مفهوم لغوي و اصطلاحی سعادت
مفهوم لغوي سعادت
سعادت در لغت به اين معنا لحاظ شده است:
«سعد اصلي است كه دلالت بر نيكويي و سرور مي كند برخلاف نحس، پس سعد به معناي نيكويي در امور است.[1]
سعد علاوه بر نيكويي به معناي مساعدت و معاونت نيز بيان شده است و شقاوت مخالف سعادت و نحس و نقيض سعد ونيكويي دانسته شده است.[2]
1. خوشبخت، نيك بخت، اقبالمند[3]
2. نيك بخت، خوشبخت[4]
3. نيك بخت، خوشبخت، بختيار[5]
و متضاد كلمه سعادت شقاوت مي باشد به معناي بي اقبال، بيطالع، شوربخت، شقي.
تعريف اصطلاحي سعادت
يعني رسيدن خيري كه سبب كمال و لذت مي شود. انسان كه از روح و جسم تركيب يافته، سعادتش به اين است كه به حسب قواي بدني و روحي به خير برسد و لذت ببرد. در مقابل آن شقاوت است يعني اين خير را دارا نباشد و از آن محروم گردد. واژه ي خوشبختي در همه ي نظام ها، اسلامي يا غير اسلامي يك مفهوم مقايسه اي است و به معني دوام لذت و يا دوام نسبي لذت مي باشد.[6]
علما در تفسير سعادت مي گويند: سعادت يعني رسيدن به هر نوع كمال ممكن است كه انسان استعداد و شايستگي وصول به آن را دارد. يا به عبارت ديگر؛ سعادت عبارت است از استفاده صحيح، سالم، مشروع از نيروهاي مختلف مادي و معنوي كه پروردگار در تصرف واختيار انسان قرار داده است.[7]
دين مقدس اسلام به انسان نيز هشدار مي دهد كه مفهوم زندگي اين نيست كه انسان مدام خود را به لذائذ و رنج هاي دنيوي منحصر نمايد بلكه زندگي ابدي وجاودانه نيز با رنج ها ولذت هاي متناسب با اعمال انسان ها در راه است و اين انسان است كه ميتواند زندگي زودگذر و فاني را انتخاب كرده يا سعادت جاودانه و ابدي. دين اسلام در اين راستا اعتدال را مراعات كرده و براي بهره گيري از لذائذ مادي ومعنوي حدود وثغور بس عالي و انساني را تعيين نموده كه پيروي از اين اصول سبب صلاح و فلاح دنيا و آخرت خواهد بود.[8]
[1] « سعد اصل يدلٌ علي خير و سرور خلاف النحس و السعد اليمين في الامور» احمد بن فارسي، معجم مقابيس اللغه و جمل اللغه، 1422 هـ. ص 459
[2] جمال الدين محمد بن مكرم ابن منظور، لسان العرب، بيروت ، لبان ، دارصادر
[3] علي اكبر دهخدا
[4] محمد معين
[5] عميد، حسين
[6] سيد هاشم رسولي محلاتي، كيفر گناه، ص 278
[7] الحاج امين الدين (سعيدي- سعيد افغاني)، سعادت چيست؟ مركز مطالعات سترا و مسئول مركز فرهنگي در حق لاره ، حرمتي httpsi//mubareza.com
[8] حميد رسائي، رساله سيماي خوشبختي در احاديث طوبي، چاپ اول، بوستان كتاب قم، 1377، ص17
قسمتی از پایان نامه سرکار خانم سميه قهرودي(طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها) با عنوان نقش مادر در سعادت جامـعه