرد که انسان برای رفع مشکل خودش دعا می کند. دعا اگر دعا باشد تأثیر خواهد کرد.

دعای تعجیل فرج، دوای دردهای ماست. در روایت است که در آخرالزمان همه هلاک می شوند، مگر کسانی که برای فرج دعا کنند.«إلّا من دعا بالفرج». ائمه علیهم السلام ما با این بیان، خیلی به اهل ایمان و شیعیان عنایت کرده اند تا خود را بشناسند. یعنی اگر برای فرج دعا می کنید علامت آن است که هنوز ایمان تان پابرجاست. {معصومین علیهم السلام} فرموده اند: در آخرالزمان این دعای فرج را که دعای«تثبیت در دین» است بخوانیم:«یا الله، یا رحمان، یا رحیم یا مقلّب القلوب، ثبّت قلبی علی دینک» در زمان غیبت به خواندن دعای«اللّهمّ عرّفنی نفسک…» سفارش شده است. به حجّ که می روید اهمّ حاجات را از خدا بخواهید و آن فرج حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف است که فرج بشریّت است. بعد از آن نابودی حکومت های فاسد و جائر را بخواهید. خدا کند راهی برای«شرح صدر» پیدا کنیم که به واسطه رئیس و{سَرورمان} تحیّر قلبی مان برطرف شود. «فرج» ولو یک ساعت باشد، بعد از آن روشنایی است. ائمه علیهم السلام ما این مطلب را با ما اتمام حجّت کرده اند و فرموده اند: «برای فرج بسیار دعا کنید»، البته نه با لقلقه ی زبان. خود امام در مسجد سهله، جمکران، در خواب و بیداری در گوش افرادی از دوستانش بدون اینکه او را ببیند، فرموده است:«فرج من نزدیک است، دعا کنید» یا به نقلی فرموده:« فرجم نزدیک شده دعا کنید.«بداء» حاصل نشود». چه مصائبی بر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف که مالک همه ی کره زمین است وارد می شود. آن حضرت در چه حالی هستند و ما در چه حالی! او در زندان است و خوشی و راحتی ندارد و ما چقدر از مطلب غافلیم و توجه نداریم. کسانی که در خواب و بیداری تشرّف حاصل نموده اند از آن حضرت شنیده اند که فرموده است:«برای تعجیل فرج من زیاد دعا کنید». خدا می داند تعداد این دعاها باید چقدر باشند تا مصلحت ظهور فراهم آید. باید دعا را با شرایط آن انجام داد و توبه از گناهان از جمله شرایط دعا است. چنان که فرموده اند:«دعاء التائب مستجاب» نه اینکه برای تعجیل فرج دعا کنیم{در حالی که} کارهایمان برای تبعید(=به تأخیر انداختن و دور کردن) آن حضرت باشد.

خدا چه صبری داده به حضرت غایب عجل الله تعالی فرجه الشریف که هزار سال می بیند بر سر مسلمان ها چه بلاهایی می آید و خود آن ها چه بلاهایی بر سر هم می آورند و همه را تحمّل می کند. امیدواریم خداوند برای یک مشت شیعه ی مظلوم، صاحبشان را برساند زیرا در عالم چنین سابقه نداشته و ندارد که رئیس و رهبری از مریدان و لشکرش این قدر غیبت طولانی داشته باشد. چه باید گفت؟ معلوم نیست تا کی! در تمام امّت های گذشته مقدّر شده است ولی در هیچ امّتی چنین غیبتی با وقتِ نامعلوم و غیر مقدّر اتفاق نیفتاده است.

اگر بدانیم دعای ما اثر دارد و باز دعا نکنیم، مقصّریم. حضرت غایب عجل الله تعالی فرجه الشریف عجب صبری دارند! با اینکه از تمام آن چه که ما می دانیم یا نمی دانیم اطلاع دارد و از همه ی امور و مشکلات و گرفتاری های ما با خبر است.

خود حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف هم منتظر روز موعود است و خودش می داند که چه وقت ظهور می کند. اینکه گفته می شود آن حضرت وقت ظهورش را نمی داند، درست نیست. دعای تعجیل فرج، دوای همه ی دردهای ماست. می پرسند:«چرا این همه دعا می کنیم مستجاب نمی شود؟»{پاسخ این است:} شرط استجابت دعا، توبه است. لذا ملائکه می گویند: چرا دعا را با شرطش- که توبه باشد - به جا نمی آورید تا مستجاب شود؟ ما باید امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را حاضر فرض کنیم. هر جا می رود، برویم و می توانیم! ولی گویا نمی خواهیم در راه رضای آن حضرت باشیم، نه اینکه رضای آن حضرت را نمی دانیم یا نمی توانیم تحصیل کنیم. مهم تر از دعا برای تعجیل فرج، دعا برای ایمان و ثبات قدم در عقیده و عدم انکار آن حضرت تا ظهور او می باشد. اگر ظهور آن حضرت نزدیک باشد، باید هر کس خود را برای آن روز مهیّا سازد از جمله آن که از گناهان توبه کند. همین توبه باعث می شود که این همه بلاهایی که بر سر سیعه آمده، از سر شیعه رفع و دفع گردد. آقایی که زیاد به مسجد جمکران می رود، می گفت:«امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را در مسجد جمکران دیدم به من فرمود:«به دل سوختگان ما بگو برای ما دعا کنند». او هزار سال است که زندانی است. لذا هر کسی که برای حاجتی به مکان مقدسی مانند مسجد جمکران می رود باید که اعظم حاجت(=بزرگ ترین خواسته) نزد آن«واسطه ی فیض» یعنی فرج خود آن حضرت را از خدا بخواهد. حضرت غائب عجل الله تعالی فرجه الشریف دارای بالترین علوم است و«اسم اعظم» پیش از همه در نزد خود آن حضرت است، با این همه به هر کس که در خواب یا بیداری به حضورش مشرّف شده، فرموده است:«برای من دعا کنید». در حالی که{امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف} مُرده را زنده می کند، خود در زندان وسیع{دنیا} به سر می برد. اما در مورد خود حق ندارد، هر چند برای دیگران مخصوصاً در امور فردی عنایت خاصی دارد اما در امور اجتماعی که مربوط به خود آن حضرت است، خیر! خدا کند ارتباط شیعه و اهل ایمان، با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قوت بگیرد تا در مقام صبر، صبر و تحمّل کنند. یقیناً دعا در امر تعجیل فرج آن حضرت مؤثر است، امّا نه لقلقه ی زبان و«عجل فرجه» خشک و خالی. دعای فرج مثل نماز نافله، عمل مستحبی است. یعنی راستی و جدی از غیبت امام متأثر باشیم و از خدا بخواهیم که فاصله ی هزار و چند صد ساله را که میان مردم و«واسطه فیض» افتاده است، برطرف شود و به پایان برسد. دعای با حال حُزن و اندوه و با تأثر قلبی از مردم واقع نمی شود. اگر می شد، قطعاً وضع این طور نبود. راه خلاص از گرفتاری ها، منحصر است به دعا کردن در خلوات برای فرج ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف آن هم با خلوص و صدق نیت و همراه با توبه تا رابطه ی ما با ولی امر و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قوی نشود، کار ما درست نخواهد شد و قوت رابطه ی ما با ولی امر عجل الله تعالی فرجه الشریف اصلاح نفس است.

ماهنامه موعود/شماره94/سال سیزدهم/آذر1387/صص52-51