قاعده تسلیط
يكى از قواعد مسلّم فقهى قاعده‌اى است كه گاهى از آن به «قاعده تسلط» نام برده می شود و در عبارت فقها به قاعده سلطنت معروف است. مفاد قاعده اين است كه هر مالكى، نسبت به مال خود تسلط كامل دارد و مى‌تواند در آن هر گونه تصرفى اعم از مادى و حقوقى بكند و هيچ كس نمى‌تواند او را بدون مجوز شرعى از تصرفات در آن منع كند. به عبارت ديگر به موجب اين قاعده، اصل بر آن است كه هر گونه تصرفات مباح وحلال براى مالك مجاز باشد. این تصرفات که شامل تصرفات تکوینی مانند مأکولات وملبوسات وتصرفات تشریعی مانند بیع و هبه و عاریه و صلح وغیره می شود، مگر آن كه به موجب دليل شرعى خلاف آن ثابت گردد. قاعده تسلّط از مشهورترين قواعد فقهى است. 1

برگرفته از پايان نامه خانم اعظم خطيري(طلبه مركز تخصصي تفسير و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)

1.ابراهیم، الصدیقی،تحریر القواعد الفقهیه، مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران ،ص41