✍ همان طور که در باره اميرالمؤمنين علیه السلام گفته شده است كه روزها به ايجاد باغ و قنات براي فقرا و محتاجين مشغول بود و شب ها تا به صبح عبادت مي كرد،
در مورد حضرت سجّاد علیه السلام نيز آمده است که ایشان چه بسيار باغها و قنوات را كه به دست خودشان براي ديگران آباد يا ايجاد کردند،
از طرفی هم عبادت و سجده ایشان به حدي بود كه به زين العابدين و سجّاد ملقّب شدند.

 از رسول اكرم روايت شده كه روز قيامت خطاب مي شود: «كجا است زين العابدين؟» و مي بينم كه فرزندم علي بن الحسين جواب مي دهد و مي آيد. («مناقب ابن شهر آشوب، ج4، ص 167.)

از امام باقر روايت شده كه: «پدرم را مي ديدم كه از كثرت عبادت پاهاي او ورم كرده، و صورت او زرد، و گونه هاي او مجروح، و محل سجده او پينه بسته بود.»( «مناقب» ج 4، ص 159.