مستقل بودن عقد صلح در قانون مدنی
وقتى كه ماهيت و حقيقت صلح را نوعى تسالم و سازش، و به تعبير ديگر:گذشتهاى متقابل تشكيل مى‌دهد و به همين جهت از بقيۀ عقود از قبيل: بيع، اجاره، عاريه، هبه و غیره ممتاز مى‌گرددو قهرًا معاملۀ مستقلّى خواهد بود نه تابع يكى از عقود ديگر، هر چند كه اثر عقود ديگر را داشته باشد؛ يعنى اگر صلح در مورد تمليك عين به عوض باشد گرچه فايدۀ بيع را دارد ولى بيع نيست. و در مورد تمليك منفعت به عوض اثر اجاره را دارد، لكن اجاره نيست و در مورد انتفاع اثر عاريه و در مورد حقوق اثر اسقاط و انتقال را دارد امّا عاريه يا ابرا و اسقاط نيست، بلكه خود عقدى مستقل است و در هر موردى كه وجود حقى بين دو نفر مشتبه شود يا مورد نزاع قرار گيرد و يا حقى در معاملات بدوى، به كار گرفته مى‌شود، لذا قانون مدنى در مادّۀ 758 در اين رابطه چنين مى‌گويد: «صلح در مقام معاملات هر چند نتيجۀ معامله را كه به جاى آن واقع شده است مى‌دهد، لكن شرايط و احكام خاصّۀ آن معامله را ندارد. بنابراين، اگر مورد صلح عين در مقابل عوض باشد، نتيجۀ آن همان نتيجۀ بيع خواهد بود، بدون اينكه شرايط و احكام خاصّۀ بيع در آن مجرى باشد». 1
قسمتی از پايان نامه خانم اعظم خطيري(طلبه مركز تخصصي تفسير و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)
1. حبيب الله، طاهرى، حقوق مدنی ،ج4، ص: 504